جواد لشکری (زاده ۱۳۰۲ در تهران، درگذشته ۱۷ فروردین ۱۳۹۵ در تهران) موسیقی‌دان ایرانی و نوازندهٔ ویولن بود.
جواد لشکری از هنرمندانی است که خدمات با ارزشی به موسیقی ایران کرد و آثاری که از وی به جا ماند، نمایانگر استعداد او در ساختن آهنگ هائی در مایه‌های اصیل موسیقی ایرانی است.
او به سال ۱۳۰۲ در تهران متولد شد و در جوانی برای فراگیری و نواختن ویلن به ترتیب نزد استاد ابوالحسن صبا و مهدی خالدی و پس از این دو نفر به کلاس احمد فروتن راد رفت و ردیف‌های موسیقی ایرانی و چند کتاب خارجی را نزد او فرا گرفت.
جواد لشکری ابتدا همکاری خود را با رادیو، در سال ۱۳۲۶ با نواختن آهنگی به نام فتنه که شعر آن از رهی معیری بود آغاز کرد و از سال ۱۳۲۸ رسماً در ارکسترهای مهدی خالدی، مرتضی محجوبی، ابراهیم منصوری و حسین یاحقی شرکت نمود.
در سال ۱۳۳۲ به سرپرستی ارکستر بزرگ رادیو انتخاب شد و تا سال ۱۳۳۵ سرپرستی این ارکستر را به عهده داشت و در حدود ۳۵۰ آهنگ برای خوانندگانی چون دلکش، مرضیه، الهه، پوران، پروین، سیمین آرین، سیمین غانم و ... ساخت. تعداد زیادی از آنها از بهترین آهنگهای ایرانی محسوب می‌شود ترانه‌هایی نظیر نوای دل، تنهایی، فتنه با صدای دلکش، لاله صحرایی، تو بخوان، خنده گل، زورق شکسته با صدای مرضیه، چون موی تو با صدای پوران، به یاد صیاد، رؤیا، ٰتاک، دردآشنا، طوطی، زلف یار با صدای الهه، یاد تو و گلها، شهره شهر با صدای پروین، خوش آمدی با صدای بانو شمس، فصل گل با صدای یاسمین، گل میخک، رقص پروانه، چنگ زهره، تمنای دل با صدای سیمین آرین و غم تنهایی، ابر پائیز با صدای سیمین غانم. وی در سال ۱۳۴۷ طی دعوت نامه‌ای به همکاری با ارکستر گل‌ها خوانده شد.