گوگل در حال به‌روزرسانی سیستم عامل اندروید خود با هوش مصنوعی مبتنی بر دستگاه است که به طور بالقوه می‌تواند عملکرد گوشی‌های هوشمند را بدون نیاز به اتصال به اینترنت ارتقا دهد.

این ابتکار که به عنوان "هوش مصنوعی درون دستگاه" شناخته می‌شود، از مدل‌های یادگیری ماشینی کوچک‌تر و کارآمدتری استفاده می‌کند که مستقیماً روی گوشی هوشمند اجرا می‌شوند. این امر مزایای متعددی از جمله:

• افزایش حریم خصوصی: داده‌ها در دستگاه باقی می‌مانند و به سرورهای گوگل ارسال نمی‌شوند.
• سرعت بیشتر: پردازش بدون نیاز به ارسال و دریافت داده‌ها به اینترنت انجام می‌شود.
• قابلیت اطمینان بیشتر: عملکرد حتی در صورت عدم اتصال به اینترنت قابل دسترسی است.

برخی از کاربردهای بالقوه هوش مصنوعی درون دستگاه عبارتند از:

• خلاصه‌سازی متن: خلاصه‌ای سریع از مقالات خبری یا ایمیل‌های طولانی ارائه می‌دهد.
• پیشنهاد پاسخ: پیشنهاداتی برای پاسخ به پیام‌ها در برنامه‌های پیام‌رسانی ارائه می‌دهد.
• تشخیص احساسات: لحن و احساسات یک مکالمه را تشخیص می‌دهد.
• نوشتن کپشن: به طور خودکار کپشن برای تصاویر ایجاد می‌کند.
• ارائه پیشنهادات پویا: بر اساس عادات و رفتار کاربر، پیشنهاداتی را ارائه می‌دهد.
• هشدارهای اسپم: پیام‌های اسپم و فیشینگ را شناسایی می‌کند.

این فناوری در حال حاضر در برخی از برنامه‌های گوگل مانند Messages، Recorder و Gboard پیاده‌سازی شده است و به زودی در برنامه‌های دیگر و گوشی‌های هوشمند بیشتری در دسترس خواهد بود.

با وجود مزایای بالقوه، هوش مصنوعی درون دستگاه محدودیت‌هایی نیز دارد. مدل‌های یادگیری ماشینی کوچکتر از دقت کمتری نسبت به مدل‌های بزرگ‌تر برخوردارند و ممکن است برای انجام برخی وظایف پیچیده‌تر کافی نباشند. علاوه بر این، به روز رسانی این مدل‌ها ممکن است دشوارتر باشد زیرا نیاز به ذخیره سازی آنها روی هر دستگاه به طور جداگانه است.

به طور کلی، هوش مصنوعی درون دستگاه یک فناوری نوظهور با پتانسیل تغییر نحوه تعامل ما با گوشی‌های هوشمند است. این فناوری می‌تواند حریم خصوصی را ارتقا دهد، سرعت را افزایش دهد و قابلیت اطمینان را بهبود بخشد، اما محدودیت‌هایی نیز دارد که باید قبل از انتشار گسترده آنها در نظر گرفته شود.