مقدمه:

بنیادگرایی جنبشی الاهیاتی در قرن بیستم است که در میان پروتستان‌های محافظه‌کار آمریکای شمالی پدید آمده است. این جنبش با وجود گسترش و پراکندگی، دارای ویژگی‌های مشترکی است که در این مقاله به بررسی آنها می‌پردازیم.

ویژگی‌های بنیادگرایی:

تاکید بر وحی و مرجعیت کتاب مقدس: بنیادگرایان به خطاناپذیری کتاب مقدس در تمام جنبه‌های آن، از جمله تاریخ، الهیات و علم، باور دارند. آنها از پذیرش نتایج نقدهای جدید کتاب مقدس خودداری می‌کنند و به طور ضمنی باورهای سنتی مسیحی را تضعیف می‌کنند.

جدایی از دیگر شاخه‌های مسیحیت: بنیادگرایان در مواجهه با مدرنیزاسیون و لیبرالیسم در فرقه‌های اصلی پروتستان، از آنها جدا شده و انجمن‌ها، سمینارها، بنگاه‌های انتشاراتی و گروه‌های رقیب خود را ایجاد کرده‌اند.

باور به تقدیرگرایی: بنیادگرایان عمدتاً از تفسیر تقدیرگرایانه کتاب مقدس، به خصوص بر اساس کتاب مقدس مرجع اسکافیلد، پیروی می‌کنند. آنها فهمی ظاهری و буква به حرف از کتاب مقدس، به ویژه نبوت‌ها و پیشگویی‌ها، دارند و منتظر بازگشت دوباره مسیح و سلطنت او بر اسرائیل احیا شده هستند. این امر منجر به بدبینی آنها نسبت به تاریخ کنونی و انتظار انحطاط تا زمان بازگشت مسیح می‌شود.

تاکید بر تقدس و پارسایی شخصی: بنیادگرایان از احیاگری انجیلی و فعالیت‌های تبلیغی در داخل و خارج از کشور حمایت می‌کنند. آنها به شدت مخالف سیگار کشیدن، مصرف الکل، تئاتر، قمار و سایر فعالیت‌های مشابه هستند. همچنین، با پیوند دادن ارزش‌ها و سنت‌های آمریکایی به آموزه‌های مسیحی، حس وطن‌پرستی شدیدی دارند و مخالف نیایش در مدارس عمومی به دلیل غیرمسیحی دانستن آن هستند.

تاریخچه:

اصطلاح "بنیادگرا" در ابتدا برای توصیف کسانی که به پروژه‌های مالی "بنیادهای" ایمان مسیحی کمک می‌کردند، به کار می‌رفت. این پروژه‌ها شامل مجموعه دوازده جلدی "بنیادها" بود که در دهه‌های 1910 و 1920 منتشر شد و بر خطاناپذیری کتاب مقدس، الوهیت مسیح، تولد از باکره، کفاره، جانشینی مسیح، رستاخیز جسمانی او و معجزات او تأکید می‌کرد.

بنیادگرایان در دهه‌های 1920 و 1930 به طور فزاینده‌ای در سیاست و مذهب آمریکا نفوذ پیدا کردند. آنها با آموزش نظریه تکامل در مدارس مخالف بودند و در "محاکمه میمون اسکاپس" در سال 1925 نقش کلیدی داشتند.

در دهه 1940، بنیادگرایان به دلیل بار منفی اصطلاح "بنیادگرا"، خود را "انجیل‌گرا" نامیدند. انجیل‌گرایان خود را وارثان مسیحیت حقیقی می‌دانند و در درون فرقه‌های اصلی مسیحیت فعالیت می‌کنند.

تاثیرات:

بنیادگرایی تا به امروز بر مسیحیت پروتستان در آمریکای شمالی تاثیرگذار بوده است. از جمله شخصیت‌های برجسته بنیادگرایان می‌توان به بیلی گراهام، جری فال‌ول و پت رابرتسون اشاره کرد.

نتیجه‌گیری:

بنیادگرایی جنبشی پیچیده با ریشه‌های عمیق در تاریخ مسیحیت است. این جنبش با وجود چالش‌ها و انتقادات، همچنان به عنوان نیرویی قدرتمند در مذهب و سیاست آمریکا باقی مانده است.

منابع:

• http://www.hawzah.net/Per/Magazine/HA/026/ha026fe.htm
• فصلنامه هفت آسمان، شماره 26 (برگرفته از See: William H. Barenes Fundamentalism, in the Oxford Companion to the Bible, pp. 236-237. ترجمه: مهدی لک زایی )