مجارستان به مساحت ۹۳۰۳۰ کیلومتر مربع، کشوری است در اروپای شرقی و از معدود کشورهای اروپایی است که با دریاهای آزاد جهان احاطه نشده است. این سرزمین از شمال با اسلواکی، شمال شرقی با اوکراین، از شرق و جنوب شرقی با رومانی، از جنوب با جمهوری یوگسلاوی و ترادی و از غرب با اسلونی و اتریش همسایه است. این کشور سرزمین رودهای پرآب و زیباست.دانوب، تیسا، دراوا، رابا و کوروش از مهمترین رودهای این کشور به شمار می آیند.
تاریخ
مجارستان در نخستین سده های میلادی بخشی از امپراتوری روم به شمار می رفت.حاکمان اولیه این سرزمین را اسلاوها تشکیل می دادند، اما بعد از شکست از امپراتوری مقدس روم از حکومت کنار رفتند، در قرون ۱۷ و ۱۸ امپراتوری عثمانی و اتریش مشترکاً زمام آن را در دست گرفتند اما در سال ۱۶۸۶ از تصرف ترکان عثمانی خارج شد و سرانجام در سال ۱۷۳۹ به اتریش سپرده شد.
در سال ۱۸۴۹ و پس از کشمکش های میان اتریش و انقلابیون به رهبری فرانسوا ژوزف، جمهوری مستقل مجار تشکیل شد. از سال ۱۸۴۹ تا ۱۹۱۹ استقلال مجارستان با فراز و نشیب های فراوانی روبه رو شد، تا اینکه در سال ۱۹۱۹ و به علت بی ثباتی این کشور کمونیست ها به رهبری بلاتون زمام حکومت را در دست گرفتند.
فرهنگ و مردم
مجارها، اقوام و نژاد اصیل مردم، در حدود هزار و صد سال پیش از منطقه دریایی خزر و دریای سیاه به منطقه مجارستان معاصر رسیدند.
مجارستان سرزمین رودهای دوقولو بودا (Buda) و پست(Pest) و دارای دشت های وسیعی است که تا مرزهای اوکراین ادامه دارند.این کشور میراث دار امپراتوری
اتریش- مجار بوده و همواره به عنوان پلی میان بسیاری از کشورهای اروپایی مطرح شده و تاثیری ویژه بر فرهنگ های همجوار خود داشته است. مجارها نزدیک به ۹۴ درصد از کل جمعیت ساکن را تشکیل می دهند.۳ درصد از مابقی جمعیت متعلق به کولی ها (Rama) است.
اما همین اقلیت دارای سبک خاصی از موسیقی محلی است که شهرتی جهانی را به وجود آورده است.این موسیقی ترکیبی از نواهای هنری با ملودی های یونانی، عربی، ایوانی، ترکی، اسلاوی، رومانیایی، آلمانی، فرانسوی، اسپانیایی، سلستی و در یک کلام برآیندی از موسیقی شرق و غرب است.
در حدود ۵۵ درصد از جمعیت این کشور مسیحی، کاتولیک و در حدود ۲۰ درصد پروتستان هستند.نکته قابل ملاحظه در مورد مجارستان را می توان به ساکنان منطقه شمال غربی آن نسبت داد ؛ مردمی که در منطقه ای به نام «یاس» زندگی کرده و خود را ایرانی الاصل نامیده و یزد را خواهر خوانده شهر خود می دانند.
زبان مجاری برخلاف سایر زبان های اروپایی که منشا هند و اروپایی دارند، ریشه ای فینو – یوگریک (Vegric- Fino) دارد. در حدود ۱۵ میلیون نفر در دنیا به این زبان صحبت می کنند که سهم مجارستان تنها ۱۰ میلیون نفر است مابقی در ۷ کشور دیگر دنیا مخصوصاً در رومانی قرار دارند.
بازهم می توان نام ایران را در نخستین سطح وام واژه های زبان و فرهنگ مجار دید، آنجایی که اکثر لغات زبان مجاری ریشه ای ایرانی به خود گرفته است.همچون «ساز» که در فارسی «صد» و «ارز» که در فارسی «هزار» خوانده می شود.
بوداپست
شهر بوداپست ششمین شهر بزرگ اتحادیه اروپا با قدمتی ۳ هزار ساله و با جمعیتی حدود ۲ میلیون نفر قلب اروپای شرقی محسوب می شود.این شهر در سال ۸۷ میلادی پایگاه مهم سوق الجیشی ارتش رم به شمار می رفت.
بوداپست از دو شهر مجزا، بودا و پست تشکیل شده که در سال ،۱۳۶۱ شهر بودا پایتخت مجارستان شد و در نهایت در سال ۱۸۶۱ با ادغام این سه شهر نام «بوداپست»، تنها و آخرین نام این شهر قرار گرفت.
دیدنی های بوداپست
کاخ سلطنتی یابوداواری پالوتا: این کاخ عظیم در سال ۱۲۱۴ بنا شد و محل اقامت پادشاه بلادی چهارم بود.این مجموعه عظیم به سرقت مجزا تفکیک شده است:
موزه تاریخ بوداپست،موزه لودویک و موزه ملی مجارستان.
سایر بناهای دیدنی بوداپست عبارتند از:
کلیسای ماتیاس، خط متروی بوداپست، میدان هوشوک تده و ساختمان پارلمان. کشور سرسبز و تاریخی مجارستان برخلاف وسعت کم خود، قدمتی طولانی را با خود همراه دارد. سادگی و بکر بودن مناظر طبیعی، غذاهای لذیذ مجاری و مهمتر از همه مردمی خونگرم و مهماندوست سبب شده تا سالانه هزاران نفر به این کشور سفر کنند و پس از بازگشت در حسرت مناطق سفر نکرده بمانند.این کشور به رغم قرار گرفتن در قلب اروپا، ریشه ای ایوانی را همراه خود دارد.

□

روزنامه ایران، شماره ۳۸۹۶ به تاریخ ۱۸/۱/۸۷، صفحه ۱۳ (گردشگری)