اباصلت صادقی (زاده ۱ فروردین ۱۳۴۸ تکاب – درگذشته ۶ اردیبهشت ۱۳۹۱ تکاب) خوشنویس معاصر ایرانی و عضو عالی انجمن خوشنویسان ایران بود.

زندگی‌نامه

اباصلت صادقی، فرزند جمشید، در سال ۱۳۴۸ در روستای همپا از توابع شهرستان تکاب در استان آذربایجان غربی به دنیا آمد. در سن کمتر از ۲ سال، از نعمت حضور مادر محروم شد و پس از آن پدرش ازدواج مجدد کرد. صادقی تا کلاس پنجم در همان مدرسه روستا تحصیل کرد و سپس به همراه خانواده به شهر تکاب منتقل شد. به دلیل مسائل خانوادگی و ضرورت تأمین معاش، به فعالیت‌های خوشنویسی از جمله تابلو نویسی، دیوارنویسی و سنگ مزارنویسی پرداخت. این علاقه به خوشنویسی در دوران کودکی در او شکل گرفت.

در دوران زندگی پر فراز و نشیب خود و تحت تأثیر مشکلات خاص زندگی، به استخدام نیروهای نظامی درآمد و در واحدهای مختلف تبلیغاتی، فرهنگی و اداری خدمت کرد. او بیش از هفتاد ماه در جبهه‌های جنگ ایران و عراق حضور داشت و در این مدت نیز لوازم خوشنویسی خود را در کوله‌پشتی حمل می‌کرد و در سنگر به تمرین خط مشغول بود.

آغاز فعالیت حرفه‌ای

اباصلت صادقی در سال ۱۳۶۱ به طور غیررسمی و به منظور آرامش درونی به خوشنویسی پرداخت. او از کتاب‌های درسی و آثار استاد احصایی استفاده می‌کرد و با مطالعه مجله رشد و مصاحبه‌های استاد امیرخانی، در سال ۱۳۶۴ به انجمن خوشنویسان ایران پیوست. صادقی ارتباط مکاتبه‌ای با استاد مجید حسین‌زاده برقرار کرد و دوره متوسطه را به پایان رسانید. سپس با استاد جواد بختیاری آشنا شد و دوره ممتاز را در سال ۱۳۶۸ به پایان رسانید. همچنین خط ثلث را از استاد حسینی موحد و در سال‌های ۱۳۶۵ تا ۱۳۶۸ از استاد قنبری آموخت. پس از دوره ممتاز، ارتباط با بزرگان هنر خوشنویسی را ادامه داد و در سال‌های ۱۳۷۶–۱۳۷۷ از کلاس‌های فوق ممتاز استاد امیرخانی بهره برد.

او از آثار استادان دوره قاجار مانند میرعماد، میرزا غلامرضا اصفهانی، میرحسین تُرک و میرزا کاظم و همچنین از آثار محمدرضا کلهر و عمادالکتاب الهام گرفت. تأثیر عمده‌ای از استاد امیرخانی و استاد بختیاری دریافت کرد. از سال ۱۳۷۴ با تأسیس انجمن خوشنویسان ایران – شعبه تکاب، به تعلیم علاقمندان به این هنر بزرگ پرداخت.

در خط کتابت، از اساتید کلهر، غلامحسین امیرخانی، فلسفی و خروش تأثیر گرفت و در چلیپا از استاد اخوین تأثیر شگرفی پذیرفت. آشنایی با استاد حیدری در سال ۱۳۷۰ باعث شد که علاقه او به خط شکسته دوچندان شود و به صورت حرفه‌ای به نوشتن خط شکسته بپردازد.

دستاوردها و فعالیت‌های هنری

در سال ۱۳۸۶، صادقی موفق به دریافت درجه فوق ممتاز از انجمن خوشنویسان ایران شد و در سال ۱۳۸۷ از سوی شورای ارزشیابی هنری انجمن خوشنویسان ایران به درجه «استادی» نائل آمد. او در زمینه خوشنویسی به فعالیت‌های گسترده‌ای از جمله تصحیح اوراق امتحانی انجمن خوشنویسان ایران، نوشتن تابلوها و قطعات خوشنویسی به ویژه در سه نوع نستعلیق، ثلث و شکسته، تابلو نویسی، سنگ‌نویسی، دیوارنویسی، شرکت در جشنواره‌های خوشنویسی شهرستانی، استانی، کشوری و بین‌المللی به عنوان «بخش مسابقه» و «داوری»، و تربیت بیش از ۶۰ هنرجوی ممتاز در سه رشته مذکور پرداخت.

وی همچنین به هنرهای دیگر نیز توجه داشت و به عنوان مخاطب حرفه‌ای در زمینه‌های موسیقی اصیل ایرانی و آذربایجانی، نقاشی و نگارگری نیز صاحب نظر بود.

علاقمندان به آثار استاد صادقی از نقاط مختلف ایران به طور مستقیم یا غیرمستقیم از خط و شخصیت و ادب او تأثیر گرفته‌اند. استاد اباصلت صادقی در سن ۴۳ سالگی در سحرگاه روز ششم اردیبهشت ۱۳۹۱ به دلیل ایست قلبی درگذشت.

آثار

• شه ملک لافتی مرقع: مجموعه‌ای از آثار خوشنویسی استاد اباصلت صادقی منتشر شده توسط مؤسسه سیمین خط و خانواده استاد صادقی.