مهین دیهیم (۱۳۰۴–۱۳۸۰)، هنرپیشه سینما، تتاتر و تلویزیوناهل ایران بود.
مهین دیهیم با نام اصلی مهین رجایی در سال ۱۳۰۴ خورشیدی در تهران به دنیا آمد. وی تحصیلات متوسطه را تا کلاس سوم ادامه داد و بیست سال بیش تر نداشت که برای نخستین بار در نمایش «تاجر ونیزی» در تئاتر فرهنگ بازی کرد. در تئاتر دهقان در نمایش «زورق بی صاحب»، در تئاتر فردوسی در نمایش «شعله» و در تئاتر تهران در نمایش «نی نی کوچولو» بازی کرد. در ۱۳۳۱ در نخستین فیلم سینمایی اش «اشتباه» (منصور مبینی) ظاهر شد. در همین سال در فیلم دیگری به نام «گرداب» (حسن خردمند) بازی کرد، اما با فیلم «بی‌پناه» (گرجی عبادیا) به شهرت رسید. او علاوه بر شیوهٔ بازیگری، به خاطر صدای گرم و پرطنینش به سر آمد بازیگران زن دوران خود تبدیل شد و برای بازی در نمایش‌های رادیویی دعوت شد و در ۱۳۳۵ به رادیو رفت. بعدها در برنامه‌های «شما و رادیو» در صبح‌های جمعه و همچنین در «جمعه بازار» و «رادیو تعطیلی» فعالیت خود را گسترش داد. پس از بی‌پناه در سه فیلم دیگر گرجی عبادیا، «دست تقدیر»، «فرشته فراری» و «دختر ساری» بازی کرد. در دههٔ ۱۳۴۰ دیهیم به تدریج از سینما فاصله گرفت و فقط نقش‌های کوچکی بازی کرد و آخرین فیلم او در این دهه «آلونک» (ماردوک الخاص. ۱۳۴۷) بود. بعدها به دعوت بهرام بیضایی نقش کوتاهی در چریکه تارا بر عهده گرفت. دیهیم پس از انقلاب ۵۷ عمدهٔ فعالیتش را در رادیو متمرکز کرد و در سریال‌هایی «مثل یک گل بهار»، «پاییز عشق و حدیث عشق» و «آرایشگاه زیبا» بازی کرد. بیماری دیابت در سال‌های پایانی عمرش، تقریباً او را خانه نشین کرده بود. وی در ۸ مهر ۱۳۸۱ درگذشت.