پارادوکس انتخاب به این مفهوم است که افزایش انتخاب‌های موجود برای افراد، لزوماً به رضایت بیشتر آن‌ها منجر نمی‌شود. بلکه در برخی موارد، می‌تواند منجر به کاهش رضایت، اضطراب، و حتی افسردگی شود.
این مفهوم توسط بری شوارتز، جامعه‌شناس آمریکایی، در کتاب «پارادوکس انتخاب: چرا بیشتر کمتر است» مطرح شد. شوارتز در این کتاب استدلال می‌کند که انسان‌ها برای تصمیم‌گیری‌های خود به اطلاعات و منابع محدودی دسترسی دارند. در نتیجه، افزایش تعداد گزینه‌ها می‌تواند منجر به سردرگمی و اضطراب شود. افراد در چنین شرایطی ممکن است نتوانند تصمیم مناسبی بگیرند و از انتخاب خود ناراضی باشند.
شوارتز همچنین استدلال می‌کند که افزایش انتخاب‌ها می‌تواند منجر به کاهش رضایت از انتخاب‌های موجود شود. افراد در چنین شرایطی ممکن است همیشه احساس کنند که گزینه‌های بهتری وجود دارد و انتخاب آن‌ها بهترین گزینه ممکن نیست. این امر می‌تواند منجر به احساس پشیمانی و نارضایتی شود.
پارادوکس انتخاب پیامدهای مختلفی دارد که برخی از آن‌ها عبارتند از:

کاهش رضایت از زندگی
افزایش اضطراب و استرس
افزایش افسردگی
افزایش مقایسه خود با دیگران
کاهش آستانه تحمل شکست
افزایش وسواس فکری در مورد تصمیم‌گیری

پارادوکس انتخاب در بسیاری از جنبه‌های زندگی افراد قابل مشاهده است. به عنوان مثال، افراد ممکن است در انتخاب شغل، محل زندگی، شریک زندگی، یا حتی خرید یک محصول ساده دچار سردرگمی و اضطراب شوند.
برای کاهش پیامدهای پارادوکس انتخاب، می‌توان اقدامات زیر را انجام داد:

محدود کردن تعداد گزینه‌های موجود
تمرکز بر ارزش‌های شخصی در هنگام تصمیم‌گیری
پذیرش اینکه ممکن است هیچ‌وقت بهترین گزینه را انتخاب نکنیم
یادگیری مهارت‌های تصمیم‌گیری

با افزایش آگاهی از پارادوکس انتخاب، می‌توان از پیامدهای آن در زندگی خود پیشگیری کرد.