جان استوارت میل، فیلسوف و اقتصاددان انگلیسی، در کتاب «حکومت انتخابی» (1861) نظریه سیاسی خود را در قالب یک دموکراسی غیرمستقیم ارائه می‌دهد. او در این کتاب، دو اصل اساسی را برای یک حکومت مطلوب برمی‌شمرد:

اصل مشارکت: شهروندان باید در اداره امور کشور مشارکت داشته باشند.
اصل شایستگی: کسانی که در اداره امور کشور نقش دارند، باید شایسته این کار باشند.

میل معتقد است که این دو اصل باید با هم در نظر گرفته شوند. مشارکت بدون شایستگی می‌تواند منجر به تصمیم‌گیری‌های نادرست شود، اما شایستگی بدون مشارکت می‌تواند منجر به حکومتی شود که از مردم فاصله دارد.

میل در کتاب «حکومت انتخابی» به بررسی نهادهای مختلف سیاسی می‌پردازد و نشان می‌دهد که چگونه می‌توان این دو اصل را در آنها تحقق بخشید. او معتقد است که مجلس قانون‌گذاری باید از نمایندگانی تشکیل شود که هم از سوی مردم انتخاب می‌شوند و هم دارای شایستگی هستند. او همچنین معتقد است که نظام انتخابات باید به گونه‌ای طراحی شود که همه شهروندان بتوانند به راحتی در آن مشارکت کنند.

میل در کتاب «حکومت انتخابی» به مسائل دیگری مانند آزادی بیان، آزادی مذهب و حقوق زنان نیز می‌پردازد. او معتقد است که این حقوق برای تحقق دموکراسی ضروری هستند.

مهم‌ترین نکات نظریه سیاسی میل در کتاب «حکومت انتخابی» عبارتند از:

اهمیت مشارکت مردم در اداره امور کشور
ضرورت وجود شایستگی در کسانی که در اداره امور کشور نقش دارند
لزوم طراحی نهادهای سیاسی به گونه‌ای که این دو اصل را محقق سازند
اهمیت آزادی بیان، آزادی مذهب و حقوق زنان برای تحقق دموکراسی

نظریه سیاسی میل تأثیر زیادی بر اندیشه سیاسی در قرن نوزدهم و بیستم داشته است. این نظریه در بسیاری از کشورهای جهان، از جمله ایالات متحده، بر شکل‌گیری نظام سیاسی تأثیر گذاشته است.