پژمان حدادی ۳۰ بهمن ماه سال ۱۳۴۸ در تهران به دنیا آمد. از ۱۰ سالگی به مدت دو سال به فراگیری ساز تمبک ، ابتدا نزد اسدلله حجازی پزداخت و
از آموخته‌های ایشان بهره فراوان برد و همواره خود را در ارتباط با پایه ریزی و اساس فراگیری صحیح تمبک نوازی مدیون او می‌داند. پس از آن‌ برای مدت کوتاهی‌ از محضر بهمن رجبی نوازنده برجسته تمبک بهره برد که این امر راهگشای نگاه و تجربه دیگری از نوازندگی اش بود و سبب شد تا با شوق و جدیت بیشتری به فراگیری و تمرین بپردازد. وی همچنین با پیگیری مستمر سبک‌های گوناگون نوازندگی پیشکسوتان تمبک را دنبال میکرد و شیفتهٔ سبک نوازندگان نامداری چون زنده یاد حسین تهرانی‌، ناصر فرهنگفر و همچنین مرتضی‌ اعیان بود و به طریق شنیداری از آثار ضبط شدهٔ آنها تاثیر فراوانی گرفت.
پس از مدتی‌ علاقه ی زیادی به ساز دف پیدا کرد و در کنار تمرین ساز تمبک به صورت خودجوش به فراگیری این ساز پرداخت و از راه دور و شنیداری از آثار ضبط شده بیژن کامکار بهره ها برد.
حدادی در سال ۱۹۸۹ از ایران به آمریکا مهاجرت کرد و از سال ۱۹۹۱ موسیقی‌ را به شکل حرفه‌ای دنبال کرد. پس از همکاری با چند گروه موسیقی‌ سنتی‌، از جمله عشاق و نوا که در خارج از ایران فعالیّت داشتند، آشنایی وی با حسین علیزاده در آمریکا و نوازندگی در کنار وی در کنسرت‌های متعدد، سبب شد با انگیزه و جدیت بیشتری به فعالیت حرفه‌ای در موسیقی‌ بپردازد.
از جمله هنرمندان ایرانی‌ که حدادی با آنها همکاری داشته می‌توان از حسین علیزاده، کیهان کلهر، اردشیر کامکار، سعید فرجپوری، حمید متبسم، حسین بهروزی‌نیا، ارشد طهماسبی، علی‌ اکبر مرادی، حسین عمومی‌، شهرام نظری، پریسا، سیما بینا و همایون شجریان نام برد.
از آثار ضبط شده با گروه ضربانگ می‌توان از نامهایی چون، رنگینه، موسیقی‌ ایران و خاورمیانه و بانگ مهر نام برد.
همزمان با فعالیت در گروه دستان، ضربانگ و دیگر موسیقیدانان ایرانی‌، با موسیقیدانان غیر ایرانی‌ از جمله عرب، ترک، هندی، آمریکایی و... نیز همکاری‌های اجرایی فراوانی‌ را تجربه کرد و سبب شد مسیر ذهنی‌اش در راستای تحقیق و بررسی در ریتم های موسیقی‌ فرهنگ‌های گوناگون، از جمله کشورهای مجاور ایران نیز سوق پیدا کند.