کتاب "اعتراف من" بازتاب دغدغه‌های فلسفی لئو تولستوی، نویسنده شهیر روسی، در دوران میان‌سالی اوست. او در این کتاب به شرح بحرانی روحی و فلسفی می‌پردازد که پس از دیدن خوابی ناگوار، گریبانگیرش می‌شود. این بحران، تولستوی را به سفری درونی و جستجوی عمیق برای یافتن پاسخ به سؤالات بنیادی زندگی رهنمون می‌شود.
در این کتاب، تولستوی به مسائلی مانند:

معنای زندگی
هدف از خلقت انسان
مرگ و رستاخیز
نقش دین و ایمان
راه رسیدن به خوشبختی

می‌پردازد. او در این مسیر، آموزه‌های مختلف مذهبی و فلسفی را بررسی می‌کند و در نهایت به این نتیجه می‌رسد که:

ساده‌زیستی
ایمان به خدا
عشق به انسان‌ها

کلید رستگاری و خوشبختی انسان هستند.
کتاب "اعتراف من" به لحاظ:

محتوای فلسفی عمیق
نگاه جستجوگرانه و نقادانه به مفاهیم دینی و فلسفی
سبک نگارش ساده و صمیمی

از اهمیت و جایگاه ویژه‌ای در میان آثار تولستوی و ادبیات جهان برخوردار است. این کتاب به خواننده کمک می‌کند تا با تأمل در سؤالات بنیادی زندگی، به درک عمیق‌تر و شخصی‌تر از معنای وجود خود دست یابد.
نکاتی قابل توجه در مورد کتاب:

این کتاب در سال 1882 منتشر شد.
ترجمه‌های مختلفی از این کتاب به فارسی موجود است.
خواندن این کتاب به علاقه‌مندان به فلسفه، دین و ادبیات جهان توصیه می‌شود.

علاوه بر موارد ذکر شده، کتاب "اعتراف من" از جهاتی دیگر نیز حائز اهمیت است:

این کتاب دریچه‌ای به دنیای درون و افکار و عقاید شخصی تولستوی می‌گشاید.
تحولات فکری و روحی تولستوی در دوران میان‌سالی را به تصویر می‌کشد.
نقدی صریح و جسورانه بر تناقضات موجود در جامعه و ساختارهای دینی و فلسفی زمان خود ارائه می‌دهد.