اُلغ بیگ، فرمانروای دانشمند تیموریان و منجم ایرانی، در ۷۹۵ هجری قمری در سلطانیه زنجان به دنیا آمد. او فرزند شاهرخ میرزا و نوه تیمور لنگ بود. اُلغ بیگ از کودکی به تحصیل علوم و معارف علاقه داشت و در دربار جدش، تیمور لنگ، از محضر استادان بزرگی بهره برد. او در علوم مختلف، از جمله نجوم، ریاضیات، فلسفه و تاریخ، تبحر یافت.

اُلغ بیگ پس از درگذشت پدرش، شاهرخ میرزا، در سال ۸۱۲ هجری قمری، به فرمانروایی ماوراءالنهر رسید. او برخلاف پدربزرگش، علاقه‌ای به جنگ و کشورگشایی نداشت و بیشتر به علم و دانش و هنر می‌پرداخت. او در سمرقند، پایتخت خود، مدرسه‌ای علمی و فرهنگی تأسیس کرد و از دانشمندان و هنرمندان از سراسر جهان دعوت کرد تا در آنجا به تحصیل و تحقیق بپردازند.
اُلغ بیگ علاقه‌مندی خاصی به علم نجوم داشت. او در سال ۸۲۸ هجری قمری، رصدخانه‌ای بزرگ در سمرقند بنا کرد که یکی از بزرگترین رصدخانه‌های جهان آن زمان بود. در این رصدخانه، اُلغ بیگ و شاگردانش، رصدهای دقیقی از اجرام آسمانی انجام دادند و توانستند جدول‌ها و محاسبات دقیقی از مدار حرکت سیارات ارائه دهند.
اُلغ بیگ همچنین کتابی مهم در علم نجوم با عنوان زیج الغ‌بیگ تألیف کرد که یکی از دقیق‌ترین تقویم‌های اسلامی است. این کتاب هنوز هم مورد استفاده دانشمندان و محققان است.
اُلغ بیگ در سال ۸۵۳ هجری قمری در سمرقند درگذشت. او یکی از دانشمندان و فرمانروایان برجسته تاریخ ایران است که نقش مهمی در توسعه علم و فرهنگ در جهان اسلام ایفا کرد.