(زاده ۱۷ بهمن ۱۳۳۸ شیراز – درگذشته ۵ اردیبهشت ۱۳۹۹ تهران) نویسنده

او در دوران دبستان، خواندن قصه‌ای در مجله کیهان بچه‌ها بر او تاثیر گذاشت و بیشترین انگیزه‌ها برای او زمانی ایجاد شد که در هفت سالگی، مادرش برای رفتن به سر کار، بچه‌ها را به او می‌سپرد و او برای ساکت کردن بچه‌ها برای آنها قصه می‌گفت.
وی نویسندگی را از داستان بی‌پایان، نوشته میشائل انده، ارباب حلقه‌ها، نوشته جی. آر. آر. تالکین، موش و گربه، نوشته عبید زاکانی و خاله سوسکه، با بازنویسی بیژن مفید یاد گرفت.
او کار حرفه‌ای‌اش را در دهه ۱۳۶۰ با نوشتن داستان در مجله کیهان بچه‌ها آغاز کرد و نخستین داستانی که از او چاپ شد، "بابای من دزد بود" نام داشت. وی در اوایل انقلاب این داستان را برای کیهان بچه‌ها فرستاد و مورد توجه قرارگرفت و این موضوع باعث شد به تهران کوچ کند و به داستان‌نویسی در زمینه ادبیات کودک و نوجوانان ادامه دهد. یکی دیگر از داستانهایش که در کیهان بچه‌ها چاپ شد "قصه غصه‌های گلی" بود.
وی معتقد بود که یک کودک با سرمایه بزرگی از ترس، نیاز، تردید و احساس ناامنی به‌دنیا می‌آید؛ برای همین، کودک دست به کارهایی مانند بازنمایی واقعیت می‌زند تا این احساسات را کنترل کند. از دید وی، کودک به‌کمک این احساس‌ها و این نیازها به‌سمت چیزهایی می‌رود که او را از این حالت ترس، تردید و نیاز آسوده کند. بنابراین او در هرلحظه به چیزهایی دست می‌یابد که در عین اینکه او را آسوده می‌کند، دوباره پرسش‌ها و انگیزه‌های تازه‌ای برای پویش و حرکت به او می‌دهد. او نتیجه می‌گیرد که ریشه تخیل، نیازی است که کودک به خلاقیت دارد. یعنی انسان (کودک) چیزهایی را می‌سازد که نداشته‌است و این به انسان (کودک) احساس قدرت می‌دهد.

جوایز:
او برای نگارش کتاب "قدم یازدهم" برگزیده بیست و سومین دوره کتاب سال ایران شد. این داستان، همچنین بهترین فیلم انیمیشن جشنواره بین‌المللی لوبلین شد.
وی همچنین به‌واسطه نوشتن کتاب "شما یک دماغ زرد ندیدید" جایزه پروین اعتصامی برای بهترین کتاب کودک و نوجوان را در سال ۱۳۸۵ دریافت کرده‌ بود.