رهبری اخلاقی عبارت است از رفتار رهبران در جهت ارزش‌ها و اصول اخلاقی. رهبران اخلاقی، رفتارهای خود را بر اساس اصول اخلاقی مانند عدالت، صداقت، و احترام به دیگران تنظیم می‌کنند.
تمایل به ترک شغل عبارت است از میزان تمایل کارکنان به ترک سازمان. کارکنانی که تمایل به ترک شغل دارند، احتمال کمتری دارد که در سازمان بمانند و به آن متعهد باشند.
استرس کاری عبارت است از فشار روانی ناشی از کار. استرس کاری می‌تواند منجر به مشکلاتی مانند کاهش بهره‌وری، افزایش غیبت از کار، و افزایش احتمال حوادث شود.
رابطه بین رهبری اخلاقی و تمایل به ترک شغل
مطالعات متعدد نشان داده‌اند که بین رهبری اخلاقی و تمایل به ترک شغل رابطه منفی و معنی‌داری وجود دارد. یعنی کارکنانی که در سازمانی کار می‌کنند که رهبران آنها اخلاقی هستند، نسبت به کارکنانی که در سازمانی با رهبران غیراخلاقی کار می‌کنند، تمایل کمتری به ترک شغل دارند.
مدل نظری مرتبط با این رابطه
مدل تعهد سازمانی آلدرفر می‌تواند برای توضیح این رابطه استفاده شود. این مدل بیان می‌کند که تعهد عاطفی، قوی‌ترین نوع تعهد سازمانی است. کارکنانی که به سازمان خود تعهد عاطفی دارند، نسبت به سازمان احساس تعلق و وفاداری می‌کنند.
رهبری اخلاقی می‌تواند منجر به افزایش تعهد عاطفی کارکنان به سازمان شود. رهبران اخلاقی، کارکنان را به عنوان افرادی ارزشمند و مهم می‌بینند. آنها به کارکنان احترام می‌گذارند و به آنها فرصت‌های رشد و پیشرفت می‌دهند. این امر می‌تواند منجر به افزایش احساس تعلق و وفاداری کارکنان به سازمان شود و در نهایت، منجر به کاهش تمایل آنها به ترک شغل شود.
مدل نقش میانجی استرس کاری
مطالعات اخیر نشان داده‌اند که استرس کاری می‌تواند نقش میانجی بین رهبری اخلاقی و تمایل به ترک شغل داشته باشد. یعنی رهبری اخلاقی می‌تواند منجر به کاهش استرس کاری کارکنان شود و این امر می‌تواند منجر به کاهش تمایل آنها به ترک شغل شود.
رهبران اخلاقی، محیط کاری سالم و حمایت‌کننده‌ای را برای کارکنان ایجاد می‌کنند. آنها به کارکنان احترام می‌گذارند و به آنها فرصت‌های رشد و پیشرفت می‌دهند. این امر می‌تواند منجر به کاهش استرس کاری کارکنان شود. استرس کاری کمتر، می‌تواند منجر به افزایش رضایت شغلی، کاهش غیبت از کار، و افزایش احتمال ماندگاری کارکنان در سازمان شود.
نتیجه‌گیری
بر اساس مطالعات انجام شده، می‌توان نتیجه گرفت که رهبری اخلاقی می‌تواند تأثیر مثبتی بر تمایل به ترک شغل کارکنان داشته باشد. این تأثیر می‌تواند از طریق کاهش استرس کاری کارکنان توضیح داده شود.