همايش عرفان، تجربه ديني و گفت وگوي اديان (11)
دين بدون عرفان بي محتواست
دكتر غلامحسين ابراهيمي ديناني استاد فلسفه دانشگاه تهران، در دومين روز از همايش عرفان، تجربه ديني و گفت وگوي اديان ،عرفان و دين را دو گوهري دانست كه هر دو حمايت كننده و تاثيرگذار بر يكديگرند.

به گزارش خبرنگار گروه دين و انديشه خبرگزاري " مهر ۲۱ مهر ۱۳۸۳" دكتر ديناني گفت : به عقيده من عرفان و دين يك چيز است و عرفان بدون دين، دين نيست ، دين بدون عرفان مانند وضع قوانين براي كشورهاست كه توسط پارلمانها صورت مي گيرد.

وي در ادامه درباره دو اصطلاح تنزيل و تقرب گفت : تمامي فقها در طول تاريخ فقاهت ، عبادت را در هر شرايطي وابسته به تقرب دانستند. قرب رسيدن به خداوند است اما تنزيل فرود آمدن است. نبوت با تنزيل شكل مي گيرد و وحي در درون پيامبر نازل شده است.

دكتر ديناني تاكيد كرد: نزول به نبوت ختم مي شود و صعود به ولايت . احكام شريعت بر پيامبر نازل شد و عارف نيز در اين صعود به دنبال طي مراحل است.

وي درباره افرادي كه دين را بدون عرفان مي دانند اظهار داشت : كساني كه از دين بدون عرفان صحبت مي كنند به نزاعي بدون شكل و محتوا دست مي زنند . دين بدون عرفان، دين بدون شكل و محتواست.

ديناني درباره عقلانيت نيز گفت : جفايي كه به عقلانيت در اسلام و اديان شده، ثمره كساني بود كه عقل را مورد نكوهش قرار داده و راه تقليد را پيشه كردند. عرفا عقل را رها كرده و فيلسوفان غربي عقل دكارتي را پذيرفته اند اما عقل به سوي تعالي است و عقل سخن گفتن از جايي است كه مي توان گفت و در آنجا سكوت نكرد. آنجا جاي عقل است . جايي كه از عقل تهي باشد در عالم هستي نداريم . البته برخي عرفا قرب عقلي را نيز جدي گرفته اند.