مقدمه
رفتارهای خودآسیبی، اعمالی هستند که به قصد آسیب رساندن به خود انجام می‌شوند. این اعمال می‌توانند شامل بریدگی، سوزاندن، سوراخ کردن پوست، خوردن بیش از حد یا کمبود غذا، خودکشی و سایر اعمالی باشند که به خود آسیب می‌رسانند. رفتارهای خودآسیبی در بین دختران شایع‌تر از پسران است و اغلب در دوران نوجوانی و جوانی آغاز می‌شوند.
عوامل مختلفی در بروز رفتارهای خودآسیبی نقش دارند. برخی از این عوامل عبارتند از:

عوامل روانشناختی: مانند اختلالات خلقی، اختلالات اضطرابی، اختلالات شخصیتی و اختلالات خوردن.
عوامل خانوادگی: مانند سوء استفاده جسمی، جنسی یا عاطفی، بی‌توجهی والدین، طلاق والدین و اختلافات خانوادگی.
عوامل اجتماعی: مانند فشارهای اجتماعی، آزار و اذیت، قلدری و تبعیض.

سبک دلبستگی
سبک دلبستگی، الگوی پاسخ‌های عاطفی و رفتاری فرد به روابط نزدیک است. این الگو در دوران کودکی شکل می‌گیرد و در طول زندگی پایدار می‌ماند. چهار سبک دلبستگی اصلی عبارتند از:

دلبستگی ایمن: افراد با سبک دلبستگی ایمن در روابط نزدیک احساس امنیت و اعتماد می‌کنند. آنها می‌توانند به راحتی احساسات خود را بیان کنند و از حمایت دیگران بهره‌مند شوند.
دلبستگی اجتنابی: افراد با سبک دلبستگی اجتنابی در روابط نزدیک احساس راحتی نمی‌کنند. آنها از ابراز احساسات خود اجتناب می‌کنند و به حمایت دیگران وابسته نیستند.
دلبستگی دوسوگرا: افراد با سبک دلبستگی دوسوگرا در روابط نزدیک احساس بی‌ثباتی و سردرگمی می‌کنند. آنها ممکن است به شدت به دیگران وابسته شوند یا از آنها اجتناب کنند.
دلبستگی آشفته: افراد با سبک دلبستگی آشفته در روابط نزدیک احساس ناامنی و اضطراب می‌کنند. آنها ممکن است خشم یا نفرت خود را به دیگران نشان دهند.

سرسختی
سرسختی، توانایی مقابله با چالش‌ها و سختی‌های زندگی است. افراد سرسخت، با انگیزه و مصمم هستند و در برابر مشکلات تسلیم نمی‌شوند. آنها همچنین توانایی سازگاری با شرایط جدید را دارند.
کمال‌گرایی اخلاقی
کمال‌گرایی اخلاقی، اعتقاد به این است که باید همیشه کامل و بی‌نقص بود. افراد کمال‌گرای اخلاقی ممکن است احساس کنند که باید همیشه از دیگران بهتر باشند و هرگز نباید اشتباه کنند. این امر می‌تواند منجر به استرس، اضطراب و احساس گناه شود.
فرضیه پژوهش
بر اساس نظریه‌های روانشناسی، سبک دلبستگی، سرسختی و کمال‌گرایی اخلاقی می‌توانند در بروز رفتارهای خودآسیبی نقش داشته باشند. به عنوان مثال، افراد با سبک دلبستگی اجتنابی ممکن است احساس تنهایی و انزوا کنند و به همین دلیل به رفتارهای خودآسیبی روی آورند. افراد با کمال‌گرایی اخلاقی نیز ممکن است در صورت شکست یا اشتباه، احساس گناه و شرم کنند و به رفتارهای خودآسیبی متوسل شوند.
بنابراین، فرضیه این پژوهش این است که بین سبک دلبستگی، سرسختی و کمال‌گرایی اخلاقی در دو گروه دختران با و بدون رفتارهای خودآسیبی تفاوت وجود دارد.
روش پژوهش
در این پژوهش، از روش توصیفی و از نوع علی-مقایسه‌ای استفاده شد. جامعه آماری این پژوهش، کلیه دختران دانشجوی دانشگاه‌های تهران بود. تعداد 234 نفر از این جامعه به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسش‌نامه‌های رفتارهای خودآسیبی، سبک‌های دلبستگی، سرسختی روان‌شناختی و کمال‌گرایی اخلاقی بود.
یافته‌های پژوهش
نتایج تحلیل داده‌ها نشان داد که بین نمرات سبک دلبستگی، سرسختی روان‌شناختی و کمال‌گرایی اخلاقی در دو گروه دختران با و بدون رفتارهای خودآسیبی تفاوت معنی‌داری در سطح 05/0>p وجود دارد. به این معنی که دختران بدون رفتارهای خودآسیبی نمرات بالاتری در سبک دلبستگی ایمن، سرسختی روان‌شناختی و کمال‌گرایی اخلاقی نسبت به دختران با رفتارهای خودآسیبی کسب کردند