روانشناسی محیطی، شاخه ای از روانشناسی است که به مطالعه تأثیر محیط فیزیکی بر رفتار و ادراک انسان می پردازد. این شاخه از روانشناسی، رابطه بین انسان و محیط را از دو جنبه فردی و اجتماعی بررسی می کند. از جنبه فردی، روانشناسی محیطی به مطالعه تأثیر محیط بر افراد، از جمله تأثیر آن بر سلامت روان، احساسات، رفتارها و یادگیری می پردازد. از جنبه اجتماعی، روانشناسی محیطی به مطالعه تأثیر محیط بر روابط اجتماعی، تعاملات بین فردی و سازماندهی اجتماعی می پردازد.
ارتباط روانشناسی محیطی با حوزه های کارکردی معماری، از این واقعیت ناشی می شود که معماری، با طراحی محیط فیزیکی، بر رفتار و ادراک انسان تأثیر می گذارد. به عبارت دیگر، معماری، محیطی را خلق می کند که می تواند بر سلامت روان، احساسات، رفتارها و یادگیری افراد تأثیر مثبت یا منفی بگذارد.
در حوزه های کارکردی معماری، روانشناسی محیطی می تواند در موارد زیر کاربرد داشته باشد:

طراحی فضاهای مسکونی: روانشناسی محیطی می تواند در طراحی فضاهای مسکونی، برای ایجاد محیطی راحت، آرامش بخش و محرک برای افراد کاربرد داشته باشد. به عنوان مثال، نورپردازی مناسب، رنگ آمیزی دیوارها، و چیدمان مبلمان می توانند بر احساسات و رفتارهای افراد در خانه تأثیر بگذارند.
طراحی فضاهای آموزشی: روانشناسی محیطی می تواند در طراحی فضاهای آموزشی، برای ایجاد محیطی یادگیری مؤثر و انگیزشی برای دانش آموزان کاربرد داشته باشد. به عنوان مثال، طراحی کلاس درس به گونه ای که دانش آموزان بتوانند به راحتی به معلم و تخته سیاه دسترسی داشته باشند، و وجود عناصری مانند گیاهان و آثار هنری می تواند بر یادگیری دانش آموزان تأثیر مثبت بگذارد.
طراحی فضاهای درمانی: روانشناسی محیطی می تواند در طراحی فضاهای درمانی، برای ایجاد محیطی آرامش بخش و محرک برای بیماران کاربرد داشته باشد. به عنوان مثال، استفاده از رنگ های روشن و گرم، و وجود عناصری مانند گیاهان و موسیقی می تواند بر بهبود وضعیت روانی بیماران تأثیر مثبت بگذارد.
طراحی فضاهای شهری: روانشناسی محیطی می تواند در طراحی فضاهای شهری، برای ایجاد محیطی ایمن، امن و محرک برای شهروندان کاربرد داشته باشد. به عنوان مثال، طراحی خیابان ها و پیاده روها به گونه ای که افراد بتوانند به راحتی و بدون خطر رفت و آمد کنند، و وجود عناصری مانند مبلمان شهری و فضاهای سبز می تواند بر کیفیت زندگی شهروندان تأثیر مثبت بگذارد.

در مجموع، روانشناسی محیطی می تواند به معماران کمک کند تا محیط هایی را طراحی کنند که بر سلامت روان، احساسات، رفتارها و یادگیری افراد تأثیر مثبت بگذارد.