انتخاب همسر یکی از مهم‌ترین تصمیمات زندگی هر فرد است. این تصمیم تأثیر مستقیمی بر کیفیت زندگی فرد و خانواده‌اش دارد. از این رو، داشتن نگرش‌های درست و واقع‌بینانه در مورد انتخاب همسر بسیار مهم است.
در پژوهشی که با هدف کشف نگرش‌های انتخاب همسر در دختران در آستانه ازدواج انجام شد، دو مقوله اصلی نگرش‌های کارآمد و ناکارآمد شناسایی شد.
نگرش‌های کارآمد
نگرش‌های کارآمد، نگرش‌هایی هستند که احتمال انتخاب موفق همسر را افزایش می‌دهند. این نگرش‌ها عبارتند از:

عقلانیت و منطق گرایی: این نگرش بر این باور است که انتخاب همسر باید بر اساس معیارهای منطقی و عقلانی صورت گیرد. این معیارها می‌توانند شامل مواردی مانند شباهت‌های شخصیتی، ارزش‌ها، اهداف، تحصیلات، شغل، وضعیت مالی و سلامتی باشند.
واقع گرایی: این نگرش بر این باور است که باید انتظارات واقع‌بینانه‌ای از همسر آینده داشت. انتظارات غیرواقع‌بینانه می‌تواند منجر به ناامیدی و شکست در زندگی زناشویی شود.
باور به خودشناسی: این نگرش بر این باور است که قبل از انتخاب همسر، باید به خوبی خود را شناخت. شناخت نقاط قوت و ضعف، ارزش‌ها و اهداف، و انتظارات از زندگی می‌تواند به انتخاب همسری مناسب کمک کند.
باور به دیگرشناسی: این نگرش بر این باور است که باید به خوبی همسر آینده را شناخت. شناخت ویژگی‌های شخصیتی، ارزش‌ها، اهداف، و انتظارات همسر آینده می‌تواند به انتخاب همسری مناسب کمک کند.
الزامی تلقی کردن رابطه شناختی: این نگرش بر این باور است که قبل از تصمیم‌گیری برای ازدواج، باید رابطه شناختی با همسر آینده برقرار شود. رابطه شناختی به زوجین کمک می‌کند تا با یکدیگر آشنا شوند و تصمیم‌گیری آگاهانه‌ای داشته باشند.
باور به تعادل سنجی: این نگرش بر این باور است که در انتخاب همسر باید عوامل مختلف را در نظر گرفت و یک تعادل مناسب ایجاد کرد. این عوامل می‌توانند شامل مواردی مانند معیارهای فردی، خواسته‌های خانواده، و شرایط اجتماعی و فرهنگی باشند.
باور به همفکری و مشاوره انتخاب: این نگرش بر این باور است که در انتخاب همسر می‌توان از نظرات دیگران، مانند خانواده، دوستان، و مشاوران ازدواج، بهره برد. همفکری و مشاوره می‌تواند به زوجین کمک کند تا تصمیم‌گیری آگاهانه‌تری داشته باشند.

نگرش‌های ناکارآمد
نگرش‌های ناکارآمد، نگرش‌هایی هستند که احتمال انتخاب ناموفق همسر را افزایش می‌دهند. این نگرش‌ها عبارتند از:

ایده آل گرایی: این نگرش بر این باور است که همسر باید ایده‌آل باشد. انتظارات ایده‌آل‌گرایانه می‌تواند منجر به ناامیدی و شکست در زندگی زناشویی شود.
محدودکننده دانستن انتخاب و ازدواج: این نگرش بر این باور است که انتخاب همسر باید محدود باشد. این نگرش می‌تواند منجر به از دست دادن فرصت‌های مناسب برای ازدواج شود.
ناموثر و غیرضروری تلقی کردن همفکری در انتخاب: این نگرش بر این باور است که همفکری در انتخاب همسر بی‌فایده و غیرضروری است. این نگرش می‌تواند منجر به انتخابی نادرست شود.
تلقی انتخاب و ازدواج به عنوان پل رهایی مطلق از رنج: این نگرش بر این باور است که ازدواج می‌تواند همه مشکلات زندگی را حل کند. این نگرش می‌تواند منجر به ناامیدی و شکست در زندگی زناشویی شود.

نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که دختران در آستانه ازدواج، نگرش‌های کارآمدی نسبت به انتخاب همسر دارند. با این حال، برخی از نگرش‌های ناکارآمد نیز در میان آنها مشاهده می‌شود. این نگرش‌های ناکارآمد می‌تواند احتمال انتخاب ناموفق همسر را افزایش دهد.
برای داشتن انتخابی موفق در ازدواج، لازم است که دختران در آستانه ازدواج، نگرش‌های کارآمد خود را تقویت کنند و نگرش‌های ناکارآمد خود را اصلاح کنند. این کار می‌تواند با آموزش‌های صحیح و مشاوره‌های تخصصی امکان‌پذیر باشد.