بررسی تطبیقی میزانسن در تله تئاتر و تئاتر با نگاهی اجمالی به متن و اجرای « چهار حکایت از چندین حکایت رحمان» ((تئاتر تلهویزیونی مرگ آواز))
پارسای داخل کشور کارشناسی ارشد 1388
موضوع: هنرهای نمایشی (طراحی صحنه)
پدیدآور: مهدی طاهرپور گلسفیدی
استاد راهنما: سعید کشن فلاح
دانشگاه هنر تهران، دانشکده سینما و تئاتر
چکیده
در هر دورهای هنر منعکسکنندهی خصوصیات آن دوره است. در عصر ارتباطات با رشد رسانههای مختلفی همراه هستیم که از آن جمله می توان به تلهویزیون اشاره کرد، که تأثیرات زیادی بر فرهنگ جوامع مختلف از زمان پیدایش، تاکنون داشته است و پنجرهای رو به جهان واقعیت می باشد. این پنجره در آغاز پیدایش، بیشتر محصولاتش را از تئاتر برداشت میکرد ولی به تدریج نویسنده های جدید در این رسانه آغاز به کار کردند. کاگردانها ، بازیگران، طراحان و کارکنان خصوصیات ویژهی تلهویزیون را به عنوان یک مدیوم برای نمایش درک کردند.در نتیجه ی ارتباط تئاتر و تلویزیون _ که هیچ گاه قطع نشده_ نوعی برنامه در این رسانه به نام "تئاتر تلویزیونی" به وجود آمد که مهمترین هدفش عرضه ی تولیدات در مقیاسی بزرگتر از صحنهی تئاتر به دست تماشاگر بود.به تدریج تعامل دو رسانه به حدی رسید که معمولاً اثری که در تئاتر موفق بود برای تبدیل به نمایش تلهویزیونی انتخاب می شد.در این تبدیل گاهی تغییراتی اساسی در طراحی میزانسنهای اثر تئاتری صورت می گرفت و گاهی هم بدون هیچ تغییری تئاتر تلهویزیونی آن تولید می شد.در این رساله به بررسی اینکه این تغییرات بر چه اساسی صورت می گیرد و تاچه مقدار قابل قبول است، پرداخته و سعی دارم پیشنهادهایی برای بهبود فرایند تبدیل یک اثر تئاتری به همتای تلهویزیونی اش ارائه دهم.
نظر شما