روزنامه شرق، پنجشنبه 13 آذر 1382 

مژگان ایلانلو: در تاریخ بیست و نهم ژانویه سال 2001، روزی که جورج دبلیو بوش با دعوت از رهبران مذاهب و ادیان مختلف، مرکزی به نام بنیاد ایمان (faith-base)  را در کاخ سفید افتتاح کرد، اعتراض های گسترده ای علیه رئیس جمهور آمریکا ابراز شد و بسیاری از منتقدان او را متهم به نقض قانون اساسی آمریکا کردند. قانونی که براساس آن کلیسا حق ندارد در امور حکومت دخالت نماید. جورج بوش و دوستانش آن روز در مصاحبه های متعدد تاکید کردند که تنها هدف از راه اندازی بنیاد ایمان در کاخ سفید، سامان دادن به کمک های خیریه ای است که توسط مراکز مذهبی جمع آوری می شود و این مراکز مذهبی می توانند کمک حال دولت در بهبود مسائل اجتماعی باشند.بوش آن روز جان دیلولیو، پروفسور علوم سیاسی در دانشگاه پنسیلوانیا را به عنوان رئیس این مرکز انتخاب کرد و رسما اعلام نمود که رهبران و نمایندگان مذاهب مختلف که در آمریکا پیروانی دارند، شرکای او هستند و او بخشی از بودجه کاخ سفید را به این مرکز مهم اختصاص خواهد داد.در زمانی اندک، فعالیت های دفتر ایمان از امور خیریه فراتر رفت و به مسائل اساسی تری رسید، تا آنجا که بحث احیای بنیادگرایی دینی را در میان رسانه های آمریکایی و اروپایی و نیز محافل علمی گسترش داد.

منتقدان سیاست های دینی بوش معتقدند بودند که او بسیاری از افراد وابسته به کلیسای متدیست ها و کلیسای انجیلی را به عنوان مشاوران خود برگزیده  است. مشاورانی که قریب چهل درصد از رای بوش را تامین می کنند.این مسئله چنان موجی در رسانه های آمریکا به راه انداخت که دیک چنی در یک موضع گیری رسمی در کنفرانس مطبوعاتی خود در سی ام دسامبر سال 2001اعلام کرد: اگرچه بسیاری از مشاوران و معاونان بوش وابسته به کلیسای متدیست هستند اما این هرگز دلیل بر تصویب سیاست های کاخ سفید در کلیسا نیست. او با آن که خود نیز از اعضای فعال کلیسای متدیست است، اما همواره از اظهارنظر در این رابطه خودداری می کند و معتقد است که اعتقادات دینی او در تصمیم گیری های سیاسی اش نقش ندارد؛ و البته ذکر این نکته ضروری است که انکار رابطه تنگاتنگ کلیسای متدیست با کاخ سفید از سوی دولتمردان آمریکایی زمان زیادی به طول نینجامید. چرا که بعد از روز یازدهم سپتامبر سال 2001 سیاستمداران خشمگین آمریکایی آشکارا با ذکر اعتقادات دینی خود در تصمیم گیری های سیاسی پرداختند.

جنبش متدیست ها که با داشتن حدود 4/8 میلیون پیرو، دومین فرقه بزرگ پروتستان بعد از باپتیست ها هستند در قرن هجدهم به وسیله جان ویزلی (متولد هفدهم ژوئن سال 1703 در اپورس انگلستان و متوفای دوم مارس 1791 در لندن) کشیش با نفوذ کلیسای انگلیکان بنیانگذاری شد؛ او که خود از فارغ التحصیلان دانشگاه الهیات آکسفورد بود به همراه برادرش چارلز گروهی را به نام کلوپ مقدس برای انجام کارهای خیریه به ویژه کمک به زندانیان منطقه آکسفورد تشکیل داد که این گروه در سال 1735 منحل شد و کشیش ویزلی به ایالات جورجیا در آمریکا رفت تا در میان سرخپوستان آن منطقه به ترویج تعالیم مسیح بپردازد. او پس از بازگشت از آمریکا در سال 1738 با تعالیم مارتین لوتر در کلیسای موراویان آشنا شد و تصمیم گرفت که به ترویج تعالیم لوتر بپردازد. کلیسای انگلیکان به رغم آن که ویزلی مایل به قطع ارتباط با آنها نبود، او را اخراج کرد و وی گروه هایی دینی به نام متدیست در سراسر کشور تشکیل داد. آنها نام خود را به این دلیل متدیست گذاشتند که معتقد به مطالعات روشنمندانه در متون مقدس بودند. چهار سال پس از مرگ وی در سال 1795 کلیسای متدیست در آمریکای شمالی پیروان بسیاری پیدا کرد، طی جنگ های داخلی آمریکا این کلیسا نیز به دو شاخه شمالی و جنوبی تقسیم شد و ریاست آنها به آسبوری و توماس کک سپرده شد. اگر چه در روز دهم مه 1939 این دو شاخه مجددا به هم پیوستند و با همراهی کلیسای پروتستان های متدیست، اتحادیه کلیساهای متدیست را تشکیل دادند.

اساس تعالیم این کلیسا بر دو باور، تولد دوباره یا توبه عنوان هدیه ای از سوی خداوند و تاکید بر پیروی کامل از تعالیم انجیل است.جورج دبلیو بوش معتقد است که تولد دوباره او در سال 1985 در هیگلندپارت یکی از مراکز وابسته به جمعیت متدیست ها در دالاس صورت گرفته است و ناجی واقعی او بیلی گراهام رئیس وقت کلیسای متدیست ها در آمریکا است. بیلی گراهام که نام اصلی او ویلیام فرانکلین گراهام است در هفتم نوامبر سال 1918 در چارلت آمریکا به دنیا آمد. وی تحصیلات دینی خود را در دو مرکز مهم به نام های کالج باب جونز و موسسه کتاب مقدس در فلوریدای آمریکا گذراند. این دو مرکز وابسته به کلیسای انجیلی در شمال آمریکا، مشهورترین مراکز تعلیمات بنیادگرایی مسیحی در میان فرقه های پروتستان هستند. ادامه دارد.