موضوع : پژوهش | پایان نامه

رابطه مهارت های ارتباطی و هوش هیجانی با صمیمیت زناشویی در کارکنان متأهل دانشگاه تبریز

پیشنهاده کارشناسی ارشد 1399
پدیدآور: شبنم ابراهیمی توفیقی
استاد راهنما: تورج هاشمی 
استاد مشاور: نعیمه ماشینچی عباسی
دانشگاه تبریز، دانشکده علوم تربیتی و روانشناسی
چکیده

بیان مساله: ازجمله مظاهر زندگی اجتماعی انسان وجود تعامل های سالم و سازنده میان انسان هاو برقراربودن عشق به هم نوع و ابراز صمیمیت و همدلی به یکدیگر است.انسان موجودی چند بعدی است که بخش مهمی از ماهیت پیچیده اورا میل به زندگی و پیوند جویی باهم نوع تشکیل می دهد.روانشناسان وسایرمتخصصان علوم رفتاری از جمله متخصصانی هستند که با مطالعه ابعاد پیچیده رفتار انسان و دنیای روانی او برای بهزیستی و دستیابی به سلامت تن وروان اطلاعات و راهبردهای سودمندی را ارائه می دهند تاازاین راه رسیدن به زندگی توام با آسایش برای فردفرد آدمیان امکان پذیر گردد(جدیدی وجان بزرگی،1388). دراین راستا،روانشناسان،خانواده را محل ارضای نیازهای مختلف جسمانی،عقلانی و عاطفی می دانند.داشتن آگاهی از نیازهای زیستی وروانی وشناخت چگونگی ارضا واطفای آنها و تجهیز شدن به تکنیک های شناخت،تمایلات زیستی وروانی مهمتر و مسلح بودن به چگونگی ارضای درست وسالم آن ها ضرورت انکار ناپذیر است(احمدی آزاد مرزآبادی،ملازمانی ،1384).هرزن و مردی درطول زندگی مشترک خود درجاتی از مشکلات و ناساز گاری هایی رادر زندگی زناشویی تجربه می کند که این اختلاف ها گاه حل نمی شوند وگاه نیز شدت اختلافات و وعدم آگاهی زن و مرد از راه های مقابله با مشکلات چنان به نارضایتی زناشویی دامن می زند که زوج ها راهی جز طلاق ،فراروی خود نمی بینند.بنابراین مهم است که پژوهشگران حوزه خانواده به بررسی عواملی بپردازند که روابط بین همسران را تحت تاثیر قرار می دهد.عمده آزمایه های سنجش رضایت پس از ازدواج در سراسردنیا نشان می دهند پس از عبور زندگی مشترک از مرز هیجانات اولیه و ورود به عرصه تلاطم زندگی روزمره نوعی افت رضایتمندی از کیفیت عاطفی اجتماعی یا جسمانی زناشویی مشاهده می شود(بولینگ وهیل 1 ،2005).چنین افتی بخصوص در حضور فرزندان ومشکلاتشان ازیک سو و از طرف دیگرافزایش تعهدات و چالش های زندگی جدی تر نیز می گردد.(استنس20042). با این اوصاف،کیفیت زندگی زناشویی یکی از عوامل موثر درثبات و پایائی خانواده ها و درعین حال بهداشت روانی همسرتان وفرزندان است(سامانی،1386).یکی از مؤلفه هایی که در بهبود زندگی زناشویی از جایگاه ویژه ای برخوردار بوده،صمیمیت است. صمیمیت عبارت است از رابطه نزدیک،خودمانی ومعمولا محبت آمیزیا رابطه ای عاشقانه وشخصی با فرد دیگری که مستلزم داشتن اطلاعات بسیار جزئی یا شناخت عمیق وی است( رندم هاوس3، 1387).صمیمیت با ایجاد بعد خاص و مثبت در زندگی زناشویی و تأمین بهداشت روانی اعضای خانواده،عاملی محافظت کننده و نیرومند دربرابر مشکلات فردی و اجتماعی است و تأکید بر روابط صمیمی بین زن و شوهر در خانواده در مقایسه با تأکید بر دیدگاههای فردی به درک و شناخت بهتر رفتارهای مسئله ساز و تغییر آنها کمک میکند (لورنسو، بارت، و راوین4، 2005).در واقع،شناخت صمیمیت به معنای شناخت تنوع در ساختارهای خانوادگی است؛ به همین دلیل، درمانگران خانواده سعی میکنند با در نظر گرفتن فرد در متن روابط صمیمانه که در خانواده دارد،مشکلات فردی را صرفا حاصل رشد و تحول فردی ندانند و در درمان، موقعیتی را ایجادکنند که زوجها صمیمیت خود را با یکدیگر افزایش دهند و سبکهای متفاوت صمیمیت را درک کنند (بارنز5، 2006).زیرا برخورداری از صمیمیت در میان زوجها ازعوامل مهم ایجاد ازدواجهای پایدار است(کرافورد و انگر،20046) وپرهیز از برقراری روابط صمیمانه از عواملی است که موجب شکست در زندگی خانوادگی میشود (بلوم،20067).

نظر شما