سعید مهدوی کنی در کتاب "دین و سبک زندگی" به بررسی مفهوم سبک زندگی و رابطه آن با دین می‌پردازد. او با استفاده از ایده‌های بوردیو، به سلیقه‌ای بودن سبک زندگی تأکید می‌کند و آن را نشانه‌ای از انتخابی بودن این مقوله می‌داند. 
اهمیت مفهوم سبک زندگی از نظر مهدوی کنی در این است که:

لایه‌های سطحی زندگی (مانند آرایش مو، لباس، نحوه بیان و حرکات بدن) را به لایه‌های عمیق‌تر آن (مانند ارزش‌ها، باورها و هویت) پیوند می‌زند.
به عنوان منشأ و مبنای بسیاری از رفتارها و کنش‌های اجتماعی عمل می‌کند.
انعکاسی از هویت و موقعیت اجتماعی افراد است.

مهدوی کنی در ادامه به نقش دین در شکل‌گیری سبک زندگی می‌پردازد. او معتقد است که دین می‌تواند:

ارزش‌ها و هنجارهایی را ارائه دهد که مبنای انتخاب سبک زندگی قرار گیرند.
معنا و هدف به زندگی افراد ببخشد.
هویت دینی را در افراد تقویت کند.

نقل قول ارائه شده:

"اهمیت مفهوم سبک زندگی در این است که سطحی‌ترین لایه‌های زندگی (از آرایش مو و لباس گرفته تا حالت بیانی و ژست صورت و بدن) را به عمیق‌ترین لایه‌های آن پیوند می‌زند." (مهدوی کنی، 1394، ص 75)

این نقل قول به وضوح نشان می‌دهد که مهدوی کنی تا چه حد به ارتباط عمیق بین ظاهر و درون انسان و همچنین نقش سبک زندگی در شکل‌گیری هویت  فرد  تأکید دارد. 
نکات کلیدی:

سبک زندگی انتخابی است و تحت تأثیر سلیقه و ذائقه افراد شکل می‌گیرد.
سبک زندگی به لایه‌های عمیق‌تر زندگی مانند ارزش‌ها و هویت مرتبط است.
دین می‌تواند نقش مهمی در شکل‌گیری سبک زندگی افراد داشته باشد.