پارسا کارشناسی ارشد 1398
پدیدآور: فریبا عمارلو 
استاد راهنما: اعظم مقدس
استاد مشاور: محمد لعل علیزاده
دانشگاه پیام نور استان خراسان رضوی، مرکز پیام نور قوچان
چکیده

نظام های توتالیتاریسم، با ساختاری تک حزبی، و سیاست ها و برنامه هایی چون ارعاب، تبلیغات دروغین، قتل عام مخالفان حزب حاکم، تحت سلطه گرفتن تمام عرصه های زندگی افراد چون: اقتصاد، آموزش و پرورش، زندگی خصوصی و... در تاریخ برخی کشورها وجود داشته است. به طور کلی، ایتالیای فاشیست، شوروی کمونیست و آلمان هیتلری در این ردیف قرار دارند. ساختار حکومت هیتلرنازی، با قتل عام مخالفان حزب ناسیونال سوسیالیسم، کشتار یهودیان بی گناه و بی دفاع جهت تبلیغ قدرت، تحت سلطه گرفتن آموزش و پرورش، اقتصاد و زندگی خصوصی افراد، در ردیف نظام های توتالیتری قرار گرفته است. ادعای این پژوهش این است که در دیدگاه آرنت و هایدگر نسبت به نظام های توتالیتری تفاوت وجود دارد، و آرنت از مخالفان نظام های توتالیتاریسم بوده و هایدگر از حامیان این نظامها بوده است. اطلاعات و داده های این پژوهش با روش کیفی و با استفاده از منابع کتابخانه ای و اینترنتی جمع آوری شده و با روش توصیفی- تحلیلی، بررسی و تحلیل شده اند. یافته ها نشان می دهد که آرنت به عنوان بزرگترین نظریه پرداز توتالیتاریسم، به بررسی نظام های توتالیتری پرداخته و با مشاهده و بررسی فجایع حکومت هیتلر(قتل عام های گسترده، ارعاب و خشونت، تبلیغات دروغین و...)، نظام حکومتی وی را توتالیتر خوانده و انتقادات شدیدی را علیه حکومت هیتلر، ایراد کرده است. و اما هایدگر، با مشاهده ی وضعیت بحرانی آلمان در سال 1932، که مشکلات اقتصادی و اجتماعی، کشور را رو به نابودی می برد، با امید به اینکه هیتلر، بتواند بحران های موجود را از بین ببرد، به حمایت از وی برخاسته است .