رایتینگ سمپل (Writing Sample) یا نمونه نوشتار، یک نوشته آکادمیک است که معمولاً در زمینه رشته تحصیلی فرد متقاضی پذیرش تحصیلی بوده و برای نشان دادن سابقه فعالیت، توانایی تخصصی و سطح علمی کاربرد دارد.
رایتینگ سمپل می تواند شامل موارد زیر باشد:

چکیده ای از پایان نامه یا پروپوزال
مقاله ای که در یک مجله یا کنفرانس معتبر منتشر شده است
مقاله ای که در حال حاضر در حال بررسی است
گزارشی از یک پروژه تحقیقاتی
کار عملی یا کارآموزی

در هنگام نگارش رایتینگ سمپل، باید نکات زیر را در نظر بگیرید:

هدف کلی از درخواست رایتینگ سمپل را درک کنید. آیا دانشگاه می خواهد مهارت های نوشتاری شما را ارزیابی کند؟ یا علاقه شما به رشته تحصیلی را بداند؟
دستورالعمل های دانشگاه مقصد را به دقت دنبال کنید. چه طولی برای رایتینگ سمپل در نظر گرفته شده است؟ چه قالبی باید داشته باشد؟
ضعف های رزومه خود را با نوشتن جبران کنید. اگر در زمینه ای از مهارت های خود ضعیف هستید، رایتینگ سمپلی را انتخاب کنید که به آن مهارت مرتبط باشد.
نکات گرامری و نگارشی را رعایت کنید. رایتینگ سمپل شما باید از نظر نگارشی و دستوری بدون اشکال باشد.
به موضوع مقاله خود توجه کنید. موضوع رایتینگ سمپل باید مرتبط با رشته تحصیلی شما باشد.
از حاشیه پردازی پرهیز کنید. رایتینگ سمپل باید به موضوع اصلی مرتبط باشد و از حاشیه پردازی پرهیز کند.
ارجاعات معتبر داشته باشید. اگر از منابع دیگری در نوشتن رایتینگ سمپل استفاده می کنید، باید به آنها ارجاع دهید.
با مقدمه ای مناسب شروع کنید. مقدمه باید خواننده را به موضوع مقاله علاقه مند کند.

ساختار کلی رایتینگ سمپل نیز مانند اغلب نوشته های آکادمیک، دارای سه بخش اصلی است:

مقدمه: در این بخش، باید موضوع مقاله را معرفی کنید و هدف خود از نوشتن رایتینگ سمپل را بیان کنید.
بدنه: در این بخش، باید ایده ها و نظرات خود را در مورد موضوع مقاله به تفصیل توضیح دهید.
نتیجه گیری: در این بخش، باید نتیجه گیری کلی خود از مقاله را بیان کنید.

رایتینگ سمپل یک فرصت عالی برای شماست تا مهارت های نوشتاری خود را به نمایش بگذارید و علاقه خود به رشته تحصیلی را نشان دهید. با توجه به نکات ذکر شده، می توانید یک رایتینگ سمپل قوی و موثر بنویسید که شانس شما را برای پذیرش در دانشگاه مورد نظر افزایش دهد.