تاملى در اوقات فراغت؛ آثار و پیامدها
تعطیلات مدارس واوقات فراغت طولانى کودکان، نوجوانان و جوانان نه تنها مورد توجه اولیاى خانه و مدرسه بوده و هست، بلکه در سطح کلان جامعه ذهن مسؤولین و دستاندرکاران اداره کشور را نیز پیوسته به خود مشغول کرده است، به طورى که از ماهها قبل در تدارک و تهیه زمینههاى لازم براى بهتر استفاده کردن از اوقات فراغتحدود 20 میلیون دانشآموز مىباشند.
موضوع اوقات فراغت از جمله مسائلى است که همیشه مورد بحث و بررسى صاحب نظران علوم تربیتى، روانشناسان، جامعهشناسان و تمام افرادى که در حوزه تعلیم و تربیتخود را سهیم مىدانند، بوده است. انسان در پرتو پیشرفت صنعت و تکنولوژى و پدید آمدن دستگاهها و ابزار مختلف ماشینى روز به روز با اوقات خالى و فراغتبیشترى مواجه مىشود؛ زیرا به جاى آنکه مثل گذشته، هفتهاى دهها ساعت صرف کارهاى پر مشقت و طاقتفرسا کند، با بهره گرفتن از امکانات جدید و پرداختن به امور آسانتر و کوتاهتر - که در هفته به پنجاه ساعت هم نمىرسد - بهره بیشتر و مناسبترى از مواهب زندگى مىبرد. امروزه بیشتر جامعهشناسان و نیز اقتصاددانان بر اینباور هستند که تحول و پیشرفت عصر جدید به سوى «تمدن فراغت» در حرکت است.
تعریف و مفهوم اوقات فراغت
فراغت در لغتبه «آسودگى»، «آسایش»، «آسوده شدن از کار»، «آزاد بودن از کار روزانه» و هر گونه فرصت و مجال دیگر و نظایر آن معنى شده است. بنابراین اوقات فراغت در معناى لغوى به فواصل زمانى روزمره - که خارج از انجام اعمال حیاتى و ضرورى انسان است - اطلاق مىگردد که مىتواند در جهت انجام امور دلخواه مورد استفاده قرار گیرد. اما صاحب نظران و دانشمندان علوم مختلف درباره معناى اصطلاحى آن به یک تعریف مشترکى دست پیدا نکردهاند، ولى مىتوان تعریف گروه بینالمللى جامعهشناسى را تعریف مناسبى تلقى کرد. این گروه اوقات فراغت را چنین تعریف کرده است:
«اوقات فراغت مجموعهاى از اشتغالات است که فرد کاملا به رضایتخاطر یا براى استراحتیا براى تفریح یا به منظور توسعه آگاهىها و یا فراگیرى غیر انتفاعى و مشارکت اجتماعى داوطلبانه، بعد از رهایى از الزامات شغلى، خانوادگى و اجتماعى به آن مىپردازد.» (1)
با این تعریف مىتوان نتیجه گرفت که اوقات فراغت فرصت مناسبى را در اختیار انسان مىگذارد تا خستگى کار روزانه را از تن خویش بیرون کند و با انگیزه بهتر و یا بازیابى نیرو و آمادگى بیشتر، به فعالیتهاى خود ادامه دهد.
حضرت علىعلیه السلام در اینباره مىفرماید: «فرح و شادمانى، باعثبهجت و انبساط روح و وجد و نشاط مىشود.» (2)
اسلام و اهتمام به اوقات فراغت
در دین اسلام به مساله «وقت» توجه زیادى شده، تا جایى که خداوند در قرآن به مفردات و اجزاء وقت و زمان از جمله به «شب»، «روز»، «فجر»، «صبح»، «نیم روز» و «عصر» قسم یاد کرده است.
قسم یاد کردن خداوند به یکى از این اجزاء و مفردات زمان، نشانه عظمت و اهمیت آن است؛ یعنى خداوند بدین وسیله مىخواهد فوائد و آثار و اهمیت زمان را به انسان متذکر شود.
ائمه اطهارعلیهم السلام نیز براى چگونگى گذراندن اوقات شبانهروز، دستورالعملهاى خاصى ارائه فرمودهاند؛ از جمله امام رضاعلیه السلام در اینباره مىفرماید:
«سعى کنید اوقات خود را به 4 بخش تقسیم کنید؛ ساعتى را براى مناجات و ارتباط با معبود قرار دهید، ساعتى را براى امرار معاش و کسب روزى اختصاص دهید و ساعتى را براى ارتباط و معاشرت با برادران و افراد مورد اعتماد و وثوق خود صرف کنید. [یعنى کسانى که کژىها و عیوبتان را به شما تذکر مىدهند و در باطن به شما علاقهمند هستند] و ساعتى را نیز براى لذت بردن از امور حلال و غیر حرام خالى نگه دارید [گذران اوقات فراغت]. در پرتو وجود بخش چهارم از اوقات است که مىتوانید به 3 بخش دیگر ساعات زندگى نایل آیید و بهره لازم را ببرید.» (3)
گفتار و سخن امام هشتمعلیه السلام حکایت از این دارد که رهبران دین و ائمه معصومینعلیهم السلام به مساله اوقات فراغت انسان اهمیت زیادى دادهاند؛ تا جایى که امکان بهرهبردارى کامل و مناسب از 3 بخش دیگر زندگى و توجه به امر معاد و معاش را نیز مشروط به اختصاص دادن ساعتى از زمان به بهرهمندى لذایذ مشروع و مواهب مادى خدادادى دانستهاند.
بنابراین پرداختن به استراحت و آسایش و لذت بردن از مواهب طبیعى در اوقات فراغت، از جمله نیازهاى طبیعى و فطرى انسان است.
اوقات فراغت از منظر روانشناسى
برنامهریزى صحیح در زمینه اوقات و بهرهگیرى مناسب از آن مىتواند اثرات مثبت فراوانى در زندگى انسان بر جاى گذارد. در زیر به برخى از این اثرات اشاره مىکنیم:
1- اوقات فراغت و خلاقیت: تحقیقات انجام شده در زمینه ویژگىهاى افراد خلاق نشان مىدهد که آنان علاوه بر اینکه از هوش سرشار و صراحت و انعطافپذیرى بالایى برخوردار هستند، از اوقات فراغتخود حداکثر بهره را گرفته و با آزاداندیشى و تفکر خلاق خود، مسائل مختلف را بررسى مىکنند و در این فرصتهاى آزاد به راه حلهاى نو دست مىیابند؛ زیرا وجود فشار زمان یا فشار وقت در غیر ایام فراغت و در زندگى روزمره، زمینهساز تنش و اضطراب بوده و وجود اضطراب شدید نیز یکى از آفات تفکر خلاق است.
علاوه بر این تحقیقات و مطالعات انجام شده حاکى از آن است که اوقات فراغت همواره بستر مناسبى براى خلاقیتها و نوآورىها بوده است؛ زیرا انسان در اوقات فراغت مىتواند با طیب خاطر و آزادانه اندیشه کند و در حل مسائلى که در حوزه شناختى او مطرح است از تفکر خلاق خود بهره بگیرد.
2- اوقات فراغت و بهداشت روانى: وجود اوقات فراغت در طول زندگى مىتواند نقش مؤثرى در سلامت و بهداشت روانى افراد داشته باشد. اشتغال مستمر و بدون وقفه فکرى یا عملى افراد، خستگى جسمى و ذهنى انسان را به دنبال دارد به گونهاى که فرد به تدریج نشاط و شادابى خود را از دست مىدهد.
فقدان حداقلى از اوقات فراغت در زندگى روزمره باعث افزایش اضطراب و فشار روانى شده، زمینه اختلال در قواى حسى و ادراکى را فراهم مىکند. در طول سال تحصیلى نیز هرگز نباید شاگردان را به مطالعه مستمر و بىوقفه مجبور کرد و مانع از استفاده آنها از زنگهاى تفریح و استراحت و بهرهگیرى از اوقات فراغتشد؛ زیرا فشار ذهنى و روانى ناشى از فعالیتها و مشغلههاى مستمر نه تنها موجب ایجاد اختلال در بهداشت روانى فرد مىشود، بلکه قدرت فراگیرى، ادراک مطالب و نگهدارى ذهنى را به حداقل مىرساند.
3- اوقات فراغت و اصلاح رفتار: کثرت و استمرار فعالیتهاى ذهنى و درسى و یا عملى در زندگى روزمره بدون بهرهگیرى از فرصتهاى آزاد ممکن استبه تدریج موجب پدیدار شدن بعضى از عادات یا رفتارهاى نامطلوب در انسان شود. این مساله در بین دانشآموزان مدارس به ویژه در مقطع راهنمایى و متوسطه به دلیل تراکم و فشردگى برنامههاى درسى بیشتر قابل ملاحظه است. باید توجه داشت که انحرافات اخلاقى و رفتارى به صورت ناگهانى ظاهر نمىشود، بلکه به تدریج پدیدار مىگردد.
بنابراین، از اوقات فراغت مىتوان به عنوان مناسبترین زمینه براى اصلاح بسیارى از اختلالات رفتارى پرخاشگرى، افسردگى، کمرویى و... بهره گرفت.
4- اوقات فراغت و بهرهگیرى از توان و استعداد دانشآموزان: به طور متوسط دانشآموزان روزانه بیش از 3 ساعت و در ایام تعطیلى در حدود 10 ساعت وقت فراغت دارند که باید به نحوى گذرانده شود. (4)
بنابراین، ایام تابستان بیشترین وقتبراى بهرهگیرى از این توان و استعدادهاى موجود و بالقوه دانشآموزان است. با به کارگیرى نیرو و توان و استعدادهاى مختلف دانشآموزان در اوقات فراغت، از هدر رفتن و هرز دادن نیروهاى نسل جوان و نوجوان جلوگیرى به عمل خواهد آمد و در نتیجه، مىتوان آنها را با انواع فعالیتهاى شناختى و ذهنى و یا کارهاى فنى و تجربى آشنا نمود تا در جهت کمک به خانواده و جامعه خود و خودکفایى آنها مؤثر و مفید واقع شوند؛ به ویژه پرداختن به آن نوع فعالیتهایى که مطابق میل و رغبت و علاقه قلبى آنان باشد.
در خاتمه لازم است توجه اولیا و مربیان و خانوادهها را به این هشدار مهم معطوف داریم که علىرغم تمام ثمرات مثبت اوقات فراغت و لزوم وجود آن در زندگى هر انسان، یک واقعیت تلخ و ناخوشایند نیز در لابلاى آن به چشم مىخورد و آن این که به خاطر نبودن برنامههاى آموزشى و تربیتى فراگیر و کمبود امکانات و ضعف اقتصادى و فقر بعضى اقشار مردم و عدم امکان بهرهگیرى از برنامههاى مختلف در اوقات فراغتبه خصوص در تعطیلات طولانى تابستان و... زمنیه افزایش بزهکارىها و انحرافات اخلاقى نیز بیشتر فراهم مىشود. بررسىها و مطالعات انجام شده در ارتباط با بزهکارى کودکان و نوجوانان حاکى از این واقعیت تلخ است که در اغلب موارد انحرافات اخلاقى و آسیبپذیرىهاى اجتماعى با اوقات فراغت دانشآموزان همبستگى دارد؛ یعنى همواره شروع یا افزایش کژروىها و بزهکارىهاى کودکان و نوجوانان در ایام فراغتبه خصوص در طول تعطیلات مدارس بوده است. این مساله مىتواند از طرف خانوادهها کاملا ملموس و مشهود باشد که اکثر انحرافات اخلاقى دانشآموزان در ایام فراغت و تعطیلات شکل مىگیرد؛ به گونهاى که بعضى از دستاندرکاران علوم تربیتى چنین تعبیر کردهاند: «تابستان دریچهاى به سوى بزهکارى و انحراف اخلاقى». بنابراین، در چنین شرایطى، خانوادههایى که علاقهمند به تربیت صحیح فرزندان خود هستند باید این هشدار را جدى تلقى کنند و با توجیه عقلانى و منطقى فرزندان عزیر خود به بهرهگیرى صحیح و مناسب از فرصتها، زمینه پیشگیرى هر گونه انحراف و کژى اخلاقى را فراهم نمایند.
پىنوشتها:
1- تحف العقول، چاپ جامعهمدرسین، ص 410
2- مجموعه مقالات سمینار ملى رفاه اجتماعى، سازمان برنامه و بودجه، ص 147
3- قال علىعلیه السلام: «السرور یبسط النفس و یشیر النشاط»
4- مجله تربیت، شماره 10، سال هشتم، ویژهنامه تابستان 1372
منبع: سایت ای رسانه ۱۳۸۵/۰۵/۲۳
نویسنده : محمدرضا احمدى
در صورت پاسخ به نظر من، مرا با خبر کن
نظر شما