علیرضا مجابی (م.آذرفر)

(زاده ۳ اردیبهشت تهران) نقاش، شاعر و پژوهشگر هنر مدرن

او دهه شصت، در طراحی شاگرد استادان "وارت گس آسریانس"  "کامران کهنمویی" و "عباس کاتوزیان" بود و فلسفه را در کلاسهای علامه محمدتقی جعفری آموخت.
اوایل دهه‌ هفتاد در رشته‌ نمایش به‌ عنوان بازیگر، به تمرین در گروه‌های مختلف پرداخت و سه دوره پیاپی، بهترین بازیگر تئاتر کشور در جشنواره‌ سراسری مراکز آموزشی کشور شد. نخستین شعرش را سال ۷۳ در نشریه‌ فرهنگی دنیای جوانان انتشار داد و مجموعه اشعارش با عنوان "بانگ سحرگاهان" توسط نشر علوی، در سال ۷۹ منتشر شد و بعدها نشر هیرمند چاپ دوم این مجموعه را به‌عهده گرفت.
دومین مجموعه شعرش با عنوان “ساز دل” توسط نشر هیرمند سال ۸۶  به انتشار درآمد.
اواسط دهه هفتاد با تشویق و راهنمایی‌های "مرتضی ممیز" پا به‌ عرصه گرافیک گذاشت.
سال ۸۳  پژوهش هنر مدرن را با عنوان "اولین نقد بصری چگونگی پیدایش مدرنیته در هنر و ادبیات ایران" آغاز کرد و ۵۴ هنرمند تاثیر‌گذار سنت به‌مدرنیته را در سه زمینه‌ هنرهای تجسمی، شعر و ادبیات داستانی ایران برگزید و در پژوهش‌های گسترده و گفتگو با آنان، مستندهای پژوهشی ساخت.
از تابستان سال ۷۴  تدریس طراحی و نقاشی را در آتلیه‌اش آغاز کرد و سال ۸۴ در کنار تدریس و آموزش، اقدام به برگزاری نشست‌های ادبی با عنوان ابداعی “رنگواژه” کرد و بیش از پنجاه نشست شعرخوانی و نقد و بررسی و رونمایی کتاب و همچنین بزرگداشت و نکوداشت چهره‌های معتبر فرهنگی و هنری برگزار شد.
سال ۹۰ پس از سالها گوشه‌گیری در جامعه نقاشی ایران به‌دلیل اعتراض به وضع موجود تجسمی کشور، با تشویق "حسین محجوبی" پیشکسوت نقاشی، در گالری "آشیان نقش و مهر" نمایشگاهی با عنوان "سکوت رنگها" برگزار کرد که در مطبوعات داخلی انعکاس داشت.
در این نمایشگاه، مجموعه‌ صوتی‌ از اشعارش با عنوان "سکوت شاعر" نیز، شامل شعرهای چاپ نشده‌اش با آهنگسازی "مهران مختارپور" رونمایی شد.
علیرضا مجابی در حال حاضر در استانبول ساکن است و در چند نمایشگاه و سمپوزیوم گروهی شرکت کرده‌ و در آنجا مشغول تدریس است.