موضوع : نمایه مطبوعات | همشهری

تقدیر از بزرگان آزمون سراسری دانگشاهها

چهارشنبه 13 تیر ,1375 3 ژوئیه ,1996 سال چهارم , شماره 1009

سرویس علمی فرهنگی: طی مراسمی با حضور چند تن از مسئولان سازمان
سنجش آموزش کشور, از حائزین رتبه های اول تا سوم مرحله اول آزمون
سراسردانشگاهها در گروههای چهارگانه آزمایشی, تجلیل به عمل آمد.
به گزارش خبرنگار ما, در این مراسم که در محل مجتمع فرهنگی و
رفاهی وزارت فرهنگ وآموزش عالی برگزار شد, نفرات اول تا سوم
گروههای آزمایشی علوم ریاضی و فنی, تجربی, انسانی و هنر, جوایز خود
را, شامل لوح تقدیر و یک عدد سکه بهار آزادی, از ریاست سازمان سنجش
آموزش کشور دریافت کردند.
براساس این گزارش, به رغم اعلام قبلی از سوی روابط عمومی های وزارت
فرهنگ و آموزش عالی و سازمان سنجش آموزش کشور, مراسم مذکور بدون
حضور دکتر هاشمی گلپایگانی وزیر فرهنگ و آموزش عالی برگزار شد.
از مجموع 12 نفر اول تا سوم گروهها, 7 نفر پسر و 5 نفر دختر هستند,
که 9 نفر متولد سال ,57 دو نفر متولد سال 56 و یک نفر متولد سال 52
هستند.
به منظور اطلاع از چگونگی تلاش این منتخبین در مرحله اول رقابتها,
گفت وگویی با چند تن از آنان انجام داده ایم که در پی می آید:
همشهری: از چه زمانی به طورجدی برای کنکور کار کردید
آناهیتا حکمت دانش آموزمدرسه فرزانگان تهران و نفراول گروه هنر:
از اواسط آبان بود که تصمیم گرفتم در رشته هنر شرکت کنم فقط بعد
از تعطیلی مدرسه, برای کنکور درس خواندم و شاید در روز حدود دو یا
سه ساعت مطالعه کردم و البته کلاس کنکور هم می رفتم.
کیوان کوشا, دانش آموزدبیرستان علامه حلی تهران, نفردوم گروه
علوم تجربی: از حدود بهار سال گذشته مطالعه جدی برای کنکور را شروع
کردم و علی رغم اینکه به هنر هم علاقه زیادی دارم, در سال چهارم
تقریبا به طور کامل آن را کنار گذاشتم.
همشهری: بعد از شرکت در آزمون فکر می کردید رتبه های اول را کسب
کنید
کیوان کوشا: از آنجا که سئوالات را خیلی خوب پاسخداده بودم فکر
می کردم رتبه اول تا سوم را کسب کنم. البته به نظر من سئوالات خوب
بود وآسانتر از سال های گذشته بود.
آناهیتا حکمت: بعد از امتحان فکر می کردم رتبه ام خیلی بد باشد, چون
خیلی از سئوالات اختصاصی را اصلا بلد نبودم, ولی سئوالات عمومی را
خیلی خوب جواب دادم و وقتی شنیدم رتبه اول را آورده ام, باور
نکردم.
معصومه شمس تبار کامی, نفر سوم گروه علوم انسانی: البته اطرافیان من
انتظار داشتند که یکی از رتبه های اول را کسب کنم, چون در مسابقات
علمی کشور هم مقام آورده بودم, اما خودم اصلا چنین انتظاری
نداشتم.
همشهری: از میان عوامل مختلفی مثل محیط آموزشی, امکانات تحصیلی ,
خانواده و. . . چه عاملی را در موفقیت خود موثر می دانید
آناهیتا حکمت: مهم ترین عامل برای من شاید این بود که احساس می کردم
حتما بایدرتبه خوبی بیاورم, به دلیل آنکه به پدر و مادرم قول
داده بودم. ضمن اینکه فکر می کردم اگر انسان واقعا هدفی داشته باشد
و اراده کند می تواند به آن هدف برسد.
کیوان کوشا: البته فضای آموزشی و مدرسه محل تحصیل من بخصوص در سال
چهارم تمام نیروهای خود را بسیج می کند و تا حدامکان بچه ها را آماده
می کند, اما مهم ترین عامل خودم بودم, که از ابتدای سال چهارم تصمیم
گرفتم رتبه خوبی بدست بیاورم و همواره شوق رسیدن به این هدف را در
خود تقویت کنم.
علاوه براین محیط امن خانوادگی من نقش مهمی را ایفا کرد. محیطی دور
از اغتشاش و کاملا آرام که بیشتر حاصل زحمات مادرم بود.
علیرضا سیاح, نفر اول گروه علوم تجربی و دانش آموزدبیرستان علامه
حلی تهران: برای موفقیت در این راه, در درجه اول انگیزه و هدف
لازم است و در درجه بعد شرایط لازم, این شرایط شامل محیط مناسب در
خانه و تامین امنیت عاطفی دانش آموز و امکانات آموزشی است.
اما در کل هرکس باید تلاش کندو به خدا توکل داشته باشد.
از تعداد 12 نفر برگزیدگان مرحله اول تا سوم چهار گروه آزمایشی
مرحله اول کنکور امسال 7 نفر تهرانی اند و ازدانش آموزان سه
مدرسه فرزانگان, علامه حلی و رازی تهران هستند.
در میان این منتخبین خانم ها,منیره فرضی شواب و معصومه شمس تبار
کامی, دانش آموزان یک کلاس از مدرسه دولتی الزهرای بخش بند پی غربی
شهرستان بابل, به ترتیب رتبه های اول و سوم گروه آزمایشی علوم
انسانی را کسب کرده اند. این برگزیدگان, رابطه دوستانه, کار مشترک و
رقابت سالم با یکدیگر را مهم ترین عامل توفیق خود می دانند.
خانم شمس تبار در همین زمینه می گوید:
در روستا و بخش ما مدرسه غیرانتفاعی یا نمونه وجودندارد و هرچه
هست مدرسه دولتی است و در هرکلاس حدود 45 تا 50 دانش آموز تحصیل
می کنند و در مجموع امکانات آموزشی برای بچه ها بسیار کم است. اما در
واحد آموزشی ما معلمان و دبیران, دلسوزانه زحمت می کشیدند و هرچه در
توان داشتند در خدمت دانش آموزان می گذاشتند و ما هم خودمان تلاش
می کردیم و بخصوص درساعاتی که در مدرسه بودیم باهم درس می خواندیم چون
فاصله روستاهایمان زیاد بود و به هم دسترسی نداشتیم.
وی می افزاید: با توجه به اینکه امکانات زیادی برای پیشرفتهای علمی و
آموزشی در روستاها وجود ندارد, بچه های روستایی باید از سعی و تلاش
دریغ نکنند.

 

نظر شما