"هر وقت یکی می‌گرید، دیگری می‌خندد، این قانون عالم است، رمز کمال همه‌جانبه آن است. اگر غیر از گریه چیزی در میان نباشد، حاصل یکنواختی محض است و اگر جز خنده چیزی نشنوی خسته‌کننده است. اما توزیع متناسب اشک و دست‌افشانی، هق‌هق و نغمه‌خوانی، روح عالم را از تنوع لازم برخوردار می‌کند و این روح بدل به توازن حیات می‌شود."

این جملات زیبا از کتاب کینکاس بوربا اثر ماشادو دِ آسیس، نویسنده نامدار برزیلی، به تضادها و تناقضات موجود در زندگی اشاره می‌کند.
 

گریه و خنده دو واکنش طبیعی انسان در برابر اتفاقات مختلف زندگی هستند. گاهی اوقات غم و اندوه بر ما غلبه می‌کند و اشک می‌ریزیم، و در مواقع دیگر، شادی و مسرت ما را فرا می‌گیرد و به خنده می‌افتیم.

آسیس در این جملات می‌گوید که زندگی بدون گریه و خنده معنا ندارد. اگر همیشه شاد باشیم، زندگی خسته‌کننده و بی‌روح می‌شود، و اگر همیشه غمگین باشیم، در تاریکی و ناامیدی غرق می‌شویم.

تنوع در زندگی، رمز کمال و توازن است. گریه و خنده، غم و شادی، سختی و آسانی، همه و همه در کنار هم، تصویر زندگی را تشکیل می‌دهند.

روح عالم از این تنوع و تضادها برخوردار است و همین تضادها هستند که به زندگی جان می‌بخشند و آن را معنادار می‌کنند.

آسیس با این جملات، به ما یادآوری می‌کند که زندگی در همه حال در حال تغییر است و ما باید برای مقابله با این تغییرات آماده باشیم.

گریه و خنده هر دو طبیعی هستند و ما نباید از آنها شرمسار باشیم.

مهم این است که در هر شرایطی، تعادل خود را حفظ کنیم و از تنوع و تضادهای موجود در زندگی لذت ببریم.

این جملات می‌توانند الهام‌بخش ما باشند تا به زندگی با دیدگاهی مثبت‌تر نگاه کنیم و از سختی‌ها و مشکلات نترسیم.