یکی از ترفندها و برنامه های دشمنان اسلام و بیگانگان در جهت تضعیف دین و اعتقادات عمومی مردم بیان این مسئله است که اگر یک مجموعه یا یک مکتب در جهت ایجاد رفاه اجتماع و حل مشکلات مردم قدم بردارد به معنای دور افتادن از معنویات و آرمان‌ها است. در واقع این سیاست توجیه کننده اقدامات و برنامه های اقتصادی، سیاسی و اجتماعی آنهاست. اسلام برای دنیا و آخرت مردم، برنامه و هدف دارد و سعادت و نیکبختی هر دو جهان را با هم در نظر گرفته است و این دو را از هم جدا نمی داند.
مسئولان اداره کشور موظفند همان قدر به امور مادی اهمیت می‌‌دهند به امور و مسائل معنوی هم بپردازند و اعتقاد دارد که رشد مادی و رشد معنوی هر دو با هم در جامعه صورت می گیرد. در سیاست ها و اقدامات دولتی اصل مهم عدالت اجتماعی و برابری اقتصادی را در نظر نمی گیرند. ‏
بیگانگان این گونه تبلیغ می کنند که اگر مجموعه می خواهد مشکلات مردم و اجتماع را حل کرده و تولید و اقتصاد را غنی سازد و عدالت عمومی و اجتماعی را در جامعه ایجاد کند، این اقدامات باعث تضعیف و کمرنگ شدن آرمان های جامعه و معنویات و اهداف اجتماع است. دنیا و آخرت، رفاه و اخلاقیات، معنویات و مادیات با هم و در کنار هم قابل پیشرفت است. تصور اینکه جامعه آرمانگرا به حل مشکلات مادی و رفاهی نخواهد رسید، به معنای این است که بگوییم ادیان و مقدسات و معنویات و آرمان ها به فکر دنیا و زندگی مردم نیستند! این خلاف صریح اسلام و همه ادیان است. مطمئناً حرکت به سمت گشودن گره های مردم و باز کردن راه به سمت یک زندگی مرفه و سالم و خوب که مردم از فراوانی و ارزانی و دیگر امکانات استفاده کنند، یک وظیفه اسلامی است که بر دوش همه مردم و مسئولین است و این کار عملی از آرمان‌های اسلامی می باشد. ‏
جامعه مومن و انقلابی، تعارض دنیای زودگذر و سهل الوصول با آرمان های ماندگار و صعب الوصول را به نفع این دومین حل خواهد کرد. رسیدن به آرمان ها دشوار است ولی ملت مسلمان و معتقد می تواند به آرمان ها و معنویات اسلامی خود برسد. ‏نظام اسلامی معتقد به یک جامعه ثروتمند و عاری از فقر و عقب‌ماندگی است که دارای رشد و رفاه اقتصادی بوده و در جهت نیکبختی عمومی و رفاه جامعه قدم بردارد ولی رشد اقتصادی همراه با عدالت اجتماعی و رفاه عمومی است. بر خلاف کشورهای غربی که نظام اقتصادی آنها مبتنی بر سرمایه داری بوده و فقط بر رشد و توسعه اقتصادی و انبوه گشتن ثروت جامعه بدون توجه به عدالت اجتماعی توجه دارد و در سیاست های اقتصادی و اجتماعی بر طبقات مرفه و ثروتمند تاکید دارد و در اقدامات عمومی و اصلاحی طبقات محروم و فقیر جامعه را در نظر نمی گیرند ولی در جامعه اسلامی اولویت با مستضعفین و محرومین جامعه بوده و سعی در فقر زدایی و ایجاد برابری و عدالت اجتماعی و اقتصادی در اجتماع دارد. ‏
آنچه در درجه اول اهمیت دارد این است که فقیر و محروم در جامعه نباشد، تبعیض در استفاده از امکانات عمومی نباشد. نظام اسلامی می فرماید: "بالعدل قامت السموات والارض". اصل عدالت است. همه پیغمبران برای اقامه عدالت و قسط آمده اند تا همه انسان ها از حقوق و امکاناتی برابر استفاده نمایند. در صورت ایجاد عدالت همه انسان ها به حق و حقوق خود می رسند. تاریخ اسلامی نشان داد که اسلام به برکت همین احکام نورانی، در یک دوره طولانی، صاحب علم و صنعت در کل جهان بوده است و جهت همه اینها عدالت است. ‏

منبع: / روزنامه / رسالت ۱۳۹۰/۴/۱۵
نویسنده : یعقوب نعمتی وروجنی‌