پارسای داخل کشور کارشناسی ارشد 1401
پدیدآور: فاطمه سادات نیکوروش
استاد راهنما: بهرامعلی قنبری هاشم آبادی 
استاد مشاور: جعفر طالبیان شریف
موسسه آموزش عالی حکمت رضوی، گروه روانشناسی و علوم اجتماعی - مددکاری
چکیده

هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش مهارت های ارتباطی بر سازگاری زناشویی و رضایت زناشویی زنان بود. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و با توجه به روش گردآوری داده‌ها از دسته تحقیقات نیمه آزمایشی بود که در قالب طرح پیش آزمون پس آزمون باگروه کنترل به اجرا در آمد. جامعه آماری این تحقیق کلیه زنان 25-40 سال مراجعه کننده به کلینیک مددکاری همراز گلستان شهر مشهد در اردیبهشت و خرداد 1401 به تعداد 670 نفر بود. حجم نمونه با استفاده از فرمول مورگان 245 نفر برآورد شد که از بین آنها، به طور در دسترس تعداد 30 زن در سن 25-40 سال به عنوان اعضای نمونه انتخاب شد و به دو گروه 15 نفر آزمایش و 15 نفر کنترل تقسیم شد. روش نمونه گیری تصادفی ساده بود. ابزار گردآوری اطلاعات در این تحقیق، پرسشنامه رضایت زناشویی اینریچ فوورس و اولسون (1993) و پرسشنامه‌ی تعارضات زناشویی ثنایی (1377) بود. منظور از مهارت های ارتباطی ده جلسه نود دقیقه‌ای آموزش مهارت‌های ارتباطی بر مبنای برنامه آموزشی سیتنیکو، روهان، ایوانس، ماهون و نیلنی (2013)، لهی،کراوتر و اروین (2008)، لی، اکسیونگ، ژانگ، یو، چن (2014)، هدمن، مورتبرگ، هسر، کلارک، لکاندر، آندرسون و جوتسون (2013)، هالفورد (2011)؛ همامسی (2006) بود. هدف آن در ده جلسه شامل آموزش خودتغییری، ارتباط کلامی، صمیمت و توجه دو جانبه، مدیریت تفاوت‌ها و تعارضات آشنایی با راهبردهای مقابله موثر و تکنیک‌های مدیریت هیجان بود. به منظور آزمون فرضیه ها از آزمون تحلیل کوواریانس با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 18 استفاده شد. نتایج تجزیه و تحلیل داده‌ها نشان داد که آموزش مهارت‌های ارتباطی به طور معناداری بر افزایش سازگاری زناشویی اثر دارد. آموزش مهارت‌های ارتباطی به طور معناداری بر افزایش رضایت زناشویی اثر دارد.