پارسا پایان نامه دکتری 1383
پدیدآور: محمود صادقیان
استاد راهنما: محمد ولی‌زاده 
استاد مشاور: علی درویش زاده 
استاد مشاور: عبدالرحیم هوشمندزاده
دانشگاه تهران

چکیده

توده گرانیتوئیدی زاهدان در جنوب و جنوب شهر زاهدان مرکز استان سیستان وبلوچستان واقع شده است و بخشی از نوار گرانیتوئئدی زاهدان - سراوان می باشد. سنگ های دگرگونی این ناحیه دارای درجه دگرگونی پایین تامتوسط می باشد و طیفی از اسلیت، فیلیت، میکاشیست، گارنت میکاشیست، آهک های مجددا تبلور یافته، متاسنداستون، سنگ های آتشفشانی حدواسط اسیدی تا اسیدی دگرگون شده را در برمی گیرد. این توده دارای تاریخچه تشکیل بسیار پیچیده ای است و طیف وسیعی از شواهد ذوب بخشی سنگ های دگرگونی میزبان، اختلاط ماگمایی و متاسماتیسم پتاسیک را نشان می دهد. سنگ های گرانیتوئیدی و در برخی نقاط بخشی از سنگ های میزبان آنها، دگرسانی پروپلیتی، آرژیلی و سیلیسی گسترده ای را متحمل شده اند. همراه فرآیند دگرسانی شواهدی از کانه زایی عناصر معنی به صورت استیبنیت، اورپیمنت، مالاکیت، گوتیت، پیرولوزیت و ... مشاهده می شود. جوانترین واحدهای منطقه تراورتن های پلیستوسن می باشند. این توده گرانیتوئیدی از نوع قوس قاره ای و جزء گرانیتوئیدهای کوهزایی به حساب می آید و در سیستمی شبیه سیستم گوشته گرم-پوسته سرد ویلی به وجود آمده است. گرانیت ها از ذوب سنگ های قاعده پوسته یا سنگ های دگرگونی پوسته ای و گرانودیوریت ها و دیوریت ها از ذوب گوشته فوقانی و تبلور تفریق ماگمای حاصله بوجود آمده اند. بر اساس داده های حاصل از آالیز میکروپروب آمفیبول ها و استفاده از معادله پیشنهادی اشمیت عمق جایگزینی توده گرانیتوئیدی زاهدان حدود 9 کیلومتری سطح زمین می باشد.