واشنگتن تایمز نوشت: با افزایش تبعات بحران مالی در امارات بسیاری از خارجی‌ها که عمده جمعیت این امیرنشین را تشکیل می‌دهند به دنبال آن هستند تا سرمایه اندکی را که برای آنها باقی مانده است بفروشند و از این کشور فرار کنند.
برایان مورفی از نویسندگان روزنامه واشنگتن تایمز در مقاله‌ای ضمن اشاره به وضعیت وخیم اقتصادی امارات به واسطه شدت یافتن بحران مالی شرایط را در حال بدتر شدن می‌داند.
این مقاله این گونه بیان می‌کند که گرچه مقامات این امیرنشین کوچک و کم جمعیت ادعا می‌کنند تلاش‌هایی را برای کاهش یا رفع اثرات بحران مالی جهانی به کار گرفته‌اند اما به نظر نمی‌رسد به این زودی‌ها مشکلات این کشور پایان یابد و امارات به دوران رشد و شکوفائی باز گردد.
در این مقاله با اشاره به اینکه بسیاری از ساکنان غیر بومی در این کشور به دنبال آن هستند که آنجا را ترک کنند می‌نویسد بهترین جمله‌ای که می توان در مورد وضعیت شکننده و رنجی که ساکنان امارات می‌کشند این است که باید فروخت و دوبی را ترک کرد. بسیاری نیز در حال فروش لوازم منزل و خودروی خود هستند تا آنجا را ترک کنند. تصویری که از دوبی در مورد سود فراوان و آرزوهای بزرگ به وجود آمده بود به شدت تخریب شده است.
یکی از اولین اثرات بحران اقتصادی شدیدی که در امارات شدت یافته است را می توان کاهش تعداد کارگران خارجی در آن دانست. پیش بینی می‌شود که حداقل ‪ ۵‬در صد از جمعیت کشوری که بیشتر ساکنان آن خارجی بوده‌اند کاسته شود.
قیمت‌ها به شدت در این کشور کاهش یافته است اما به میزان بیشتری توانائی برای کسب در آمد نیز کم شده است.
مصطفی آلانی که در موسسه پژوهشی خلیج [فارس] فعالیت می‌کند، در مورد وضعیت رو به قهقرای امارات می‌گوید که این بحران در تمام شئون زندگی در امارات تاثیر گذاشته است.
مایکل مورز که در امارات به کار خرید و فروش املاک مشغول بوده است می‌گوید که در دوران شکوفائی امارات این گونه بود که برای هرچیزی مشتری بود و به خریداران گفته می‌شد یا بگیر یا برو چون نفر بعدی آنرا می‌برد اما اکنون مردم بسیاری بر خانه‌های خود اعلامیه فروش زده‌اند و به دنبال ترک امارات هستند.
وی می‌گوید قیمت مسکن نسبت به زمان اوج آن در سال ‪ ۲۰۰۸‬حدود ‪ ۶۰‬درصد کاهش داشته است. شرکت پرولیدز که در زمینه بازاریابی فعالیت می‌کند اعلام کرده است که ‪ ۵۳‬درصد پروژه‌های ساختمانی درحال کار در امارات متوقف شده اند.
طبق گزارش دیگری نیز که در این مقاله آمده اعلام شد که تعداد دفاتر تجاری و اداری خالی در امارات به نسبت شش ماه قبل دو برابر شده و به رقم ‪۱۶‬ درصد رسیده است.
باوجودی که مقامات دولتی در امارات ادعا می‌کنند درخواست برای صدور ویزای کاری هنوز ثابت است و تغییری نداشته است اما برخی مقامات هواپیمائی گفته اند هجوم دیگری در سیل خروج از امارات در طی هفته‌های آینده در پیش خواهد بود زیرا طبقه متوسط هندی و خانواده هایشان تا آن تاریخ به علت پایان دوره زمانی تحصیلات خود مجبود خواهند شد دوبی را ترک کنند.
قبلا به دوبی به عنوان نمادی از جهانی شدن نگریسته می‌شد و امارات به مانند یک شرکت تجاری برای خود آوازه‌ای دست و پا کرد اما اکنون مانند همان شرکت با شکست سرمایه داری جهانی در حال تکه تکه شدن و ویرانی است.
به عنوان نمونه عبدالغفور که از یکی از شهرهای جنوبی هند در سال ‪ ۱۹۸۸‬به دوبی آمده بود درصدد ترک امارات به همراه خانواده خود است. او تاکنون امید داشت که این رکود پایان یابد اما با ادامه این بحران امیدی به نجات شرکت خود ندارد. او قبلا دختر بزرگتر خود را به هند فرستاد زیرا وی آینده در امارات را نامطمئن وغیر قابل اعتماد عنوان می‌کند.
بسیاری از اتباع خارجی در امارات اکنون با ازدست دادن سرمایه و دارائی و کار خود و با توجه به قوانین این امیرنشین راهی به جز فروش لوازم و اسباب منزل خود و تهیه پولی برای بازگشت به سرزمین‌های مادری خود در نقاط مختلف آسیا و آفریقا ندارند.
به نظر نویسنده این مقاله آنهائی که چنیین تصویری را از امارات درست کردند و باعث جلب مردم به این منطقه شده‌اند نباید منتظر معجزه‌ای برای بهبود اوضاع باشند. یک هیات نمایندگی از این کشور مدتی قبل به لندن رفت تا با مشورت با آژانس‌های مالی راهی برای خروج از بحران پیدا کند. اما هنوز مقدمات کار و یا طرح خاصی را در پیش نگرفته اند. اما مقامات ارشد امارات با وجود چنین رکود و بحرانی و بدون توجه به واقعیات غیرقابل انکار اقتصادی باز هم ادعا می‌کنند که امارات نقش خود را در نقشه اقتصادی جهان حفظ کرده است.

منبع: / خبرگزاری / ایرنا ۱۳۸۸/۰۲/۰۹