هفدهم بهمن سالروز درگذشت عبدالکریم قریب

در سال ۱۲۹۱ شمسی مردی پا به زمین گذاشت که علم زمین شناسی ایران را متحول کرد ، دکترعبدالکریم قریب از مردم روستای گرکان شهر آشتیان در دو سالگی همراه خانواده خود به گرکان آمده و تحصیلات ابتدایی خود را نزد پدرش که مستوفی روستا بود به پایان رساند و برای گذراندن تحصیلات متوسطه راهی تهران شد.
وی در دانشگاه از بین علوم مختلف مجذوب علم زمین شناسی شد و در مدت سه سال موفق به اخذ مدرک لیسانس علوم طبیعی از دانشسرای عالی گشت.
به سبب ده سال سابقه کار در دانشگاه و تحقیق در زمینه بلور شناسی ، مدرک لیسانس وی معادل دکترا شناخته شده و در سال ۱۳۳۳ به عنوان دانشیار دانشسرای عالی مشغول به تدریس شد.
در دوران تحصیل در دانشسرای عالی در دو سال اول پروفسور ریموند فورون استاد زمین شناسی وی بود و همراه با پروفسور به گوشه گوشه ایران سفر کرد و تحقیقات زیادی را در علم زمین شناسی ایران انجام داد و در هر جا نمونه هایی از سنگ ها و کانی ها را همراه خود می آورد که در دانشگاه تربیت معلم و دانشگاه آزاد اسلامی آشتیان موزه های زیبایی از سنگ را از خود به یادگار گذاشته است.
دکتر فرهاد قریب فرزند این دانشمند هم پا جای پدر گذاشت و استاد دانشگاه در رشته زمین شناسی است.
او می گوید پدرش نقش مهمی در زندگی و تحصیلش داشت و از کودکی همراه پدر بوده و به تحقیق در زمینه زمین شناسی و کتاب های پدر پرداخته است.
وی می افزاید: نه تنها من که برادر و فرزندانم نیز به سمت این رشته تحصیلی هدایت شد و در خانواده ای زندگی می کنیم که هفت زمین شناس در آن وجود دارد.
دکترعبدالکریم قریب در مدت ۵۰ سال کار موفق به ترجمه ، تالیف و چاپ ۴۳۰ مقاله و ۳۰ کتاب در زمینه علم زمین شناسی شد تا جایی که به واسطه تألیف ها و ترجمه های متعدد به پدر علم زمین شناسی ایران شهرت یافته است.
بلورشناسی، کانی‌شناسی درباره کانی‌های جزیره هرمز ، سنگ شناسی، شناخت سنگ ها با نگاهی ویژه به سنگ های ایران، گرکان، زمین در فضا، غارها و موارد استفاده از آنها از جمله تالیفات دکتر قریب است.
عضویت در سازمان انرژی اتمی از سال ۱۳۵۸، عضو کمیسیون واژه گزینی جغرافیا در سازمان جغرافیای ارتش جمهوری اسلامی، مؤسس مدرسه عالی علوم اراک، مؤسس رشته زمین‌شناسی در دانشگاه آزاد اسلامی آشتیان و ریاست کمیته غار شناسی ایران از جمله فعالیت های دکتر قریب است.
دکتر روشنایی رئیس دانشگاه آزاد اسلامی آشتیان می گوید از سال ۷۶ با دکتر همکار داشته و در این مدت شاهد بوده وی همیشه با اشتیاق سرکلاس حاضر میشده است.
تا هنگامی که بیماری و کهولت سن، دکتر را زمین گیر نکرده بود تا سن ۹۰ سالگی هر هفته راهی آشتیان، زادگاه خود می شد و سرکلاس درس زمین شناسی دانشجویانش حاضر می شد.
دکترعبدالکریم قریب گرکانی در ۱۷ بهمن سال ۱۳۸۱ بر اثر سکته قلبی درگذشت و بنا به وصیتش در زادگاهش آشتیان به خاک سپرده شد.