ابوالحسن صبا: موسیقی‌دان برجسته ایرانی
زندگینامه:

تولد: ۱۲۸۱ یا ۱۴ فروردین ۱۲۸۲ در ظهیرالاسلام تهران
پدر: ابوالقاسم کمال‌السلطنه، پزشک، ادیب و دوستدار موسیقی

استادان: 
سنتور: علی اکبرخان شاهی
کمانچه: حسین اسماعیل‌زاده
ویولن: حسین هنگ‌آفرین
تار و سه‌تار: میرزا عبدالله فراهانی، درویش خان و علی‌نقی وزیری
نی: اکبرخان
ضرب: حاجی خان

ازدواج: ۱۳۱۱ با منتخب اسفندیاری کوه نور (دختر عموی نیما یوشیج)
فرزندان: سه دختر به نام‌های غزاله، ژاله و رکسانا
وفات: ۲۹ آذر ۱۳۳۶ در سن ۵۵ سالگی به علت بیماری قلبی
محل دفن: قبرستان ظهیرالدوله

آثار:

آهنگسازی:
تصنیف‌های مشهور مانند "بهار دلنشین", "دُمبوره", "مرغ سحر", "تو ای پری کجایی", "کاروان"
قطعات ضربی برای تار و سه‌تار
آهنگ‌های بی‌کلام برای ارکستر

تألیف:
کتاب "رساله موسیقی" (دو جلد)
کتاب "دستور سنتور"
کتاب "تعلیم و تربیت در موسیقی"

نوازندگی:
مهارت در نواختن تار، سه‌تار، سنتور، ویولن، کمانچه، نی و تنبک
ضبط صفحات متعدد موسیقی

افتخارات:

دریافت نشان درجه یک علمی از وزارت فرهنگ
نامگذاری خیابان صبا در تهران
تبدیل منزل مسکونی ایشان به موزه صبا

تاثیر:

از صبا به عنوان یکی از بزرگترین موسیقی‌دانان ایرانی یاد می‌شود.
او در زمینه‌های آهنگسازی، نوازندگی، آموزش و گردآوری ردیف موسیقی ایرانی خدمات ارزنده‌ای ارائه کرد.
شاگردان برجسته‌ای مانند علی تجویدی، حسین دهلوی، فرامرز پایور، محمد اسماعیلی و ... تربیت کرد.
سبک و سیاق صبا در موسیقی ایرانی تا به امروز مورد تقلید و احترام بسیاری از موسیقی‌دانان قرار دارد.