سمبولیسم در سینما و عکاسی، زبانی بصری برای انتقال مفاهیم عمیق‌تر و فراتر از واقعیت ظاهری است. در این سبک، از اشیاء، تصاویر و عناصر بصری به عنوان نماد برای بیان مفاهیم انتزاعی، احساسات و ایده‌ها استفاده می‌شود.
نمونه‌هایی از سمبولیسم در سینما:

فیلم سگ آندلسی اثر لوییس بونوئل: کشیش‌های آویخته از طناب، کدوها، پیانو و اجساد الاغها، هرکدام حامل معنای نمادینی هستند.
سینمای دینی شرق: به‌دنبال حقیقت در عالم ماورا و ملکوتی است و از نمادگرایی و سمبولیسم برای بیان مفاهیم دینی و معنوی استفاده می‌کند.

استفاده از رنگ‌های نمادین: 
رنگ ارغوانی: روحانیت و پادشاهی
رنگ زرد: خرد
رنگ بنفش: ترس و وحشت اخروی
رنگ آبی: آرامش و سکون
رنگ سبز: حیات و زندگی
رنگ قرمز: تشویش و تهیج

نمونه‌هایی از سمبولیسم در عکاسی:

نشان دادن ساعت در گوشه‌ای از کادر: نماد گذر عمر و زمان
استفاده از صلیب، برگ زیتون: نمادهای مذهبی و معنوی

استفاده از بناهای خاص:
میدان آزادی: سمبل شهر تهران
برج ایفل: سمبل پاریس
مجسمه آزادی: سمبل ایالات متحده آمریکا

ویژگی‌های مشترک سمبولیسم در سینما و عکاسی:

به‌هم‌ریختن قواعد و ساختار طبیعی: 
در سینما: شکستن خط فرضی، نماهای بی‌ربط
در عکاسی: به‌هم‌ریختن اصول و قواعد رئالیسم

استفاده از رنگ‌های نمادین: 
هر رنگ حامل معنای خاص خود است.

شناخت نمادهای بین‌المللی: 
استفاده از نمادهایی که در فرهنگ‌های مختلف شناخته شده هستند.

به‌کارگیری تخیل: 
آمیختن نماها و تصاویر برای خلق معانی جدید.

نتیجه:
سمبولیسم در سینما و عکاسی، ابزاری قدرتمند برای بیان مفاهیم عمیق و فراتر از واقعیت ظاهری است. هنرمندان با استفاده از نمادها و تصاویر بصری، مخاطب را به تفکر و تأمل در لایه‌های عمیق‌تر اثر دعوت می‌کنند.
نکاتی برای درک بهتر سمبولیسم:

شناخت فرهنگ و تاریخچه‌ای که اثر در آن خلق شده است.
آشنایی با نمادهای رایج در آن فرهنگ.
توجه به جزئیات بصری اثر.
تفکر و تأمل در معنای تصاویر و نمادها.

منابع:

مقاله سمبولیسم در عکاسی: https://darolfunun.com/50-%D9%86%D9%85%D8%A7%D8%AF-%D8%B9%DA%A9%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D9%88-%D9%86%D8%B4%D8%A7%D9%86%D9%87-%D8%B4%D9%86%D8%A7%D8%B3%DB%8C-%D9%85%D9%81%D9%87%D9%88%D9%85%DB%8C/
[مقاله سمبولیسم در سینما]([نشانی وب نامعتبر برداشته شد]