در بخشی از کتاب "انسان پاره‌پاره" اثر نیکلا گریمالدی، به موضوع "پایان انسان" از دیدگاه یک دانشمند شناخت‌شناس پرداخته می‌شود. گریمالدی در این بخش، به این نکته اشاره می‌کند که منظور از "پایان انسان" انقراض نوع بشر یا فروپاشی جامعه به ورطه توحش نیست، بلکه دگرگونی در ساختار فرهنگی و شناخت انسان است.
همانطور که هگل با اعلام "مرگ هنر" قصد نداشت ناپدید شدن هنرمندان را پیش‌بینی کند، بلکه می‌خواست بگوید هنر دیگر تابع نظریه‌ها و ایدئولوژی‌های خاص نخواهد بود، فوکو نیز با مطرح کردن "پایان انسان" به دنبال بیان این مطلب است که انسان به عنوان فاعل شناخت در فلسفه و متافیزیک، دیگر جایگاه سابق خود را نخواهد داشت.
گریمالدی معتقد است که این دگرگونی، امری قابل مشاهده و انکارناپذیر است. انسان در دنیای مدرن، به مثابه فاعل شناسای متافیزیکی، به یک "سنگواره" تبدیل شده است. گویی تنها ردپای او در کتابخانه‌ها و گنجینه‌های دیرینه‌شناسی باقی مانده است.
نکاتی قابل تامل در این گزاره:

تغییر در جایگاه انسان: انسان مدرن در مقایسه با انسان در دوران‌های گذشته، از نظر معرفت‌شناسی و شناخت جهان، دگرگونی عمیقی را تجربه کرده است. 
مرگ متافیزیک: فلسفه و متافیزیک، دیگر مانند گذشته در مرکزیت فهم انسان از جهان قرار ندارند.
ظهور رویکردهای جدید: رویکردهای جدیدی مانند علم تجربی و روانشناسی، در حال جایگزینی با روش‌های سنتی شناخت در متافیزیک هستند.
تکثر در فهم: در دنیای مدرن، تنوع و تکثر در فهم و تفسیر جهان جایگزین یقین‌های مطلق و ایدئولوژی‌های واحد شده است.

چالش‌ها و پرسش‌ها:

آیا "پایان انسان" به معنای فقدان کامل هویت و جایگاه انسان در جهان است؟
چه جایگزینی برای انسان به عنوان فاعل شناخت در نظر گرفته می‌شود؟
تکثر در فهم و تفسیر جهان، چه پیامدهایی برای جوامع بشری خواهد داشت؟
نقش انسان در دنیای مدرن با توجه به این دگرگونی‌ها چه خواهد بود؟

نتیجه‌گیری:
گزاره "پایان انسان" از دیدگاه گریمالدی، به دگرگونی عمیق در ساختار فرهنگی و شناخت انسان در دنیای مدرن اشاره دارد. این دگرگونی، چالش‌ها و پرسش‌های متعددی را به وجود می‌آورد که نیازمند بررسی و تفکر عمیق‌تر است.
نکته: 
توجه به این نکته ضروری است که دیدگاه‌های مختلفی در مورد "پایان انسان" وجود دارد. برخی از اندیشمندان این گزاره را به مثابه یک هشدار در مورد خطرات دنیای مدرن تلقی می‌کنند، در حالی که برخی دیگر آن را به عنوان فرصتی برای رهایی انسان از قید و بندهای ایدئولوژی‌ها و ساختارهای سنتی می‌دانند.
منابع:

گریمالدی، نیکلا. انسان پاره‌پاره. ترجمه عباس باقری. تهران: نشر نی، 1395.