ابوالحسن قزوینی
ابوالحسن قزوینی ( زاده ۱۲۴۲ الوند قزوین - درگذشته ۱۳۴۹ تبریز ) فرزند ملاموسی معروف به «اقبال‌السلطان» و «اقبال آذر» خواننده موسیقی ایرانی و صاحب یکی از قوی‌ترین صداها در آواز ایرانی بود. خوانندگی وی ، نمونه‌ای از شیوه آوازی مکتب قزوین است.
اقبال آذر در سال ۱۲۹۳ به همراه درویش خان ، حسین طاهرزاده و عبدالله دوامی برای پر کردن صفحه به تفلیس سفر کرد که مورد استقبال مردم قرار گرفت به طوری که در مصاحبه‌ای با اطلاعات هفتگی مهر ماه ۱۳۴۴ بدان اشاره کرده است که ۹ بار او را به صحنه برگرداندند و تمامی پولی که از این کنسرت عاید وی شده بود به مصرف امور خیریه رسانید.
اقبال أذر از شیفتگان زبان فارسى و از دوستان نزدیک عارف قزوینى بود .
شاگردان اصلی اقبال ۵ نفر بودند: رضاقلی میرزا ظلی ، سرتیپ سیف ، شیخ عبدالحسین ترک ، ملوک ضرابی ، میرزا ابراهیم بوذری و رامبد صدیف و نیز کسان دیگری بوده‌اند همچون علی بخشایش خیابانی و... که از او دانش کسب کرده و یا شیوه آوازی او را دنبال می‌کردند ولی در اسناد ثبت نشده‌است.
وی در روز دوشنبه سوم اسفند ۱۳۴۹ در صد و هفت سالگی به علت نارسایی کبد ، در خانه خود در محله اهراب تبریز درگذشت و آرامگاهش در گورستان وادی رحمت تبریز است.
نظر شما