مدیریت بومی، به شیوه ای از مدیریت گفته می شود که بر اساس فرهنگ، ارزش ها و باورهای جامعه محلی شکل گرفته است. این شیوه از مدیریت، می تواند در بهبود کیفیت آموزش و پرورش کارآمد مؤثر باشد.
آموزش و پرورش کارآمد، آموزش و پرورشی است که بتواند اهداف و انتظارات جامعه را برآورده کند. این اهداف می تواند شامل پرورش نیروی انسانی ماهر و متخصص، ایجاد شهروندان آگاه و مشارکت جو، و توسعه پایدار جامعه باشد.
مدیریت بومی، می تواند به بهبود کیفیت آموزش و پرورش کارآمد از طریق موارد زیر کمک کند:

تقویت مشارکت جامعه محلی در آموزش و پرورش: مدیریت بومی، به مشارکت جامعه محلی در تصمیم گیری های آموزشی اهمیت می دهد. این امر می تواند منجر به افزایش انگیزه و مشارکت خانواده ها، دانش آموزان و سایر اعضای جامعه در فرآیند آموزش و پرورش شود.
تطبیق آموزش و پرورش با نیازها و شرایط جامعه محلی: مدیریت بومی، بر نیازها و شرایط جامعه محلی تمرکز دارد. این امر می تواند منجر به ارائه آموزش و پرورشی شود که پاسخگوی نیازهای واقعی جامعه باشد.
ارتقای کیفیت آموزش و پرورش: مدیریت بومی، می تواند بر بهبود کیفیت آموزش و پرورش از طریق اقداماتی مانند بهبود برنامه درسی، تربیت معلمان، و تأمین منابع آموزشی تأکید کند.

برخی از روش های بهبود کیفیت آموزش و پرورش کارآمد که می توانند با مدیریت بومی تلفیق شوند عبارتند از:

استفاده از روش های تدریس فعال: روش های تدریس فعال، بر مشارکت دانش آموزان در فرآیند یادگیری تأکید دارند. این روش ها می توانند منجر به افزایش انگیزه یادگیری دانش آموزان و بهبود کیفیت یادگیری شوند.
ارائه آموزش های ضمن خدمت برای معلمان: آموزش های ضمن خدمت، می توانند به معلمان کمک کنند تا مهارت های خود را برای تدریس مؤثرتر بهبود بخشند.
استفاده از فناوری های آموزشی: فناوری های آموزشی، می توانند به غنی سازی فرآیند یادگیری و افزایش دسترسی به آموزش کمک کنند.

به طور کلی، مدیریت بومی می تواند در بهبود کیفیت آموزش و پرورش کارآمد مؤثر باشد. این شیوه از مدیریت، می تواند با تلفیق با روش های بهبود کیفیت آموزش و پرورش، به ایجاد نظام آموزشی کارآمد و اثربخش کمک کند.
در ادامه به برخی از مزایای مدیریت بومی در آموزش و پرورش اشاره می شود:

افزایش مشارکت جامعه محلی در آموزش و پرورش: مدیریت بومی، به مشارکت جامعه محلی در تصمیم گیری های آموزشی اهمیت می دهد. این امر می تواند منجر به افزایش انگیزه و مشارکت خانواده ها، دانش آموزان و سایر اعضای جامعه در فرآیند آموزش و پرورش شود.
تطبیق آموزش و پرورش با نیازها و شرایط جامعه محلی: مدیریت بومی، بر نیازها و شرایط جامعه محلی تمرکز دارد. این امر می تواند منجر به ارائه آموزش و پرورشی شود که پاسخگوی نیازهای واقعی جامعه باشد.
ارتقای کیفیت آموزش و پرورش: مدیریت بومی، می تواند بر بهبود کیفیت آموزش و پرورش از طریق اقداماتی مانند بهبود برنامه درسی، تربیت معلمان، و تأمین منابع آموزشی تأکید کند.

در ایران، مدیریت بومی در آموزش و پرورش هنوز در مراحل اولیه توسعه قرار دارد. با این حال، اقداماتی برای ترویج این شیوه از مدیریت در آموزش و پرورش انجام شده است. به عنوان مثال، در سند تحول بنیادین آموزش و پرورش، بر مشارکت جامعه محلی در آموزش و پرورش تأکید شده است. همچنین، در برخی از مناطق کشور، طرح هایی برای اجرای مدیریت بومی در آموزش و پرورش اجرا شده است.