همانطور که اشاره کردید، اباذری و چاوشیان در تحلیل خود از سبک زندگی، آن را به عنوان راهی برای تعریف ارزش ها، نگرش ها و رفتارهای (هویت) افراد معرفی می‌کنند. این دیدگاه نشان می‌دهد که سبک زندگی به طور عمیقی بر هویت فرد و نحوه ی زندگی او اثر می‌گذارد.
از طرف دیگر، در بحث معنای زندگی، دیدیم که ارزش‌ها نقشی اساسی در شکل‌گیری معنای زندگی ایفا می‌کنند. نظام هدفمندی و معناداری هر فرد بر اساس ارزش‌های او بنا می‌شود و این ارزش‌ها هستند که به زندگی او جهت و معنا می‌بخشند.
با توجه به این دو مفهوم، می‌توان نتیجه گرفت که ارتباطی عمیق و جدایی‌ناپذیر بین سبک زندگی و معنای زندگی وجود دارد. سبک زندگی هر فرد انعکاسی از ارزش‌ها و نگرش‌های اوست و این ارزش‌ها به نوبه خود، معنای زندگی او را شکل می‌دهند.
دلایل این ارتباط:

ارزش ها: سبک زندگی هر فرد بر اساس ارزش های او شکل می گیرد. انتخاب ها، رفتارها و عادت های ما تحت تاثیر ارزش هایمان هستند. 
هویت: سبک زندگی نقشی کلیدی در شکل گیری هویت فرد ایفا می کند. هویت هر فرد شامل ارزش ها، نگرش ها و تجربیات اوست که سبک زندگی او را نیز تحت تاثیر قرار می دهد.
معنا: ارزش ها نقش اساسی در شکل گیری معنای زندگی دارند. نظام هدفمندی و معناداری هر فرد بر اساس ارزش های او بنا می‌شود و این ارزش‌ها هستند که به زندگی او جهت و معنا می‌بخشند.

مثال:
فرض کنید فردی ارزش زیادی برای "کمک به دیگران" قائل باشد. این ارزش ممکن است در سبک زندگی او به صورت داوطلب شدن در یک سازمان خیریه، کمک به افراد نیازمند، یا حتی انتخاب شغلی در زمینه ی کمک به دیگران نمود پیدا کند. این سبک زندگی، هویت فرد را به عنوان فردی دلسوز و فداکار شکل می‌دهد و در نهایت، به زندگی او معنا می‌بخشد.
نتیجه:
بنابراین، انتخاب سبک زندگی نه تنها بر نحوه ی زندگی ما، بلکه بر هویت و معنای زندگی ما نیز اثر می‌گذارد. انتخاب آگاهانه ی سبک زندگی با توجه به ارزش هایمان، می‌تواند به ما در یافتن معنا و هدف در زندگی کمک کند.