پارسای داخل کشور کارشناسی ارشد 1387
موضوع: ادبیات فارسی
پدیدآور: لیلا عباسی
استاد راهنما: یدالله شکری 
استاد مشاور: علی‌محمد شاه‌سنی
دانشگاه سمنان
چکیده

پژوهش حاضر، به بررسی آیین‌های شادمانی در شاهنامه فردوسی می‌پردازد. هدف ما در این پایان نامه، آشنایی خواننده با آیین‌های شادمانی در شاهنامه و نحوه بکارگیری فردوسی از این عناصر (شادمانی) در اشعارش می‌باشد. بدین منظور پس از طرح مباحث نظری در زمینه تعریف جشن، اهمیّت آن در ایران باستان و تقسیم بندی آن، آیین‌های شادمانی در شاهنامه فردوسی را به سه دسته آیین‌ها و جشن‌های ملّی(جشن‌های دوازده‌گانه، نوروز،یلدا،سده‌و چهارشنبه سوری)، آیین‌ها و جشن‌های اجتماعی ، خانوادگی(ازدواج و تولّد) و آیین‌ها و جشن‌های حکومتی(بر تخت نشینی و بزم های شاهانه و پهلوانی) تقسیم کرده ، میزان کاربرد هر یک از این عناصر را در اشعار فردوسی بررسی کرده‌ایم. در این تحلیل‌ها آنچه بیشتر از هر چیز در شاهنامه فردوسی نمود داشته است، به کارگیری عنصر شادمانی است. این پایان نامه در پنج فصل تدوین شده است؛فصل اوّل به کلّیاتی چون بیان مسأله،اهداف پژوهش، پرسش‌های تحقیق، پیشینه تحقیق و روش تحقیق می‌پردازد، در فصل دوّم مبانی نظری تحقیق چون تعریف جشن، اهمیت آن در ایران باستان، تقسیم‌بندی آن و معرّفی جشن‌ها و آیین‌ها می‌باشد،در فصل سوّم به زندگی شاعرو سبک وی در شاهنامه پرداخته شده است، در فصل چهارم آیین‌های شادمانی در شاهنامه بررسی شده است و در نهایت در فصل پنجم حاصل سخن آمده است. در این پژوهش خواننده با بخشی اشاره‌های موجود در شاهنامه و نحوه کاربرد فردوسی از این عناصر در شاهنامه‌اش آشنا می‌گردد.