موضوع : پژوهش | مقاله

زنان و بورس‏


همه ما لغاتى چون بورس، سهام و اوراق مشارکت را شنیده‏ایم و نمودارهاى ارزش سهام شرکت‏هاى مختلف را در رسانه‏هاى مختلف دیده‏ایم، اما آیا واقعاً در این زمینه اطلاعات کافى داریم؟ یا اینکه آیا ما هم مى‏توانیم به این میدان وارد شویم؟ پاسخ به این سؤالات انگیزه‏اى بود براى گفتگویى صمیمانه با خانم سایه موسوى، فوق لیسانس اقتصاد از دانشگاه تهران، کارشناس بانک مرکزى و عضو هیئت تعاونى خدمات مشاوره خانه سهام‏دار.


- خانم موسوى با سلام و تشکر از اینکه وقت‏تان را در اختیار ما قرار دادید، لطفاً براى آشنایى بیشتر خوانندگان در مورد بورس صحبت کنید.
بورس به معناى بازار است. هر فضا یا مکانى که براى خرید و فروش کالا باشد بورس نامیده مى‏شود.
در فرهنگ محاوره‏اى ما، چنانچه واژه بورس به تنهایى به کار رود، منظور بورس اوراق بهادار است. بورس سهام یا اوراق بهادار، بازارى است که در آن سهام و دیگر اوراق بهادار شرکت‏ها خرید و فروش مى‏شود. شرکت‏هایى که در این بازار معامله مى‏شوند، طبق ضوابط سازمان بورس و اوراق بهادار باید داراى حداقل معیار و استانداردهاى سودآورى و... باشند که امکان معامله آنها در این بازار فراهم شود. معامله در این بازار بر خلاف بسیارى از بازارها از طریق واسطه یا همان شرکت‏هاى کارگزارى انجام مى‏شود و خریدار و فروشنده، مستقیماً به معامله نمى‏پردازند.
خرید سهام یک شرکت به معناى سرمایه‏گذارى است، بنابراین بازار سهام (بورس اوراق بهادار) نقش مهمى را در هدایت پس‏اندازهاى اقشار مختلف جامعه به سوى سرمایه‏گذارى شرکت‏ها و تأمین منابع مالى مورد نیاز آنها براى تولید ایفا مى‏کند.

- تاریخچه ایجاد بورس در ایران چه سالى بوده است؟
در ایران تاریخچه ایجاد بورس اوراق بهادار به سال 1346 برمى‏گردد. این سازمان از پانزدهم بهمن ماه آن سال فعالیت خود را با انجام چند معامله بر روى سهام بانک توسعه صنعتى و معدنى آغاز کرد و به تدریج بر تعداد شرکت‏هاى قابل معامله در بورس افزوده شد. بورس ایران طى این دوران فراز و نشیب‏هاى زیادى را پشت سر گذاشت. سال‏هاى 67 - 57 از جمله دورانى بود که بورس ایران یک دوره خاموشى را سپرى کرد. پس از آن از سال 1368، در چهارچوب برنامه پنج ساله اول، تجدید فعالیت بورس اوراق بهادار به عنوان زمینه‏اى براى اجراى سیاست خصوصى‏سازى مورد توجه قرار گرفت. بازار سهام در ایران هنوز هم یک بازار نوظهور است به طورى که در حال حاضر کمتر از 5/0 درصد مردم ایران سهامدار هستند در حالى که این نسبت در امریکا به 40% و در انگلستان به 50% مى‏رسد.

- سرمایه‏گذارى در بازار سهام نسبت به سرمایه‏گذارهاى دیگر چه مزایایى دارد و به طور کلى ویژگى‏هاى بازار سهام چیست؟
خرید سهام این بازار علاوه بر آنکه امکان سرمایه‏گذارى را در بخش‏هاى اقتصادى فراهم مى‏آورد امکان نقد کردن سرمایه‏گذارى انجام شده را نیز به راحتى میسر مى‏سازد. به عبارتى بازار این امکان را براى سهامدار فراهم مى‏کند که هر زمان به سرمایه نقدى خود نیاز داشته باشد، از طریق این بازار، سهام را فروخته و در ظرف مدتى که بستگى به نقدینگى بازار و هم چنین نقدینگى آن سهام خاص دارد، پول نقد را دریافت کند. اما باید توجه داشت در شرایطى که با بحران‏هاى سیاسى - اقتصادى مواجه باشیم، قدرت نقدینگى بازار کاهش مى‏یابد و انتظار مى‏رود فرآیند درخواست فروش آن به زمان بیشترى نیاز داشته باشد.
افزایش ارزش سهام بیش از قیمت خریدارى شده آنکه به عایدات سرمایه‏اى موسوم است، سود دیگرى است که سهامدار مى‏تواند از آن بهره‏مند شود. در کنار این افزایش قیمت، کاهش قیمت سهام نیز پدیده‏اى است که در بازار سهام رخ مى‏دهد و بدین ترتیب سهامدار متضرر مى‏شود و این همان ریسک سرمایه‏گذارى در بازار سهام است. طبیعتاً هر چه بازدهى و سود سرمایه‏گذارى بیشتر باشد، ریسک سرمایه‏گذارى نیز بیشتر خواهد بود.

- آیا خانواده‏ها و بخصوص زنان مى‏توانند به طور مستقیم وارد بورس شوند؟
خانوارها به عنوان صاحبان پس‏اندازهاى خرد نقش مهمى را در بازار سهام ایفا مى‏کنند. طبیعتاً خانواده و زنان با پس‏اندازهاى محدود توانایى راه‏اندازى یک شرکت و یا یک کارخانه تولیدى و به عبارتى سرمایه‏گذارى اولیه و مستقیم را ندارند. این امر مستلزم سرمایه کلان، مدیریت، صرف وقت و تخصص لازم، همچنین داشتن اطلاعات کافى از شرایط اقتصادى یا سیاسى در فعالیت تولیدى خاص است. از سوى دیگر هدایت تمامى سرمایه در یک فعالیت خاص مى‏تواند مخاطرات زیادى را داشته باشد. چه بسا سرمایه‏گذارى در آن فعالیت سودآورى نداشته باشد و در نتیجه تمامى سرمایه از بین خواهد رفت. اما در بازار سهام تنوع شرکت‏هاى مختلف امکان انتخاب یک یا چند شرکت را براى سرمایه‏گذارى میسر مى‏کند.
طبیعى است بازارهاى مختلفى براى سرمایه‏گذارى وجود دارد: بازار طلا، ارز، سهام و ملک از جمله این بازارها است که مى‏توان گفت آنچه بیشتر به صورت یک عادت فرهنگى از گذشته با زن ایرانى همراه بوده خرید طلا براى پس‏انداز و پشتوانه‏اى براى آینده است. در گذشته‏هاى دور چنین سرمایه‏گذارى مى‏توانست بهترین نوع سرمایه‏گذارى براى یک زن ایرانى باشد. زیرا اولاً زن ایرانى در اجتماع حضور فعال نداشت، ثانیاً از دانش کافى براى سرمایه‏گذارى برخوردار نبود و مسئله دیگر اینکه بازارهاى رقیب طلا وجود نداشت یا بى‏رونق بود.
عدم حضور زن ایرانى در اجتماع گذشته، جسارت و پذیرش خطر را نیز درون او پنهان کرده بود. سرمایه‏گذارى در سهام اگر چه فعالیتى سودآور مى‏باشد و لیکن به دلیل ریسک سرمایه‏گذارى نیازمند جسارت بیشتر و پذیرش خطر در سرمایه‏گذار است. نوسانات روزانه قیمت سهام در بازار و لزوم آگاهى و به‏روز بودن سرمایه‏گذار از وضع بازار، همگى از جمله عواملى است که علاوه بر ایجاد هیجان در معامله‏گر سهام، استرس‏زا نیز خواهد بود و در مجموع زنان و مردان، کسانى که توانایى بیشترى در قبول ریسک دارند، قدم به این وادى مى‏گذارند.
از تنش‏زا بودن و ریسک سرمایه‏گذارى در بازار سهام که بگذریم، باید گفت، این فعالیت علاوه بر آنکه سودآور است مى‏تواند بخشى از درآمد خانوار را نیز تأمین کند. از طرفى زنانى که به این بازار وارد مى‏شوند لاجرم باید دانش خود را نسبت به اقتصاد کشور، وضعیت شرکت‏ها و سیاست داخلى و خارجى اثرگذار در بورس بالا ببرند. این ویژگى بخصوص براى زنان خانه‏دار به دلیل مشغله کمتر بسیار مناسب است و بدین وسیله امکان دنبال کردن اخبار و وقایع اقتصادى و سیاسى و حتى فرهنگى - اجتماعى تأثیرگذار بر بورس را پیدا مى‏کنند. خوشبختانه در حال حاضر، بر خلاف سال‏هاى پیش که صرفاً امکان آگاهى از وضعیت بازار سهام و قیمت‏ها با حضور فیزیکى ممکن بود، اینترنت و روزنامه‏ها و تعدد بورس‏هاى منطقه‏اى و کارگزارى‏ها، امکان بهره‏مندى از این اطلاعات را در مناطق مختلف و حتى در منزل فراهم کرده است. حتى معامله onlineاز طریق برخى کارگزارى‏ها، دسترسى به بازار و سرمایه‏گذارى در آن را تسهیل کرده است.

- کسى که مى‏خواهد براى اولین بار وارد این بازار شود و در بورس سرمایه‏گذارى کند، در چه مواردى نیاز به اطلاعات دارد و این اطلاعات را از چه طریق باید به دست آورد؟
گرچه سودآورى در این بازار مى‏تواند قابل توجه باشد، ولیکن تصمیم‏گیرى در خرید نوع سهام، قیمت خریدارى شده، زمان معامله، مدت نگهدارى از سهام براى کسب بیشترین سود، تعیین استراتژى سرمایه‏گذارى، خرید و فروش مستمر و یا خرید و نگهدارى براى دوره میان‏مدت یا بلندمدت، از جمله مواردى است که نیاز به کسب آگاهى و دانش کافى دارد.
سرمایه‏گذار مى‏تواند این اطلاعات را با استفاده از خدمات مشاوره شرکت‏ها، شرکت در کلاس‏هاى آموزشى، تجزیه و تحلیل سهام، سرمایه‏گذارى سهام، مطالعه وضعیت قیمت سهام شرکت‏ها و تجزیه و تحلیل آنها از طریق سایت‏ها و وبلاگ‏هاى موجود و بررسى صورت‏هاى مالى شرکت‏ها به دست آورد و براى خرید خود از آنها استفاده کند.
توجه به نوع شرکت‏ها براى خرید سهام بسیار مهم است. طبیعتاً در قدم‏هاى اول براى سرمایه‏گذارى مطمئن‏تر توصیه مى‏شود سهامدار اقدام به خرید سهام شرکت‏هاى سرمایه‏گذارى نماید. شرکت‏هاى سرمایه‏گذارى واسطه‏هاى مالى هستند که فعالیت اصلى آنها، خرید و فروش و یا نگهدارى سهام دیگر شرکت‏هاست.
این شرکت‏ها داراى مدیران متخصص در امر تجزیه و تحلیل بازار سهام هستند، لذا ترکیب مناسبى از سهام شرکت‏ها را انتخاب کرده و خریدارى مى‏کنند. در حال حاضر از مجموعه حدود 317 شرکت موجود در بورس حدود 19 شرکت سرمایه‏گذارى وجود دارد. در نقطه مقابل آنها شرکت‏هاى تولیدى هستند که به یک یا چند فعالیت خاص مبادرت مى‏ورزند و اگر چه مى‏توانند سودآورى بیشترى را به همراه داشته باشند و لیکن ریسک سرمایه‏گذارى بیشترى را نیز به همراه دارند.
توجه به وضعیت اقتصادى - سیاسى کشور نیز عنصر مهمى است که باید همواره مورد توجه قرار گیرد. شرایط کشور در زمان تصمیم‏گیرى براى ورود به بازار و انتظاراتى که در آینده از وضع اقتصادى و سیاسى داریم، باید به عنوان یک عامل مهم و اثرگذار مورد توجه سرمایه‏گذار باشد. مسئله دیگر اینکه بازار سرمایه ایران بسیار محدود است و در حال حاضر شرکت‏هاى کمى در بورس پذیرفته شده‏اند و از سوى دیگر اوراق بهادار موجود در این بازار نیز بسیار محدود است. اخیراً برخى اوراق مشارکت نیز در بازار قابل معامله شده‏اند، و لیکن جاى صندوق‏هاى سرمایه‏گذارى و اوراق بهادار صادره توسط آنها، که به اوراق مشاع موسوم است و امکان سرمایه‏گذارى غیرمستقیم را بدون لزوم به داشتن تبحر خاصى فراهم مى‏آورد، بسیار خالى است. در کشور امریکا که حدود 40% مردم‏شان سهامدار هستند، تنها یک درصد آنها مستقیماً به معامله سهام مى‏پردازند و بقیه آنها از طریق شرکت‏هاى خدمات مشاوره، صندوق‏هاى سرمایه‏گذارى و نظایر آن به سرمایه‏گذارى در این بازار مى‏پردازند.
اما در ایران درصد قابل توجهى از سهامداران (حدود 40 هزار نفر) مستقیماً مبادله مى‏کنند که در بحران‏هاى سه ساله اخیر، این تعداد کاهش یافته و این مسئله ریسک سرمایه‏گذارى را بسیار افزایش مى‏دهد.
علت این امر را مى‏توان فقدان صندوق‏هاى سرمایه‏گذارى کمبود شرکت‏هاى خدمات مشاوره و غنى نبودن فرهنگ سهامدارى و سرمایه‏گذارى در ایران دانست.
بدیهى است ایجاد صندوق‏هاى سرمایه‏گذارى و توسعه بازار سرمایه نیازمند تدوین قوانین و مقررات خاص و شفافیت قوانین موجود مى‏باشد. خوشبختانه در شرایط حاضر قوانین و مقررات کامل‏ترى تدوین شده و امید مى‏رود با اجراى صحیح آنها و نظارت بهتر، بازار ضابطه‏مندتر و شفاف‏تر گردد و بدین طریق تصمیم‏گیرى در سرمایه‏گذارى تسهیل شود.

- خانم موسوى ضمن تشکر از شما، امیدواریم این اطلاعات براى خوانندگان مفید و مؤثر باشد.

منبع: / ماهنامه / پیام زن / 1386 / شماره 186، شهریور
گفت و گو کننده : پریسا ‏ پورعلمدارى
گفت و گو شونده : سایه موسوى

نظر شما