ادبیات موضوع
چسبندگی هزینه، به این معنا که میزان افزایش در هزینه ها با افزایش در سطح فعالیت بیشتر از میزان کاهش در هزینه ها در ازای همان میزان کاهش در سطح فعالیت است. این مفهوم توسط اندرسون و همکارانش در سال 1977 مطرح شد.
پیش بینی فروش، برآوردی از میزان فروش در آینده است که توسط مدیران شرکت ها انجام می شود. این پیش بینی ها بر اساس عوامل مختلفی مانند وضعیت اقتصادی، وضعیت صنعت، و استراتژی های شرکت انجام می شود.
فرضیات تحقیق
بر اساس ادبیات موضوع، می توان فرض کرد که بین پیش بینی فروش و چسبندگی بهای تمام شده کالای فروش رفته رابطه وجود دارد. این رابطه به این صورت است که:

چسبندگی بهای تمام شده کالای فروش رفته با افزایش پیش بینی فروش افزایش می یابد.
چسبندگی بهای تمام شده کالای فروش رفته با کاهش پیش بینی فروش کاهش می یابد.

روش تحقیق
در این تحقیق از روش توصیفی-تحلیلی استفاده شده است. جامعه آماری این تحقیق، شرکت های صنعت دارو پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای یک دوره 6 ساله از سال 1388 تا 1393 است که 27 شرکت به عنوان نمونه انتخاب شدند.
برای جمع آوری داده ها، از صورت های مالی شرکت ها استفاده شد. برای آزمون فرضیات تحقیق از روش رگرسیون استفاده شد.
یافته های تحقیق
نتایج تحقیق نشان داد که بین پیش بینی فروش و چسبندگی بهای تمام شده کالای فروش رفته رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. به عبارت دیگر، با افزایش پیش بینی فروش، چسبندگی بهای تمام شده کالای فروش رفته نیز افزایش می یابد.
این یافته ها با ادبیات موضوع همخوانی دارد. دلیل این رابطه این است که با افزایش پیش بینی فروش، مدیران شرکت ها تمایل دارند که هزینه ها را به صورت ثابت نگه دارند تا سودآوری شرکت افزایش یابد.
نتیجه گیری
نتایج این تحقیق نشان می دهد که پیش بینی فروش، بر چسبندگی بهای تمام شده کالای فروش رفته تاثیر دارد. بنابراین، مدیران شرکت ها باید در هنگام پیش بینی فروش، این موضوع را در نظر داشته باشند.
پیشنهادات
بر اساس یافته های این تحقیق، پیشنهاد می شود که:

مدیران شرکت ها در هنگام پیش بینی فروش، به چسبندگی بهای تمام شده کالای فروش رفته توجه کنند.
شرکت ها برای کاهش چسبندگی بهای تمام شده کالای فروش رفته، اقدامات لازم را انجام دهند.
تحقیقات بیشتری در این زمینه انجام شود تا عوامل موثر بر چسبندگی بهای تمام شده کالای فروش رفته شناسایی شوند.