فلسفه حضور زنان و فرزندان در راهپیمایی اربعین
عده ای عقیده دارند، سفر اربعین جای زنها و بچهها نیست. مردها بروند کفایت میکند، دیگر بردن خانواده با این سختی در کشوری غریب چه لزومی دارد؟ با این استدلال که زنها بیشتراز اینکه ثواب ببرند گناه میکنند. از طرفی هم معمولا موفق به زیارت نمیشوند، پس چه فایده ای دارد جز اینکه ممکن است با مردان تلاقی داشته باشند و چشم نامحرم به آنها بیفتند!؟ برای بچهها هم سخت و طاقت فرساست و احتمال مریضی و حتی مرگ وجود دارد.
باید گفت کسانی که به این نحو تحلیل میکنند، احتمالا فلسفه اصلی زیارت اربعین را درک نکرده اند. اگر ما اربعین را میعادگاهی بدانیم که شیعیان بنا بر تأکید اهل بیت(علیه السلام) به تجمع در آن فراخوانده شدهاند تا نمایشگر عظمت راه حسین (علیه السلام) و ادامه دهندهگان آن باشند و اگر ثمره ی این اجتماع عظیم را زمینه سازی برای قیام مهدی زهرا (عج) بدانیم تحلیلمان شکل دیگری به خود خواهد گرفت. وجود مردها به تنهایی در این مسیر مسلما توجه جهانیان را به این قطعه از زمین معطوف می دارد. ولی وجود زنها و بچهها وحتی نوزادان در این مسیر چیزی نیست که از نگاه مردم جهان مغفول بماند. کمتر کسی است که این خبرها را بشنود و این صحنهها را ببیند و به تامل وتفکر فرو نرود. چرا در عصر تکنولوژی و سرعت، تعداد زیادی از انسانها با پای پیاده رهسپار این سرزمین هستند؟ چرا بی اعتنا به وسایل نقلیه ای که با سرعت از کنار آنها میگذرد، قدم قدم مسیر نهایتا دو ساعتی را چند روزه میپیمایند؟ حال خودشان میروند و درد و تاول پا و گرما و سرما را به جان میخرند، چرا زنان را و حتی بچههای خود را که مسلما از نیروی جسمی کمتری برخوردارند در این مسیر همراه میبرند؟ اینجاست که مطمئن میشوند حرفی مهم و عظیم برای گفتن دارند. تنها عمل به یک وظیفه شخصی نیست، تنها زیارت یک بزرگ نیست؛ بلکه در این رفتن و رسیدن و برقراری همایشی به این عظمت، قصد رساندن پیامی جهانی و همگانی را دارند.
اینجا دیگر مهم نیست که میتوانی دستت را به ضریح مولا برسانی یا نه! مهم نیست روز اربعین در کربلا باشی یا نه، مهم نیست بتوانی تمام راه را پیاده بروی یا نه؟ میتوانی در این همایش شرکت کنی بدون آن که حرمت محرم و نامحرمی را بشکنی! میتوانی باشی فقط به این اندازه که حضورت را عزیز زهرا(س) امضا کند و حجتی باشی برای دلهای آماده هدایت.
اگر به این مهم وقوف پیدا کنی دیگر مطمئن هستی که رسیدن به این هدف عظیم که مورد نظر ائمه بوده است و زمینه سازی برای برقراری عدالت جهانی و نجات کودکانی که زیر بار ظلم و جنایت مستکبران جان میبازند ارزش دارد که کودکت اذیت شود و یا حتی بیمار گردد و یا حتی خودت و یا او به زمره شهدای راه حق، ملحق گردید.
شاید فلسفه حضور زنها و فرزندان را در این اجتماع عظیم بتوان به حکمت حضور آنها در روز عاشورا و واقعه کربلا با وجود نهی بعضی از مصلحت اندیشان، گره زد.
آزاده ابراهیمی فخاری
نظر شما