(زاده ۱ اردیبهشت ۱۳۰۴ تهران – درگذشته ۱۴ بهمن ۱۳۶۸  افغانستان) استاد دانشگاه، مترجم و پژوهشگر ادبیات

او دوره لیسانس تاریخ و فوق لیسانس ادبیات فارسی را در دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران به‌پایان برد و در سال ۱۳۴۸ دکتری زبان و ادبیات فارسی گرفت. در سال‌های ۱۳۴۰ تا ۱۳۴۵ در شهر قم به معلّمی اشتغال داشت و در سال ۱۳۴۵ رسماً به عضویت هیئت علمی دانشکده ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران درآمد. وی از سال ۱۳۲۵ با چندین نشریه همچون وحید، یغما، ارمغان و ... همکاری‌اش را آغاز کرد؛ علاوه بر آن به‌سرودن شعر نیز می‌پرداخت.
در سال ۱۳۲۸ به دوره دکتری زبان و ادبیّات فارسی راه یافت و پایان نامه‌اش را با عنوان «ارتباط افکار حافظ و مولانا» به راهنمایی بدیع‌الزمان فروزانفر انتخاب کرد اما گرفتاریهای آموزشی از یک سو و اشتغال به تألیفات و تصحیحات در زمینه مورد علاقه‌اش از سوی دیگر سبب شد که سالها بعد (در سال ۱۳۴۸) از پایان‌نامه‌اش دفاع و دانشنامه دکتری‌اش را بگیرد. استادان او فروزانفر، بهمنیار، همایی و معین بودند.
وی در ۷ بهمن سال ۱۳۶۸ بنا به دعوت مقامات فرهنگی افغانستان به همراه هیئتی عازم آنجا شد. در ۱۴ بهمن در هنگام ضیافت شام در سفارت  ایران، ناگهان دچارحمله قلبی شد و درگذشت و در ابن‌بابویه به خاک سپرده شد.

تألیف و تصحیح:
بدیع و قافیه
شرکت در هیئت مؤلفان یک سلسله کتب درسی دبیرستانی
تصحیح، تحشیه و تعلیق تذکره آتشکده آذر
اهتمام در طبع اشعار علی‌اصغر حکمت
تصحیح و طبع دیوان ملامحمد رفیع واعظ قزوینی
تألیف دو کتاب درسی برای نظام جدید آموزشی دبیرستان‌ها
تصحیح و طبع دیوان لطفعلی بیگ آذربیگدلی
تصحیح نهج‌البلاغه
اهتمام به‌چاپ قرآن کریم
تصحیح دیوان محتشم کاشانی
تصحیح دیوان حافظ
تألیف کتاب سرآمدان فرهنگ و تاریخ ایران در دوره اسلامی
صناعات ادبی در دو مجلد
تصحیح و چاپ دیوان کامل صائب تبریزی
تصحیح قصص خاقانی
تألیف کتاب هزارسال تفسیر فارسی
تصحیح و تحشیه بخش‌های چاپ نشده آتشکده آذر
ارتباط افکار حافظ و مولوی