الزامات گذار از اقتصاد سنتی به اقتصاد شبکه ای
همیشه در اولین و شاید ساده ترین برداشتی که از جامعه اطلاعاتی دارم رسیدن جامعه به یک چهارچوب و نظام دموکراتیک و عادلانه در جریان تولید، فراوری و پردازش و در نهایت توزیع اطلاعات است که معتقدم این چهارچوب باید برای همه بخشهای اجتماعی، فرهنگی، آموزشی، اقتصادی و... پیاده سازی شود. در چند روز گذشته بارها و بارها از طریق رسانه های مختلف در جریان تغییر و تحولات مهمی که در بورس (که در درنیای امروز به عنوان یکی مهمترین شریان های اقتصادی در هر کشوری از آن یاد می شود) قرار گرفته ام می بینم و لمس می کنم چه تعداد از هموطنانم که به اصطلاح مدیران اقتصادی کشور سرمایه دار خرد نامیده می شوند بخش اعظمی از سرمایه و پس از انداز خود را در جریان فعل و انفعالات چند ماه گذشته بورس از دست داده اند مردمی که یا با نیت ایجاد حرکت و جنبش در چرخ اقتصاد مملکت و یا نیت کسب در آمد وارد این کار و زار شده اند اکنون تا 80 در صد سرمایه خود را از دست رفته می بینند و در این میان پاسخگویی هم نمی یابند. سوال های بسیاری در ذهن نقش می بندد که چه کسانی و از چه طرقی این بلا را بر سر بورس تازه جان گرفته و مردم آوردند مردمی که حالا حتی نمی توانند سهامشان را با ضرر بفروشند.
قصد ندارم این مسئله را از رویکر اقتصادی بشکافم اما می دانم و مطمئنم که جلب اعتماد دوباره این مردم برای مشارکت و سرمایه گذاری مجدد در بورس کاری بسیار سخت خواهد بود. ضعف های موجود در ساختار بورس، سیستم ناکارآمد کارگزاری هایی که بیش تر از مردم به فکر مشتریان خاص خود هستند و از همه مهمتر اطلاعات غیر شفاف و زیرزمینی برخی باعث شده است که طعم بورس فقط به مذاق عده ای خاص خوش بیاید.
بورس در حدود 11 ماه است که از یک سیر نزولی قابل توجه برخوردار است و در این میان هیچ کس حاضر نیست از ضرر اقتصادی که در این مدت متوجه کشور شده سخن به میان آورد از پول هایی که در این مدت از بورس خارج شده و به سوی بازار دبی سرازیر شده است تا فقط ظرف همین 11 ماه سرمایه گذاری ایرانیان در دبی از 200میلیارد دلار به 300 میلیارد دلار افزایش پیدا کند.
دوستان، اساتید، بزرگان، مدیران، اقتصاد دانان، سیاستمداران!!!!!!! چه اتفاقی افتاده است؟چه خبر است؟مشکل کجاست؟
حتما می دانید که باز ظرف همین 11 ماه گذشته سیستم های کسب و کار شبکه ای در کشور چه رشدی داشته اند. بازاریابی شبکه ای به بحث روز اکثر جوانان تبدیل شده است و بسیاری از دانشجویان و فارغ التحصیلان را ناچار به فعالیت در خود کرده است گفتم ناچار دلیل آن را هم خواهم گفت.
برخی از شرکت هایی که در گوشه و کنار دنیا به فعالیتی اینچنینی مشغول هستند و دایره فعالیت های خود را به ایران نیز گسترده اند ظرف این مدت به شدت توسط مقامات قضایی کشور مورد توجه و پی گیری قرار گرفته اند و فعالیت آنها بارها و بار ها از طریق صدا و سیما و روزنامه ها مورد بررسی قرار گرفته و زیر سوال رفته است.
مهمترین اتهام این شرکت ها فعالیت بر علیه اقتصاد کشور و خارج ساختن ارز از ایران می باشد. خارج ار بحث های تکنیکی بازاریابی شبکه ای وقتی در مقام مقایسه سرمایه گذاری مردم در بورس و سیستم های شبکه ای بر می آییم نکات قابل توجهی از تقابل دو روش سنتی و نوین فعالیت اقتصادی بر می خوریم.
بورس ایران مانند اکثر بخش های اقتصادی کشور با روش ها و سیستم های سنتی مدیریت می شود و مدیریت حاکم بر آن هم مدیریتی سنتی و کهنه می باشد عدم مدیریت مناسب و شفافیت در اطلاع رسانی و توزیع عادلانه اطلاعات که به اعتقاد من گام اول در حرکت به سوی جامعه اطلاعاتی است نه تنها زمینه جذب سرمایه را پیش نمی آورد بلکه بزرگترین عامل فرار سرمایه و افزایش نقدینگی و دیگر تبعات منفی اقتصادی برای کشور است. در بورس سرمایه گذار خرد هیچ گاه تاثیر گذار نیست و فقط تاثیر پذیر است و از همه بدتر این که ناچار از اعتماد به سیستم کارگزاری هاست سیستمی که به اعتقاد من به هیچ وجه از شفافیت و سرعت لازم برخوردار نیست و نیازمند بازنگری اساسی است.
در اقتصاد به هر دارایی نقدی و غیر نقدی سرمایه اطلاق می شود ولی بورس و کارگزاری های آن ظرف یک سال گذشته خواسته و ناخواسته سرمایه های اندک موجود در بازار را طرد کردند. حتی برخی از کارگزاری ها برای دریافت پذیرش خرید سقف 1میلیون تومانی را تعیین می کنند.
اینجا بود که شرکت های فعال در عرصه بازاریابی شبکه ای که بخش بزرگی از فعالیت های آنها تحقیق و مطالعه در مورد سیستم های اقتصادی و بازارهای هدف می باشد با بررسی وضعیت ایران بهترین محل را برای جذب سرمایه ایران دانستند. این شرکت ها با پشتوانه چندین متخصص در علوم مدیریت، اقتصاد، بازرگانی، روانشناسی و... بهترین راه حل را برای سیطره بر سرمایه های سرگردان و نقدینگی بالای جامعه گزینش می کنند به عنوان مثال در ایران بیشتر فروش سکه های طلا از طریق این شرکت ها ترویج و تبلیغ می شود چرا؟ بافت جوان جمعیت ایران، تعداد بالای بی کاران و تحصیلکردههای بی کار، خصلت های فرهنگی و مشکلات اقتصادی کشور به آنها در گزینش این کالا کمک زیادی کرده است در حالی که کالای مورد تبلیغ برای کشورهای دیگری مردم آن از سطح معیشتی بهتری برخوردار هستند فروش تایم شیرینگ هتل می باشد. به خوبی در می یابیم که پشت این فعالیت های اقتصادی مطالعات زیادی انجام شده است.
این شرکت ها افراد را که با حداقل موجودی بین 60 تا 500 دلار هستند بوسیله نزدیک ترین دوستان یا اقوام و با بهترین سیستم بازاریابی، یعنی بازایابی چهره به چهره جذب می کنند و در این معامله حداکثر اعتماد بین خریدار و فروشنده وجود خواهد داشت این قوی ترین نوع سیستم بازاریابی است.
مهمترین نکته ای که در سیستم های تجارت شبکه ای در مقابل سیستم سنتی بورس وجود دارد تعدد راه حل های کسب و کار و بمباران اطلاعاتی مشتری با هدف رسیدن وی به حداکثر کیفیت آموزشی در کار است. در مقابل سیستم حاکم بر بورس مملو است از اطلاعات سوخته، غیر قابل اعتماد، شایعات و حتی دروغ و غیر واقعی بدون هیچ سیستم صحیح آموزشی و فرهنگ سازی، در این شرایط هر انسان عاقلی برای یک فعالیت اقتصادی وقتی در مقابل دو راه مختلف قرار می گیرد که در یکی از ابتدای حرکت تمام میزان درآمدهای او روشن است و حتی با تلاش بیشتر درآمد بالاتری عایدش می شود و انتهای راه نیز به او اعلام می شود و در دیگری از همان ابتدا باید یک چشم را به دهان مسئولان اقتصادی بدوزد و چشم دیگر را به آسمان ترجیح می دهد راه اول را انتخاب کند.
در این مجال قصذ تخریب و تایید هیچ کدام از موارد ذکر شده وجود نداشت فقط به دنبال این بودم تا برای برخی مسولان این نکته را یادآوری کنم که در شرایطی که کشور در حال تجربه دوران گذار از عصر صنعتی به عصر اطلاعات و ارتباطات است و کشور با رویکردهای جدیدی همچون جهانی شدت، تجارت جهانی، جامعه اطلاعاتی و فناوری اطلاعات مواجه است حذف مردم از جریان مدیریت کشور و یا حذف اطلاعات از جریان زندگی مردم امری غیر ممکن است.
رسیدن به چهارچوب های عملی جامعه اطلاعاتی جز در سایه شفاف سازی عملکرد های اجتماعی، اقتصادی، سیاسی و... توسط مسئولان ممکن نیست و در این بین کشور در تمام ابعاد نیازمند بازنگری و مهندسی مجدد فرآیندهای اقتصادی است تا بتواند در برابر تحولات متنوع و سریع عصر اطلاعات و اقتصاد مبتنی بر شبکه دوام آورد.
به اعتقاد من راه توفیق در اقتصاد مقابله با روش ها و ابزارهای مبتنی بر فناوری نیست و اعتقاد دارم که اقتصاد ایران اگر به جلوه اصلی خود بازگردد و صحیح مدیریت شود می تواند تمام روش ها و حملاتی که از سوی دولت های چین با ضربه زدن به اقتصاد تولی، امارات(دبی) با جذب سرمایه و شرکت های شبکه ای با خروج سرمایه خنثی سازد و در خود هضم کند.
منبع: / سایت / آینده نگر ۱۳۸۴/۰۷/۱۷
نویسنده : فرنود حسنی
نظر شما