بررسی آیینهای ازدواج در منظومههای عاشقانه فارسی (با تأکید بر: خسرو و شیرین، لیلی و مجنون، گل و نوروز، ویس و رامین، نل و دمن، ورقه و گلشاه)
پارسای داخل کشور کارشناسی ارشد 1401
پدیدآور: اكرم اكبرآبادي
استاد راهنما: عباس واعظ زاده
استاد مشاور: محمد بهنام فر
دانشگاه بیرجند، دانشکده ادبیات و علوم انسانی
چکیده
ازدواج تشکیل زندگی دائمی دو فرد از دو جنس مخالف است که دارای روابط جنسی مشروع و قانونی با یکدیگر هستند هرچند که این مناسبات در فرهنگهای متفاوت به صورتهای مختلف دیده میشود آیینهای ازدواج مجموعه رسوم و آدابی است که فردی برای جستجو، یافتن و به دست آوردن همسری مناسب انجام میدهد. در پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و با توجه به شش منظومه عاشقانه فارسی، به بررسی و تحلیل آیینهای ازدواج پرداخته شده است. نتایج نشان میدهد که آیینهای ازدواج از مراحل و مواردی چون آشنایی، نشان، خواستگاری، عقد و کابین بستن، عروسی و میهمانی، زفاف و جهاز تشکیل شده است. در این منظومهها با انواع ازدواج-های ربایشی، شرطی، ازدواج با محارم، دامادخواهی، همسان همسری، برون همسری و درون همسری روبرو هستیم. به دلیل تفاوتی که در ریشه فرهنگی این منظومهها وجود دارد، هر کدام از عقدهایی که در این منظومهها وجود دارد متفاوت است. نگریستن به احوال ستارگان و تعیین روزی سعد برای عقد و عروسی، دعوت از میهمانان، آذین بستن شهر و قصر، عود و معطرات در مجلس سوزاندن، استفاده از ابزارآلات موسیقی و مطربان، نثارپاشی، حاضر شدن موبدان در مجلس برای جاری ساختن عقد، دست در دست هم گذاشتن عروس و داماد و آرایش عروس از جمله جزییات این مراسم است. در نهایت نیز سخن از زفاف عاشق و معشوق میرود. برخی یا تمام آیینهای مذکور، با ذکر جزئیاتی دیگر، در منظومههای منتخب آمده است .
نظر شما