سیروس طاهباز از نویسندگان و مترجمان ایران زمین در روز ۲ دی ماه سال ۱۳۱۸ در بندر انزلی دیده به جهان گشود. اما او و خانواده‌اش چند سال بعد این شهر بندری را ترک کردند و از همین روی طاهباز تحصیلات مقدماتی‌اش را در شهرهایی چون آبادان و تهران گذراند و برای خواندن پزشکی وارد دانشگاه تهران شد. این مرد بلندقامت اما خیلی زود از پزشکی خسته شد و درنهایت وقتی سال ششم پزشکی را می‌گذراند، برای همیشه آن را بوسید و کنار گذاشت و سراغ ادبیات رفت. سیروس طاهباز که از همان جوانی موهایش سفید شده بودند اولین فعالیت ادبی‌اش را با انتشار مجله ادبی «آرش» شروع کرد و به معرفی شاعران مورد علاقه خود و همچنین ترجمه آثار ادبی برجسته جهان پرداخت و در سال ۱۳۴۰ در حالی که دو سال از مرگ نیما یوشیج می‌گذشت، کار روی دست‌نوشته‌های او را شروع و بی‌وقفه آن را پیگیری کرد. ۳۱ ساله بود که مدیریت انتشارات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان را برعهده گرفت و در طول هشت سال فعالیت در کانون، مجموعه ارزشمندی از داستان‌های کودکان را منتشر کرد. سیروس طاهباز در سال ۱۳۵۷ از این سمت کنار رفت و به‌طور متمرکز بررسی دست‌نوشته‌های نیما را ادامه داد. سیروس طاهباز تا سال‌های پایانی عمر همچنان به نوشتن و کار در عرصه ادبیات ادامه داد و چندین کلاس داستان‌نویسی و نقد داستان نیز برگزار کرد، کلاس‌هایی که تابع هیچ قاعده‌ای نبودند. عشق این مرد بلندبالا با آن ریش‌های انبوهش به نیما در کلمه نمی‌گنجد، عشقی که موجب شد ۳۷ سال از عمرش را پای آن بگذارد و از آثار نیما یوشیج ۲۳ دفتر گرد آورد و خودش نیز چند کتاب درباره او قلم بزند. سیروس طاهباز که بزرگ‌ترین افتخار زندگی‌اش را کار روی آثار نیما می‌دانست، در روزهای جنگ و زیر بمباران، تهران را ترک نکرد چرا که اعتقاد داشت، « اگر قرار است دست‌نوشته‌های نیما که در خانه‌ ماست نابود شود، همان بهتر که من هم با آن ها بروم.» گرد‌آوری بیش از ۲۰ هزار برگ از دست‌نوشته‌های نیما و انتشار مجموعه کامل شعرهای نیما اما تنها فعالیت سیروس طاهباز نبود. سیروس طاهباز که خود نویسنده بود و دستی هم در ترجمه داشت، در طول عمر کاری‌اش آثار برجسته نویسندگان بزرگی همچون جان اشتاین‌بک، ارنست همینگوی، آرتور میلر و ساموئل بکت را به فارسی ترجمه کرد. او که مردی رفیق‌باز و عاشق ادبیات بود، ۷۰ کتاب از خود برجای گذاشت و چند جایزه مختلف ادبی را از آن خود کرد که از معروف‌ترین آنها می‌توان به جایزه‌ سیب طلایی دوسالانه‌ براتیسلاوا برای کتاب « باز هم زندگی کنیم» اشاره کرد.
برخی از آثار و نوشته های سیروس طاهباز :
شاعر و آفتاب
بچه‌ها و کبوترها
باغ همیشه بهار
پیروزی بر شب
یادگار دوست
تک نگاری یوش
پردرد کوهستان
کماندار بزرگ کوهساران
مصیبت نویسنده بودن
تپه آویشن
درنای صلح
کتاب ماهی سیاه دانا
از پا نیفتاده
دنیا خانهٔ من است : منتخبی از شعر و نثر نیما
زنی تنها : درباره زندگی و هنر فروغ
دره طویل (ترجمه) ، از جان اشتاین بک
اسب سرخ (ترجمه) ، از جان اشتاین بک
سیروس طاهباز در روز ۲۵ اسفند ماه سال ۱۳۷۷، در یک چهارشنبه‌ سوری بارانی در خانه یکی از آشنایانش ناگهان به زمین افتاد و دیگر هیچ‌گاه بلند نشد، پزشکان دلیل مرگش را سکته مغزی اعلام کردند و او در حالی که فقط ۵۹ سال از عمرش می‌گذشت، در آرامگاه نیما به خاک سپرده شد.