فهرست عناوین

محمد مهدی فجری

چهارده قرن پیش هنگامی که تیرگی های شرک و جهل و حکومت خدایان مصنوعی، سراسر گیتی را فراگرفته بود و جامعه روم و ایران از مظالم تبعیض های ناروای دوامپراتوری بزرگ به ستوه آمده بودند و سایه یأس و نومیدی، آسمان ملتهای جهان را تیره و تار ساخته بود، در یک سرزمین خشک و سوزان و دورافتاده از تمدن و علم؛ اما از خاندانی شریف، مردی برخاست و خود را رهبر ملتهای جهان، پاره کننده زنجیرهای اسارت، سرکوب کننده هر نوع بت پرستی و تبعیض ناروا، حامی مظلومان و افتادگان، خواستار عدل و داد، طرفدار علم و دانش و... خواند و اساس دعوت خود را فرمانهای الهی و وحی آسمانی معرفی نمود و خود را خاتم پیامبران و آیین خود را خاتم آیین ها دانست.

او برای اثبات سخن خویش، معجزات متعددی ارائه نمود؛ اما معجزه جاویدان او یعنی قرآن، در مقایسه با دیگر موارد (مثل «شق القمر»، «تسبیح گفتن سنگ در دست پیامبر(ص)»، «حرکت دادن درخت»)، از برتری و درخشش خاصی برخوردار است. تا جایی که حتی می توان این کتاب آسمانی را معجزه ای بی نظیر و یگانه در میان همه معجزات انبیاء الهی دانست.

قرآن کتابی است فوق افکار بشر، سندی است گویا، برنامه ای است جهانی و دائمی، قانونی است جامع و روحانی، معجزه ای بی همتا که نیاز به معرفی ندارد؛ چرا که محتوای غنی آن، بهترین معرفی کننده برای آن است و قرنها پس از رحلت پیامبر اکرم(ص)، مانند زمان حیات آن بزرگوار، به دعوت خود ادامه می دهد.

جالب آنکه: سخن گفتن حضرت عیسی(ع) در گهواره، زنده نمودن مردگان، عصای حضرت موسی(ع) و همانند آن، در زمان و مکان خاص و در برابر اشخاص معینی بوده ولی قرآن زمان و مکان را درهم شکسته و گذشت زمان و پیشرفت علم و دانش، ما را در بهتر شناختن این معجزه کمک می کند.

چون قرآن، ابعاد مختلفی از اعجاز را در خود جای داده، هرکس از هر زاویه ای به آن بنگرد، می تواند با تعمق و دقت، بخشی از پیام های اعجازآمیز آن را دریافت کند. از این روست که حتی غیرمسلمانها و مخالفان قرآن نیز نتوانسته اند عظمت و بی مانندی قرآن را انکار کنند و در سخن خویش اقرار به این موضوع را متجلی کرده اند.

1

ابوالعلای معری (متهم به مبارزه با قرآن) می گوید:

«این سخن در میان همه مردم- اعم از مسلمان و غیر مسلمان- مورد اتفاق است که کتابی که محمد(ص) آورده است، عقلها را در برابر خود مغلوب ساخت و تاکنون کسی نتوانسته است مانند آن را بیاورد، سبک این کتاب با هیچیک از سبکهای معمول میان عرب اعم از خطابه، رجز، شعر و سجع کاهنان شباهت ندارد. امتیاز و جاذبه این کتاب به قدری است که اگر یک آیه از آن درمیان کلمات دیگران قرار گیرد همچون ستاره ای فروزان در شب تاریک می درخشد!»(1)

«جان دیون پورت» مؤلف کتاب عذر تقصیر به پیشگاه محمد و قرآن می نویسد: «قرآن به اندازه ای از نقائص مبرا و منزه است که نیازمند کوچکترین تصحیح و اصلاحی نیست و ممکن است از اول تا به آخر خوانده شود بدون آنکه انسان کمترین ملامتی از آن احساس کند.»(2)

«گوته» شاعر و دانشمند آلمانی می گوید:

«سالیان درازی کشیشیان از خدا بی خبر ما را از پی بردن به حقایق قرآن مقدس و عظمت آورنده آن محمد(ص) دور نگاه داشته بودند، اما هرقدر که ما قدم در جاده علم و دانش گذارده ایم، پرده های جهل و تعصب نابجا از بین می رود و به زودی این کتاب توصیف ناپذیر (قرآن) عالم را به خود جلب نموده و تأثیر عمیقی در علم و دانش جهان کرده، سرانجام محور افکار مردم جهان می گردد!»

هم او می گوید: «ما در ابتدا از قرآن روگردان بودیم، اما طولی نکشید که این کتاب توجه ما را به خود جلب کرد و ما را دچار حیرت ساخت تا آنجا که در برابر اصول و قوانین علمی و بزرگ آن سر تسلیم فرود آوردیم.»(3)

بانو دکتر «لورا واکسیا والگیری» استاد دانشگاه ناپل در کتاب پیشرفت سریع اسلام می نویسد:

«کتاب آسمانی اسلام نمونه ای از اعجاز است... قرآن کتابی است که نمی توان از آن تقلید کرد، نمونه سبک و اسلوب قرآن در ادبیات سابقه ندارد، تأثیری که این سبک در روح انسان ایجاد می کند ناشی از امتیازات و برتریهای آن است... چطور ممکن است «این کتاب اعجازآمیز» ساخته محمد(ص) باشد در حالی که او یک نفر عرب درس نخوانده ای بود...

2

ما در این کتاب گنجینه ها و ذخایری از علوم می بینیم که فوق استعداد و ظرفیت باهوش ترین اشخاص و بزرگترین فیلسوفان و قوی ترین رجال سیاست و قانون است. به دلیل این جهات است که قرآن نمی تواند کار یک مرد تحصیل کرده و دانشمند باشد.»(4)

سید قطب در تفسیر فی ضلال می گوید: جمعی از مادیون در روسیه شوروی هنگامی که می خواستند در کنگره مستشرقین که در سال 1954 م تشکیل شد بر قرآن خرده بگیرند چنین می گفتند که این کتاب نمی تواند تراوش مغز یک انسان -محمد- بوده باشد بلکه باید نتیجه تلاش و کوشش جمعیت بزرگی باشد! حتی نمی توان باور کرد که همه آنها در جزیره العرب نوشته شده باشد بلکه به طور قطع قسمتهایی از آن در خارج جزیره العرب نوشته شده است.(5)

علت این رأی مضحک آن بود که آنها از یک سو طبق منطق شان وجود خدا و مسئله وحی را منکر بودند و از سویی دیگر نمی توانستند قرآن را زاییده مغز انسانی در جزیره العرب بدانند.

3

ضرورت شناخت اعجاز قرآن

شناخت اعجاز قرآن از ابتدائی ترین، اصیل ترین و ضروری ترین شناخت هاست چرا که:

1-میلیونها مسلمان بر این باورند که قرآن معجزه است، این باور باید آگاهانه و دلیل مند باشد نه تقلیدی و تعبدی و ما هم برای خویش و هم برای آگاهی دادن به دیگران به ویژه غیر همکیشان نیاز شدید به استدلال بر چگونگی اعجاز قرآن داریم.

2-قرآن سند نبوت پیامبر گرامی است خود سندیت قرآن متکی به معجزه بودن آنست بدین معنی اعجاز قرآن هم سند خود قرآن است و هم سند نبوت پیامبر اکرم(ص)

3-تصدیق معجزه بودن قرآن تصدیق به رسالت رسول اکرم(ص) و امامت ائمه(ع) است.

4-بی تردید قرآن کریم سرنوشت سازترین کتاب در سرنوشت مردم جهان بوده است قرآن نه تنها در سرنوشت مسلمانان تأثیر ژرف داشته بلکه در فرهنگ و تمدن و سرنوشت مردم جهان اثر گذارده است. پس قرآن کریم به عنوان عامل اعجازگر در سرنوشت ملل جهان باید کنکاش شود.

5-درک و شناخت آگاهانه اعجاز قرآن پذیرش دستورات آن را آسان می کند و برتری ها و شگفتیهایش را به تبلور می نشاند.

4

اعجاز قرآن

آنچه می توان به عنوان فرق بین معجزات پیامبران گذشته و پیامبر خاتم(ص) قائل شد این است که قلمرو اعجاز قرآن مرز جغرافیایی و تاریخ زمانی را در نوردیده و فراسوی زمین و زمان است؛ برخلاف معجزات پیامبران پیشین که در مقطع خاص وتنها بر مخاطبان ویژه بکار افتاده است و اگر قرآن نبود شاید در صحت تاریخی همان معجزات هم بادیده تردید می نگریسیتم.

هر یک از مفسرین و محققین علوم قرآنی که توانسته اند نهایت توان خود را درباره قلمروهای معجزه بودن این کتاب آسمانی به کار گیرند، در پایان به کامل نبودن نوشتار خود اذعان نموده اند چرا که جستجو در تمام اعماق این اقیانوس بیکران از عهده انسان خارج بوده و خداوند بارها و به دفعات، انسان را به آوردن کتابی همانند قرآن و یا حتی سوره و آیه ای مثل این کتاب دعوت کرده است. و اساساً یکی از ابعاد اعجاز قرآن تحدی آن است؛ قرآن، انسان ها را در آوردن مثل و شبیهی برای خود، به مبارزه فراخوانده و سپس تصریح فرموده است:

«بگو: اگر انسانها و جنیان» اتفاق کنند که همانند این قرآن را بیاورند نخواهند توانست هرچند یکدیگر را «در این کار» کمک کنند»(اسراء88)

آنچه می توان به عنوان یکی از مهمترین اعجاز این کتاب نام برد اعجاز به لحاظ آورنده آن است.

تمام کسانی که خواستار آن بوده اند که تا به نوعی از عمل به دستورات این کتاب سرباز زنند، ارتباط این کتاب با منبع وحی را انکار کرده و آنرا ساخته و پرداخته آورنده یعنی پیامبر اسلام(ص) دانسته اند، در حالی که به گواهی تاریخ و تصریح خود قرآن، آن حضرت(ص) اولاً از یک محیط عقب افتاده و نیمه وحشی بود، و هیچ چیزی که مایه پیشرفت و ترقی باشد در آن منطقه یافت نمی شد و ثانیا آن بزرگوار درس نخوانده و بی سواد بود و مطلقا خواندن و نوشتن نمی دانست ولی با این توصیفات کتابش قابل مقایسه با سایر کتب آسمانی و یا سخنان فلاسفه و حکما نیست و به قول شاعر:

کسی که به مکتب نرفت و خط ننوشت

به غمزه مسئله آموز صد مدرس شد

5

گرچه این معنا «امی بودن پیامبر(ص)» در ابتدا نقص به نظر می رسد ولی در مورد شخص پیامبر(ص) یک نقطه قوت به شمار می رود چرا که بعد از آوردن قرآن با آن عبارات و محتوا و معارف عالی، دیگر کسی شک نمی کند که آن از ناحیه خداست نه زاییده فکر یک انسان درس نخوانده؛ چنانکه قرآن می فرماید: «تو هرگز قبل از آن کتابی نمی خواندی و با دست خود چیزی نمی نوشتی، مبادا کسانی که در صدد ابطال گفتار تواند شک و تردید کنند.»(عنکبوت48)

فلسفه امی بودن حضرت

پیامبر اسلام(ص) گاه و بیگاه مورد این اتهام بودند که آموزش بشری دیده اند چنانکه قرآن می فرماید:

«می گفتند او دیوانه ای است که (برخی)، قرآن را به او آموخته اند»(دخان14)

گاه گاهی می گفتند این آیات را فردی غیرعرب مثل سلمان به ایشان القا می کند قرآن در پاسخ می گوید: (زبانی که به پیامبر می آموزند (نسبت آموزش می دهند) غیرعربی است و این قرآن به زبان عربی فصیح و روشن است» (نحل103)

پس اگر پیامبر اکرم(ص) آموزش بشری دیده بودند آن آموزش، سوژه ای برای همه کفر باوران می شد تا قرآن را متهم به یک پدیده انسانی کنند. درس نخواندگی پیامبر(ص) و امی بودن ایشان زمینه بسیار شایسته ای بود برای اعتقاد به خدایی و ماورایی بودن قرآن مجید، و اصل بنیادین و استواری بود برای نفی همیشه این اتهام که قرآن، پدیده آموزش انسانی است.

در این نوشتار درصدد آنیم تا به طور مختصر و بسان برگرفتن قطره ای از میان اقیانوس، به برخی ابعاد مختلف معجزه بودن قرآن اشاره ای داشته باشیم.

6

الف: اعجاز ساختاری قرآن

1- فصاحت و بلاغت

از آنجاییکه پیامبران الهی برای اثبات مدعای خود معجزاتی هماهنگ و هم سنخ با آنچه در زمان آنان رواج یافته و اوج گرفته است می آوردند تا اعجاز آن به روشنترین وجه اثبات شود، براین اساس در عصر سحر و جادو، حضرت موسی(ع) با معجزه ای همسان با سحر رایج آن زمان (تبدیل عصا به اژدها) و در عصری که علم پزشکی در بالاترین سطح فرهنگ آن جامعه قرار داشت زنده کردن مردگان و شفا دادن کور مادرزاد توسط حضرت عیسی(ع) معجزه ای برای نبوت آن حضرت بود، در زمان نزول قرآن نیز فصاحت و بلاغت در بالاترین حد خود ظهور پیدا کرده بود و لازم بود تا معجزه پیامبر اسلام(ص) نیز مطابق با آن، ظهور پیدا کرده و بتواند مخاطبان خود رابه آن تحدی کند چراکه اگر معجزه هر عصری نتواند با علوم آن عصر همخوانی داشته باشد هدف از معجزه و هماوردخواهی آن بلافایده خواهد بود.

از سوی دیگر مخالفان پیامبراکرم(ص) و مدعیان نبوت در عصر آن حضرت و اندکی پس از آن، در مقام همانندآوری قرآن بر این بعد تکیه داشته اند. فصاحت به معنای شیوایی کلمات و روانی تلفظ آنهاست و بلاغت به معنای رسایی و گویایی و دقت تعابیر در فهماندن مقصود است. این ویژگی ممتاز موجب شد تا در زمان پیامبر اسلام(ص) اشخاصی که ازنظر فصاحت و بلاغت و بطور کلی در ادبیات عرب ممتاز و خبره شناخته می شدند به فکر فرو روند و چون قادر به انکار آن کلمات نبودند آنرا سحر معرفی کردند. قرآن کریم با اشاره به این افراد می فرمایند: (اوست (که برای مبارزه با قرآن) اندیشه کرد و مطلب را آماده ساخت... سپس نگاهی افکند، بعد چهره درهم کشید و عجولانه دست بکار شد؛ سپس پشت به حق کرد و تکبر ورزید و سرانجام گفت: این (قرآن) چیزی جز افسون و سحری همچون سحرهای پیشینیان نیست، این فقط سخن انسان است.) (مدثر25)

7

2- عدم اختلاف

یکی دیگر از اعجاز این کتاب ناظر به هماهنگی آیات و عدم اختلاف در آنها است قرآن می فرماید:

(آیا درباره قرآن نمی اندیشند؟! اگر از سوی غیرخدا بود، اختلاف فراوانی در آن می یافتند.)

(نساء 82)

تدبر در قرآن ما را به این نکته رهنمون می دارد که کتابی که سالهای متمادی در مکانهای مختلف و در زمانهای گوناگون و در حالتهای متفاوت، گاهی در سختی و گاهی درحال آسانی، گاهی در جنگ و گاهی در صلح، گاه در فقر و فلاکت و گاه در پیروزی و جمع غنائم جنگی، گاهی در سفر و گاهی در حضر، گاهی در مکه و گاهی در مدینه، زمانی در برخورد با دشمنان و زمانی در رابطه با دوستان و از همه مهمتر اینکه در مدت زمان طولانی- 23سال- نازل شده است نمی تواند توسط شخص تنظیم شده باشد و در آن اختلافی نیز یافت نشود.

درحالی که روحیات انسان دائماً متغیر بوده و قانون تکامل در شرایط عادی به گونه ای است که دائماً با گذشت ایام، زبان وفکر و سخنان انسان نیز درحال دگرگونی است و هرگز نوشته های یک نویسنده یکسان نبوده، بلکه آغاز و انجام یک کتاب نیز متفاوت است.

اما قرآن کتابی است که در مدت 23سال بر طبق احتیاجات و نیازمندیهای تربیتی مردم- در شرایط مختلف- نازل شد و به گفته دکتر گوستاولبون قرآن کتاب آسمانی مسلمانان، منحصر به تعالیم و دستورات مذهبی تنها نیست، بلکه دستورهای سیاسی و اجتماعی مسلمانان نیز در آن درج است. چنین کتابی عادتاً ممکن نیست خالی از تضاد و تناقض و مختلف گویی باشد ولی می بینیم همه آیات آن هماهنگ و خالی از هرگونه تضاد و اختلاف و ناموزونی است، پس نمی تواند زاییده افکار بشر باشد.

8

3- جذبه و روحانیت خاص

از همان اوایل بعثت پیامبر(ص) تأثیر شگرف قرآن در قلوب مردم واضح بود به طوری که مشرکین عرب، مردم را از گوش دادن به قرآن منع می کردند تا جذب کلام الهی نشوند، و اعرابی که به دور از چشم مشرکین به این آیات گوش می سپرند، ناخواسته جذب معنویت و روحانیت آن می شدند. گیرایی، زیبایی و تأثیر شگفت و... از ابعاد اعجاز و از ویژگیهای بی مانند این کتاب آسمانی است. این نفوذ که نه تنها در فکر بشر بلکه در قلب او نیز اثر کرده است موجب شد تا عرب دوران جاهلیت که دختران خود را کشته و خشن ترین و کینه جویانه ترین اعمال را انجام می داد نیز در روند جاذبه شگفت و تأثیر انقلاب ساز قرآن مجید دگرگون شود و نکته جالب آنکه در سیزده سال آغازین اسلام در مکه، شمشیر و سلطه در کار نبود و تنها عامل جذاب در کنار اخلاق پیامبراکرم(ص)، قرآن بود که خود بزرگترین اعجاز است. به عنوان نمونه بسیاری از مفسرین نقل کرده اند هنگامی که آیات سوره غافر نازل شد پیامبر اسلام(ص)، در مسجدالحرام به نماز ایستاده بود. ولیدبن مغیره مخزومی(مرد معروف و سرشناس مکه که سران قریش به عقل و درایت او اعتماد داشتند و در مسائل مهم با او به شور می پرداختند) نزدیک حضرت بود و تلاوت آیات او را می شنید. هنگامی که پیامبر(ص) متوجه این موضوع شد آیات را تکرار کرد. این آیات سخت «ولید» را تکان داد و هنگامی که به مجلس قومش «طایفه بنی مخزوم» بازگشت گفت به خدا قسم هم اکنون کلامی از محمد(ص) شنیدم که نه شباهت به سخن انسانها دارد ونه به پریان. گفتار او شیرینی خاصی دارد و زیبایی و طراوت فوق العاده ای، شاخه هایش پر میوه و ریشه هایش پرمایه و سخنی است که از هر سخن دیگر بالاتر می رود و هیچ سخنی بر آن برتری نمی یابد.)(6)

امروزه نیز پس از قرنها از نزول قرآن، روحانیت این کتاب را معجزه خاص آن می دانند، که هیچکس توان آوردن کلامی با چنین تأثیرات شگرف را ندارد.

9

ب- اعجاز محتوایی

- اعجاز در جامعیت و استحکام قوانین

نظام تشریع و قانونگذاری قرآن از چنان متانت و استواری برخوردار است که هیچ کس قادر نبوده و نیست تا همانند آن را بیاورد بلکه هر قانونی که توسط انسان و افراد خبره وضع می شود پس از گذشت چندی، اشکالات و سستی آن آشکار شده و ناچار به تغییر آن می شوند. و حال آنکه با توجه به معلومات محدود انسان و باتوجه به اینکه پیامبراکرم(ص) در محیطی پرورش یافته بود که از همان علم و دانش محدود بشری آن زمان نیز خبری نبوده، آیا وجود این همه محتوای متنوع در زمینه مسایل توحیدی و اخلاقی و اجتماعی و سیاسی و نظامی دلیل بر این نیست که از مغز انسان بلکه انسانها تراوش نکرده بلکه از ناحیه خداست.

10

ویژگی های قوانین قرآن

آنچه می توان از جمله ویژگی های قوانین قرآن برشمرد عبارت است از:

1- جامعیت و گستردگی: خطابات قرآن مربوط به همه انسانهاست و حتی یک مورد خطاب (یا اهل العرب) در قرآن دیده نمی شود. بدین ترتیب مخاطبین قرآن همه جهانیان، و قوانین آن ناظر به همه انسانهاست.

2- تقویت پیوندهای اجتماعی، 3- احترام به حقوق بشر، 4- اهتمام به آزادی و امنیت، 5- ضمانت های اجرایی قوی بوسیله حکومت اسلامی، نظارت عمومی، و درونی.(به تعبیر دیگر ایمان و اعتقاد به مبانی اسلام و مسائل اخلاقی و عاطفی).

6- اصول ثابت و متغیر

از مسلمات است که اگر تمام دانشمندان امروز و متخصصان علوم مختلف جمع شوند و دائره المعارفی تنظیم کنند و آن را در بهترین قالب ها بریزند ممکن است این مجموعه برای امروز جامعیت داشته باشد اما مسلماً برای 50سال بعد نه تنها ناقص و نارسا است بلکه آثار کهنگی از آن می بارد درحالی که قرآن در هر عصر و زمانی که خوانده شود گویی برای همان عصر نازل شده است.

11

ج: اعجاز قرآن و اخبار غیبی

اخبار غیبی قرآن شامل موارد زیر است:

1- اخبار گوناگونی از خداوند و اوصاف آن، فرشتگان، اجنه، عالم برزخ و آخرت، بهشت و جهنم، چگونگی برپا شدن قیامت، و رسیدگی به اعمال بندگان و...

2- اخبار غیبی از امتهای گذشته: یکی از اعجازهای این کتاب خبر از امتهای گذشته و سرگذشت آنها است. چراکه در عصری که هیچ کس اطلاع دقیقی از گذشته نداشته و هیچیک از وسائل اطلاع رسانی و یا علوم باستان شناسی موجود نبوده است، قرآن دقیقاً به آن می پردازد و پس از قرنها، امروزه براثر کاوش های باستان شناسی نشانه هایی از آن یافت می شود که می توان به عنوان نمونه به سرگذشت قوم سبا اشاره کرد. درحالیکه تا قرن 19م مورخان جهان از وجود چنین قوم و چنان تمدنی اظهار بی اطلاعی می کردند. و جالب اینکه قبل از اکتشافات جدید، نامی از سلسله ملوک سبا و تمدن عظیم آن برده نمی شد و مورخان «سبا» را فقط شخصی فرضی می دانستند که پدر مؤسس دولت «حمیر» بود درحالیکه قرآن ضمن آنکه سوره ای را برای این قوم نام نهاده، به یکی از مظاهر تمدن آنها نیز که بنای سد تاریخی مأرب است اشاره می کند. و قرنها بعد، پس از کشف آثار تاریخی این قوم در یمن، عقیده دانشمندان دگرگون می شود. جالب توجه اینکه یکی از عللی که سبب شده بود که آثار تمدن سبا تا قرن 19م استخراج نشود، سختی راه و گرمای شدید هوا بود تا اینکه عده معدودی از باستان شناسان به خاطر علاقه شدیدی که نسبت به کشف اسرار آثار سبا داشتند توانستند به قلب شهر «مأرب» و نواحی آن وارد شوند و از آثار و خطوط و نقوش فراوانی که برروی سنگها ثبت شده بود نمونه برداری کنند و به جزئیات این قوم وحتی تاریخ بنای سد مأرب و خصوصیات دیگر پی بردند و برای غربیان ثابت شد که آنچه را قرآن قرنها قبل در این زمینه بیان کرده یک افسانه نیست بلکه یک واقعیت تاریخی است که آنها از آن بی خبر بوده اند.(7)

3- اخبار غیبی از وقایع آینده: قرآن از روند تاریخ و از آینده های دور یا نزدیک، گاه خبرهای قاطعی داده است که این پیشگویی ها یکی دیگر از ابعاد اعجاز قرآن مجید است. بدین جهت که این پیشگویی ها قاطع و محکم است و تردید و گمان در آنها راه ندارد درحالیکه اگر این اخبار از طرف شخص پیامبر(ص) بدون واسطه وحی می بود باید با تردید بیان می شد چراکه در صورت خلاف، مردم به پیامبری او ظنین شده و از اطراف او پراکنده می شدند.

12

مهمترین پیشگویی قرآن، آیاتی است که غلبه ناپذیری قرآن را در همه اعصار و قرون نفی کرده و می فرماید: (اگر جن و انس با هم متحد شوند که مانند این قرآن کتابی بیاورند هرگز نخواهند توانست مانند آن را بیاورند هرچند همه پشتیبان یکدیگر شوند.)(اسراء 88)

و در آیه ای دیگر ضمن اینکه همگان را به آوردن سوره ای همانند قرآن دعوت می کند، می فرماید:

«فان لم تفعلوا و لن تفعلوا فاتقوا النار التی وقودها النار و الحجاره اعدت للکافرین.» (بقره24)

در آیه کریمه فوق «لن تفعلوا» به معنای نفی همیشگی است یعنی هیچگاه نخواهید توانست همانند این کتاب را بیاورید.

این پیشگویی از 1400سال پیش تاکنون ادامه یافته و تاکنون دشمنان نتوانسته اند همانند یک سوره را بیاورند که اگر توانسته بودند، باتوجه به گستردگی دشمنان قرآن، سریعاً آن را گسترش داده و بر علیه اسلام و قرآن تبلیغات می کردند.

آنچه از این آیات به دست می آید آنست که تحدی قرآن اختصاص به هیچ عصر و نسل و گروهی ندارد و هم اکنون نیز قرآن کریم برای اثبات معجزه بودن خود و حقانیت رسالت رسول اکرم(ص) همگان را اعم از توده مردم، محققان و نوادر به هماوردی و مبارزه می طلبد.

پیشگویی های قرآن بسیار است که بعضی پس از مدت کوتاهی به وقوع پیوست مانند وعده پیروزی در برخی جنگ ها و برخی نیز پس از سالها و یا قرنها واقع شده و ما شاهد بعضی از آن ها هستیم و بعضی نیز مربوط به آینده است.

1- تفسیر نمونه- ج1 ص.135

2- کتاب: سازمانهای تمدن امپراطوری اسلام ص111

3- تفسیر نمونه ج1 ص137

4- همان ص138

5- تفسیر ظلال القرآن ج5 ص282

6- مجمع البیان ج10ص 386

7- تفسیر نمونه، ج18ص69

13

روزنامه کیهان، 1 شهریور 1384