اسماعیل مهرتاش ( زاده ‌ ۱۲۸۳ تهران — درگذشته ۱۶ فروردین ۱۳۵۹ تهران )
نامبرده تحصیلات خود را در مدرسه‏ دارالفنون به پایان رساند و سپس به موسیقى روى آورد و براى فراگیرى تار نزد درویش‌خان رفت.
مهرتاش بعد از آن مدتى نزد داوود شیرازى و سپس در محضر علینقى وزیرى به مشق موسیقى پرداخت. او کلاسهایى جهت تعلیم تار ، فن بیان و هنرپیشگى تأسیس کرد و حدود چهارصد و پنجاه آهنگ مختلف براى مناسبتهاى گوناگون ساخت و براى ضبط آنها بر روى صفحه ، به بغداد و قاهره سفر کرد.
از شاگردان ، ملوک ضرابى و محمد منتشری و محمدرضا شجریان را می توان نام برد.
وى در زمینه نمایشنامه نیز فعالیت داشت و نمایشنامه ‏هایى تا قبل از ایجاد کلوپ و جامعه باربد در منازل اجرا می‏کرد ، از جمله : «بچه سه قلو» «دو ارباب و دو نوکر» «ابهت الممالک» «انوشیروان عادل» «دکتر ریاضیدان».
مهرتاش در ۱۳۰۵ خورشیدی ، جامعه‏ باربد را تأسیس کرد و خود در آنجا تار می ‏نواخت و تصنیف می‏ساخت و البته درس آواز و ردیف موسیقی هم میداد. او با خوانندگانى مانند ملوک ضرابى و ادیب خوانسارى همکارى داشت و از قطعات موزونى که اجرا کرده «اپرت لیلى و مجنون» و «خسرو و شیرین» مشهور است.
مهرتاش در ۱۶ فروردین سال ۱۳۵۹ دار فانی را وداع گفت.
از او آثار فراوانی برجای مانده است و از جمله شاگردانی که سخت مسیرکاری و دلبستگی‌های آن زنده‌یاد در حوزه موسیقی را پی‌گرفته است ، محمد منتشری است که علاوه بر انتشار مجموعه ‌تصانیف تهران قدیم ردیف آوازی به روایت مهرتاش را هم آماده‌ انتشارکرده است.‌