کمال‌الدین آرمین
دکتر کمال الدین آرمین – استاد کرسی آسیب شناسی
کمال‌الدین آرمین (۱۴ آذر ۱۲۹۳ – ۱۱ خرداد ۱۳۷۴) پسر شیخ محمدرضا مجتهد قمی (آیت‌الله صدر آرمین) زادروز: آذر ۱۲۹۳ در تهران و درگذشت ۱۱ آذر ۱۳۷۴ در 81 سالگی که در شهر قم دفن شده‌اند.
کمال‌الدین آرمین طبق نوشته پدر بزرگوارش حاج محمدرضا قمی پیش نماز مسجد چهار سوق بزرگ بازار تهران در پشت کتاب زادالمعاد در بعد از ظهر ۱۴ آذر ماه ۱۲۹۳ دیده به جهان گشود و پس از هشتاد و یک سال عمر پر برکت و فیاض خود شبانگاه پنجشنبه یازدهم خرداد ماه ۱۳۷۴ دیده از جهان فرو بست.
با اینکه کمال الدین در دو سالگی از نعمت پدر و در ۱۲ سالگی از محبت مادر محروم ماند دوران دبستان و دبیرستان را با موفقیت کامل به پایان رساند. وی در سال ۱۳۱۳ وارد مدرسه عالی طب شد و کار تدریس را از سال دوم دانشکده پزشکی به عنوان مربی تشریح شروع کرد. در سال سوم به عنوان کمک تشریح زیر نظر دکتر بلر آمریکایی با کارهای فنی تالار تشریح آشنائی پیدا کرد.
در سال ۱۳۱۹ مفتخر به اخذ دکتری پزشکی شد به دلیل علاقه‌ای که به کارهای علمی داشت از افتتاح مطب خودداری نمود، ولی در امتحان دستیاری سالن تشریح شرکت کرد و قبول شد و چون دکتر بلر رفته بود مسئولیت تالار تشریح به ایشان محول شد. وی در امتحان دستیاری تشریح دانشگاه تهران شرکت کرد و چون او را به عنوان دستیار آموزشگاه بهداری مشهد پذیرفتند از این رو دلسرد شد و در میدان اعدام به کار طبابت پرداخت. این زمان مصادف است با جنگ جهانی دوم و ورود اسرای لهستانی به ایران و شیوع بیماری تیفوس در تهران دکتر جوان متهورانه به خدمت مردم محروم آن ناحیه فقیر نشین تهران کمر بست و چنان صمیمانه و خدمت مقدس پزشکی را انجام داد که محبوب دلها و یار محرومان شد.دکتر آرمین در سال ششم پزشکی با خانم معصومه بهبهانی ازدواج کرد حاصل این ازدواج دو پسرند که هر دو پزشک و در آمریکا مشغول طبابتند.
دکتر مصطفی حبیبی پایه‌گذار آسیب شناسی در ایران که علاقه و پشتکار زیادی در دکتر آرمین سراغ داشت به مطب ایشان آمد و از ایشان دعوت کرد که به عنوان آسیستان در بخش آسیب شناسی مشغول کار شوند. دکتر آرمین این دعوت را با میل پذیرفت و در محضر دکتر حبیبی به دانش اندوزی پرداخت. دکتر حبیبی در اوج کارائی به علت سکته قلبی در سال ۱۳۲۷ بدرود حیات گفت و بخش اسیب شناسی را برای دو شاگرد خویش یعنی دکتر آرمین و دکتر رحمتیان به ارث گذاشت.
دکتر آرمین پس از ورود به دانشگاه با سمت دستیاری مدارج علمی رئیس درمانگاهی ، دانشیاری ، استاد بی‌کرسی را به سرعت پیمود و از سال ۱۳۳۴ به عنوان استاد کرسی آسیب شناسی و رئیس بخش آسیب شناسی و رئیس بخش آسیب شناسی دانشکده پزشکی منصوب شد.معاونت فنی و پژوهشی دانشکده پزشکی از سمت‌هائی بود که ایشان مدتها عهده دار آن بود. مدت کوتاهی هم ریاست دانشکده پزشکی را بر عهده داشتند.
استاد در مدت بیش از نیم قرن خدمت دانشگاهی علاوه بر سمت‌های رسمی همیشه از ارکان و پایه‌های اساسی دانشگاه تهران و در این اواخر بعد از جدایی دانشگاه علوم پزشکی از دانشگاه تهران از مشاورین و صاحبنظران دانشگاه علوم پزشکی تهران بود.
استاد آرمین در سال ۱۳۶۲ بعد ار احراز بازنشستگی نیز دست از تدریس و تحقیق کنار نگرفت بلکه از پیش فعالتر شد. دکتر آرمین از پایه‌گزاران دانشکده پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی و مدرس آسیب شناسی در آن دانشگاه بود. در دانشگاه علوم پزشکی تدریس پزشکی قانونی را بر عهده داشت و علاوه بر اینکه خود بار سنگین تدریس این رشته های پایه‌ای پزشکی را بر دوش می‌کشیدند شاگردان خود را که هرکدام در این زمان از متخصصان ارزنده در رشته‌های مختلف آسیب شناسی بوده‌اند به همکاری دعوت کردند
دکتر آرمین در اولین دوره اتخابات نظام پزشکی نماینده انتخابی پزشکان شهر تهران بود و در دوره های بعدی نیز چندین بار اتخاب شد در اولین دوره چندین ماه سمت دبیر کل نظام پزشکی را به عهده داشت و سپس آن را به دکتر محمد‌علی حفیظی تفویض کردند که ایشان سال‌ها در این سمت کوشش فراوان کردند و منشا خدمات بسیار و نظم و نظام این سازمان شد. دکتر آرمین به کالبد شکافی اهمیت زیادی میداد و آنرا پایه و اساس دانش آسیبشناسی می‌دانست و اعتقاد داشت هر جنازه ای که بدون کالبد شکافی دفن شود ده‌ها کتاب چاپ نشده است که از بین می‌رود.
بر اساس این باور کالبد شکافی را با همه مرارت هائی که داشت در بیمارستان‌های وابسته به دانشگاه تهران به راه انداخت به طوری که جلسات گزارش یافته‌های پاتولوژی همراه با بحث پیرامون آنها و تطابق با علائم بالینی بیمار که با حضور پزشکان معالج و علاقه‌مندان در سالن کالبد شکافی در بیمارستان رازی در حضور دکتر مهدی آذر و بیمارستان پانصد تختخوابی آن روز با حضور متخصصین آن بیمارستان تشکیل می شد؛ از آموزنده‌ترین کلاس ها و پرطرفدارترین کنفرانس‌ها بود. در تکمیل این اقدام ترتیب کنفرانس‌های بالینی و پاتولوژی cpc که هر ماه در سالن ابن سینا تشکیل و مملو از مشتاقان بود از نو‌آوری های ایشان بود.
از دیگر کارهای دکتر آرمین تکمیل موزه آسیبشناسی دانشکده پزشکی تهران است که در آن نمونه‌هایی از بیماری‌های شایع و بومی و موارد نادر جمع‌آوری شده است.
تالیفات دکتر آرمین زیاد و برخی از آنها چون نتیجه تجربی شخصی ایشان است، بسیار ارزشمند است. استاد در بیش از نیم قرن خدمت دانشگاهی علاوه بر سمت‌های رسمی همیشه از ارکان و پایه‌های اصلی و از مشاوران و صاحبنظران دانشگاه علوم پزشکی تهران بود
تندیس دکتر آرمین به عنوان یکی از پانزده دانشور معاصر ایران در بوستان دانشوران سازمان کیش جای دارد.
سوابق اجرائی:
– عضو آکادمی علوم نیویورک
– عضو انجمن بین‌المللی آسیبشناسی
– عضو انجمن بین المللی جراحان
– عضو هیات امناء فرهنگستان علوم پزشکی
– موسس آزمایشگاه تحقیقات جنایی شهربانی کل کشور
– سرپرست گروه آسیبشناسی دانشکده‌ی پزشکی دانشگاه ایران
– مدیر گروه پزشکی قانونی دانشکده‌ی پزشکی دانشگاه ایران
– سرپرست گروه آسیبشناسی، بافت‌شناسی و جنین‌شناسی دانشگاه آزاد
– عضو هیات تحریریه مجلس
– رئیس دانشکده‌ی پزشکی 1350-1351
– رئیس انستیتو عالی بیمارستان‌ها
– عضو کمیته‌ی ترفیع انتصابات دانشکده‌ی پزشکی تهران
– مدیر گروه آسیبشناسی دانشکده‌ی پزشکی تهران
– معاون فنی و تحقیقاتی دانشکده‌ی پزشکی تهران
– نماینده‌ی دانشگاه تهران در کنگره انرژی اتمی در زمان صلح
– دبیر کل سازمان نظام پزشکی تهران
سوابق علمی:
کتاب:
– آسیبشناسی بیماری‌های دهان و دندان
– آسیبشناسی بیماری‌های خون
– آسیبشناسی بیماری‌های سلسله رتیکولوآندوتلیال (کلیات)
– آسیبشناسی بیماری‌های سلسله رتیکولوآندوتلیال (اعضاء)
– سرطان‌شناسی (کلیات)
– آسیبشناسی، آزردگی‌ها‌ی سورنال غده فوق کلیو‌ی
– سرطان‌شناسی (اعضاء)
– آسیبشناسی عمومی در دو جلد
– آسیبشناسی اختصاصی در دو جلد
مقاله :
– تألیف چندین مقاله علمی در مجلات معتبر ایرانی و خارجی
نظر شما