(زاده ۵ اردیبهشت ۱۳۰۶ -- درگذشته ۱۲ بهمن ۱۳۸۹ تهران) کاشی‌کار سنتی

او کاشی‌کاری را از ۶ سالگی نزد حسین کاشی‌پز فراگرفت و طراحی و نقاشی را نیز از استاد بهره‌مند آموخت. در سال ۱۳۲۶ به دعوت استاد کریمی به کارگاه کاشی اداره هنرهای ملی رفت و قالب گرفتن، لعاب زدن و طرح و نقش را زیر نظر استاد احمد عرش‌نگار آموخت و در مرمت کاشی کاری گنبد کاخ مرمر در گروه کاشی‌کاران عرش‌نگار حضوری مفید داشت.
او خود بعدها به استادی رسید و سالها در کارگاهی که پشت موزه هنرهای ملی بود، در این رشته فعالیت داشت. وی در سال ۱۳۵۹ بازنشسته شد و بعد از چند سال که به‌طور مستقل کار کرد، دیگر به فعالیتش ادامه نداد. او آثار با ارزشی از خود برجای گذاشت که نقاشی هفت رنگ، به سبک دوران صفوی و قاجار از ویژگی‌های کاری او بود.
وی که در سالهای پایانی زندگی‌اش بیمار بود در ۸۳ سالگی درگذشت و در قطعه هنرمندان به‌خاک سپرده شد.

آثار:
کاشی کاری کتابخانه پارک شهر.
شبکه‌های زیرطاق برج آزادی.
مرمت کاشی‌های کاخ گلستان.
مرمت کاشیکاری گنبد کاخ مرمر.
بازسازی کاشی‌کاری مجلس شورا.
اجراهای بسیاری در مسجدهای تهران و شهرستانها همانند مسجد جامع قزوین.
طرح‌های اسلیمی و سفالی در گلدانها و بشقابهای کاشی کاری.
همچنین بخشی از آثار نقاشی‌های سفال و کاشی‌هایش در موزه هنرهای ملی و آبگینه نگهداری می‌شود.

دریافت نشان:
دریافت نشان درجه یک هنری معادل با دکترای هنر. 
او در سال ۱۳۸۴ از سوی فرهنگستان هنر مورد تقدیر قرارگرفت.